Staatssecretaris Demir bijt van zich af: ‘Ben de verdachtmakingen beu’

© Dirk Waem/BelgaImage
Stavros Kelepouris
Stavros Kelepouris Journalist Knack.be

‘Laat mij het nog één keer heel duidelijk herhalen: ik heb geen enkele rol in het ontslag van Lamrabet,’ schrijft Staatssecretaris Zuhal Demir op haar Facebook-pagina.

Het zijn woelige weken geweest voor Unia. Eerst opende N-VA frontaal de aanval op het gelijkekansencentrum met kritiek van woordvoerder Joachim Pohlmann, minister Liesbeth Homans en staatssecretaris Zuhal Demir. De storm was nog maar net gaan liggen toen Unia-juriste Rachida Lamrabet in Knack tegen het boerkaverbod pleitte – opnieuw laaide de kritiek hoog op, ook maar niet alleen vanuit N-VA-kringen.

De heisa leidde uiteindelijk tot het ontslag van Lamrabet, waarna heel wat waarnemers de druk op Unia vanuit N-VA als een van de oorzaken van het ontslag aanduidden. Ook Zuhal Demir kreeg de wind van voren, maar zij wijst die kritiek categoriek van de hand. ‘Het past blijkbaar in het kraam van sommigen om mezelf (en met mij de N-VA) af te schilderen als totalitaire bestuurders,’ reageert ze in een bericht op Facebook.

Rachida Lamrabet.
Rachida Lamrabet.© Johan Jacobs

De staatssecretaris zegt de verdachtmakingen stilaan beu te zijn. ‘Sinds het ontslag van Rachida Lamrabet regent het insinuaties in de pers over mijn rol bij haar vertrek bij Unia. Laat mij het nog één keer heel duidelijk herhalen: ik heb geen enkele rol in het ontslag van Lamrabet. Ik heb kritiek geleverd op een uitspraak van een Unia-juriste die het kamerbreed gedragen boerkaverbod ‘een verregaande inbreuk op vrijheid en privacy’ noemde. Noch over het ontslag, noch over de motieven van dat ontslag, ben ik zelfs maar geïnformeerd.’

Demir verdedigt op Facebook ook haar keuze om openlijk kritiek te uitten op de werking van Unia en het pleidooi van Lamrabet en daarnaast duidelijkheid te vragen van Unia over het standpunt inzake het boerkaverbod. ‘Unia is een onafhankelijke instelling. Maar het onafhankelijk statuut van een instelling betekent natuurlijk niet dat het verheven is boven elke kritiek. Wie kritiek geeft, moet kunnen verwachten én aanvaarden dat er ook altijd een antwoord kan volgen. Woord en wederwoord, checks and balances, het zijn dragende principes in onze samenleving.’

‘Aanfluiting van de vrije meningsuiting’

Eerder hadden verschillende opiniemakers al hun bezorgdheid geuit over het ontslag van Lamrabet. ‘Dit is niet alleen een aanfluiting van de vrije meningsuiting en van de artistieke vrijheid, maar past in een (intussen lange) rij ontslagen en lastercampagnes die bij voorkeur publieke en ambtelijke figuren raken die een uitgesproken eigen mening hebben of zich kritisch uitlaten over het heersend beleid,’ zo stond te lezen in een opiniestuk dat door 200 academici en kunstenaars ondertekend werd. ‘Wij roepen Unia dringend op het ontslag van Rachida Lamrabet in te trekken. Als ultieme bewaker van gelijke kansen en anti-discriminatie moet Unia eigenzinnige en kritische stemmen zoals die van Rachida Lamrabet koesteren.’

Onder meer Jeroen Olyslaeghers en Ico Maly wezen in een ander opiniestuk op gelijkaardige gevallen – bijvoorbeeld diversiteitsambtenaar Alona Lyubayeva en de verbindingsofficier die volgens minister Jan Jambon nalatig was geweest – waarin een ambtenaar de wind van voren kreeg na politieke druk. ‘Een aantal politici kan blijkbaar niet functioneren in een wereld waar er kritische overheidsmedewerkers en andere kritische stemmen zijn die enkele vraagtekens plaatsen bij het gevoerde beleid of gestemde wetten’, klonk het.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content