Ann Peuteman

‘Veel ouders zijn ontzettend opgelucht dat hun kinderen weer op school zitten’

Negen lange weken zomervakantie opvullen, is voor veel gezinnen een enorme uitdaging. ‘De grote vakantie inkorten is dus nog niet zo’n gek idee’, vindt Knack-redactrice Ann Peuteman. ‘Dan zouden ook ouders eindelijk wat tot rust kunnen komen.’

‘Veel ouders zijn ontzettend opgelucht dat hun kinderen weer op school zitten’

Vorige week in de supermarkt. Overijverige moeders proberen hun kroost warm te maken voor het nieuwe schooljaar door hen op de rekken vol bontgekleurde schoolspullen te wijzen. De kinderen kijken wel, en her en der zeurt er eentje om fluostiften of een nieuwe vulpen, maar erg veel zin om weer naar school te gaan lijken ze nog niet te hebben. Hun moeders wel. En nog geen klein beetje ook. Een hele zomer lang hebben ze zich in bochten gewrongen om hun zonen en dochters te entertainen, opvang te regelen en hen van vriendjes naar kampjes te voeren. Genoeg is genoeg.

'Veel ouders zijn ontzettend opgelucht dat hun kinderen weer op school zitten'
© /

Zeggen dat je niet kunt wachten tot de school weer begint en je kinderen elke dag een uur of zeven in de klas zitten, is not done. Maar toch is de start van het nieuwe schooljaar voor veel ouders een hele verademing. Zeker voor gescheiden vaders en moeders die hun zonen en dochters tijdens de zomermaanden vaak wekenlang moeten missen en snakken naar de rust en orde van de normale ouderschapsregeling. Co-ouderschap, in welke vorm dan ook, went op den duur. Zowel voor de ouders als voor hun kinderen. Maar dat lange afscheid tijdens de zomer blijft voor de meesten loodzwaar. ‘Elk jaar weer zie ik enorm tegen de zomervakantie op’, vertelde een gescheiden vader me onlangs. ‘Ik geniet er natuurlijk van dat mijn dochter twee keer twee weken na elkaar bij mij is, maar dat weegt niet op tegen de twee keer twee weken dat ik haar niet zie.’ Al zit er ook één voordeel aan die situatie: gescheiden ouders hoeven maar voor vier of vijf weken opvang te regelen en niet voor de hele vakantieperiode.

Gezinnen die nog intact zijn, moeten dat wel en dat zorgt vaak voor grote problemen. Negen weken overbruggen, is geen sinecure. Zeker niet als je wil dat je kind zijn tijd nuttig doorbrengt. Niet elke gemeente biedt betrouwbare en betaalbare speelpleinwerking aan en nogal wat kinderen gaan daar ook helemaal niet graag heen. De meeste grootouders hebben tegenwoordig zo hun eigen plannen en hebben weinig zin om al hun kleinkinderen de hele zomer lang op te vangen. Gelukkig zijn er nog kampjes waar kinderen kunnen voetballen, dansen, aan computers prutsen, knutselen, zeilen of koken. Soms met overnachting, soms gewoon overdag. Maar die hebben één ding gemeen: ze zijn peperduur. Zeker voor gezinnen met twee of drie kinderen. Een of twee weken kun je daar dus wel mee opvangen, maar veel meer niet. Vandaar dat steeds meer ouders ervoor kiezen om apart vakantie te nemen en alleen een weekje te overlappen om met het hele gezin op reis te kunnen gaan.

En de kinderen zelf? Die beginnen zich zo halfweg augustus te vervelen

‘Nog drie jaar’, hoorde ik een moeder begin juli zeggen. ‘Dan zijn de kinderen oud genoeg om tijdens de zomermaanden alleen thuis te blijven als wij uit werken gaan en kunnen mijn man en ik eindelijk weer op hetzelfde moment vakantie nemen.’

En de kinderen zelf? Die beginnen zich zo halfweg augustus te vervelen. Zeker als het weer niet meezit. Al hun boeken zijn uitgelezen, ze hebben alle mogelijke records gevestigd op hun Playstation en de buurkinderen beginnen hen tegen te staan. Ze missen hun klasgenoten en – zonder dat zelf te beseffen – de regelmaat van een schooldag. Bovendien sijpelt de leerstof gaandeweg uit hun brein, waardoor de meester of juf straks weer weken tijd nodig heeft om al die wiskunde- en talenkennis van onder het stof te halen. Dat geldt dubbel voor kinderen uit kansarme gezinnen, die alle leerwinst van het vorige schooljaar op 1 september weer kwijt zijn.

Al die pleidooien om de zomervakantie tot pakweg zes weken in te korten zijn dus nog zo gek niet. Zowel voor de scholieren zelf als voor het gezin waarin ze opgroeien. Drie weken minder om opvang te regelen en kinderen bezig te houden, zou al veel oplossen. Dan zouden veel ouders ook zelf tot rust kunnen komen en zou 1 september eerder een doorstart dan een opluchting zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content