Het vertrek van de Belfortploeg bevestigt de perceptie van Vlaams Belang als een partij van ruziezoekers. Toch verandert het conflict met de Belfortgroep weinig voor Vlaams Belang, meent politiek onderzoeker Jan Drijvers.
Jan Drijvers van het politiekonderzoeksbureau TNS Belgium is de sturende kracht achter de gezaghebbende postelectorale studies. Niemand weet beter dan Drijvers waarom partijen stemmen winnen of verliezen. Op verzoek van Knack schat hij de gevolgen in van het vertrek van de Gentse Belfortgroep, voor het sowieso in zwaar weer verkerende Vlaams Belang.
Verliest een partij die ruziet per definitie altijd?
Jan Drijvers: In principe wel. Uit ons postelectorale onderzoek blijkt ’te veel interne ruzies’ na ‘ideologie’ de tweede vaakst genoemde reden om niet op een partij te stemmen. Eendracht is zelfs belangrijker dan de prestaties in het parlement. Bovendien heeft de kiezer een olifantengeheugen. Een ruzie kan de perceptie rond een partij voor jaren schaden.
Wie kan profiteren van de malaise bij Vlaams Belang?
Drijvers: Sowieso alleen de N-VA. Jean-Marie Dedecker is te libertair voor de conservatieve Vlaams Belangkiezer. Maar eigenlijk vermoed ik dat dit conflict geen grote gevolgen heeft. Er zijn goede aanwijzingen dat Vlaams Belang zich niet veel zorgen hoeft te maken.
Hoezo?
Drijvers: De kiezers die het VB in de gouden jaren won, zijn al vertrokken. De partij is teruggevallen op een harde kern van overtuigden, en dat is een electoraat dat zich zo zeer met het Vlaams Belang identificeert dat het doof en blind is voor al wat misgaat. Hoeveel weifelaars zouden in 2010 nog op het VB hebben gestemd? Niet veel, vermoedelijk. Een paar procenten zijn in gevaar, maar ten gronde zal de partij dit wel doorstaan. Vergeet ook niet dat het VB een sterke militantenwerking bezit, die de totale aftakeling zal verhinderen. Dat is het verschil met LDD.
Vertrekkers Francis Van den Eynde en Bruno Stevenheydens hebben ooit veel stemmen behaald. Maar was dat hun eigen verdienste of kwam het door hun plek op de lijst bij het VB?
Drijvers: Behalve Filip Dewinter, Gerolf Annemans en in mindere mate Marie-Rose Morel heeft geen enkele mandataris van het Vlaams Belang ooit eigen electoraal kapitaal gehad. Bij N-VA zie je nu trouwens hetzelfde fenomeen. Een groot aantal verkozenen zit louter in het parlement dankzij zijn partijkaart.
Om twijfelende VB-kiezers te winnen heeft Bart De Wever in ieder geval een meesterzet gedaan toen hij Vic Van Aelst binnenhaalde. Diens pikante uitspraken zijn stuk voor stuk godsgeschenken voor De Wever. Merk op dat de N-VA-voorzitter die verbale uithalen nooit afkeurt en er zich van afmaakt met: ‘Vic zegt wat de Vlaming denkt, ik heb begrip voor zijn frustratie.’ (lacht) Dat begrip snap ik, ja. Het maakt De Wever vuil genoeg voor de VB-kiezer, terwijl hij toch zijn aura van staatsman kan behouden.
