Nora Sleiderink

‘Vegetarisme kan zoveel meer zijn dan een vermanend vingertje naast je biefstuk’

Nora Sleiderink Hoofdredacteur-elect van studentenblad Veto

Wie melk drinkt, is een kalf, zegt EVA in haar nieuwe campagne. Kan beter, vindt Nora Sleiderink, vegetariër en hoofdredacteur-elect van studentenblad Veto. ‘We promoten vegetarisme en veganisme niet door vlees- en zuiveleters van scheldnamen te voorzien.’

Wie melk drinkt, is een kalf. Met die woorden probeert Ethisch Vegetarisch Alternatief (EVA) je althans te overtuigen om zuivel links te laten liggen. The way to hell is paved with good intentions.

De advertentie werd genomineerd voor de Standaard Solidariteitsprijs en is van de hand van DIFT, naar eigen zeggen een creatief bureau dat met strakke beelden (een getatoeëerde uier) en klare taal (‘je bent een kalf als je melk drinkt’) EVA van een jasje voorzag. Nou. Ik drink misschien melk, maar ben bij mijn weten – ongeacht wat bepaalde ex-vriendjes durven te beweren – daarom nog geen kalf.

‘Vegetarisme kan zoveel meer zijn dan een vermanend vingertje naast je biefstuk’

Dat de reclame weinig origineel is, is één zaak – de coloribus en zo. Dat hij totaal contraproductief is, is een andere. In de normale reclamewereld kan een cheeky slogan best. Maar wie sensibiliseert, heeft een hoger doel dan naamsbekendheid. Het voorval doet denken aan de campagne waarmee Sensoa in 2015 uitpakte, inclusief de slogan ‘Je hoeft geen slet te zijn om een soa te hebben’. Allemaal goed bedoeld natuurlijk, maar de doelgroep zelf voelde zich vooral geschoffeerd. Voor wie een gedragswijziging beoogt, bestaat er helaas wel zoiets als bad publicity.

De EVA-advertentie was voor mij pijnlijk herkenbaar. Ik heb zuivel (nog) niet van mijn dieet geschrapt – mea culpa – maar besloot zo’n acht jaar geleden wel vegetariër te worden. Als dertienjarige wereldverbeteraar had ik de pure en oprechte wens de mensheid van dierenmishandeling en klimaatopwarming af te helpen. Vlees werd daarvoor mijn eerste offer. Dat vegetarisme werd een religie, mijn tofu sacraal en ik heiliger dan de paus. De vleeseter zou kruistochtgewijs tot Het Goede worden bekeerd en anders branden in de hel.

Informeer, inspireer, innoveer – maar laat mensen hun eigen keuzes maken.

Acht jaar later ben ik er nog steeds van overtuigd dat een plantaardig dieet een belangrijke stap is naar een ecologische levenswijze, maar besef ik gelukkig ook dat niemand zit te wachten op een groene messias. Net daarom stellen EVA en DIFT teleur. Dertienjarige ik is helaas nog steeds het stereotype van de vegetariër/veganist. In het beste geval een irritante hipster, in het slechtste geval een geitenwollensok (of Gutmensch, het is maar welke term je verkiest). Een imagoprobleem dat we niet aanpakken door vlees- en zuiveleters van scheldnamen te voorzien, integendeel.

Waar is het positieve verhaal? Vegetarisme en veganisme kan zoveel meer zijn dan een vermanend vingertje, een zeurende stem bij het eten van steak. Informeer, inspireer, innoveer – maar laat mensen hun eigen keuzes maken.

Duurzaam leven is een complex amalgaam van keuzes die vaak minder duidelijk tot resultaat leiden dan we zouden willen. Dat reduceren tot één soort gedrag is bovenal hypocriet. Zelf heb ik bijvoorbeeld de onaangename gewoonte het licht aan te laten wanneer ik een kamer verlaat. Het heeft me zelfs de (louter sarcastisch gebruikte) bijnaam ‘Madame Ecolo’ bij mijn moeder opgeleverd.

Niet dat zij veel moet zeggen. EVA heeft namelijk wel een punt dat zogen een dooddoener is voor het klimaat. Volgens onderzoekers van de Universiteit van Lund zou een vegetarisch dieet tot 0,8 ton CO2-equivalent per jaar uitsparen. Elk kind dat niet geboren wordt, komt overeen met 58,6 ton minder. Ik zie alvast een mooie samenwerkingsopportuniteit met Sensoa voor een volgende campagne.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content