Jean-Marie Dedecker (LDD)

‘Scheiding der machten of platte polarisatie?’

Jean-Marie Dedecker blikt terug op het Sudan-rapport en de uitspraak van Jan Jambon over Sven Mary. ‘We lijden aan multiculturele obesitas die stilaan de fundamenten van onze rechtstaat aantast.’

Het was een leuke week aan de balie. Volgens strafrechter op rust Walter De Smedt dreigt onze rechtstaat af te glijden naar een schurkenstaat, en volgens strafpleiter Saskia Kerkhofs draait Montesquieu, de vader van de Scheiding der Machten, zich om in zijn graf.

Eventjes alles op een rijtje. Koert Debeuf, een zelfverklaarde Midden-Oosten-kenner van een duister gesubsidieerde denktank, het Tahrir Institute, mocht een paar maanden terug aan de deugtafel van elk praatprogramma gretig aanschuiven om onze staatssecretaris van Asiel en Migratie Theo Francken van medeplichtigheid aan foltering te beschuldigen. Bloed aan de schandpaal. Zijn Sudanese uitgeprocedeerde illegale vrienden werden naar Khartoem teruggestuurd en naar eigen zeggen bij aankomst gemarteld. Een ideale aangelegenheid om Francken te doen hangen wegens aangehouden verwaandheid en Twitter-triomfalisme. De regering daverde op haar grondvesten en de oppositie voelde vlees tussen haar tanden.

Het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen ging op onderzoek uit. Op 8 februari bracht ze haar rapport uit. Een korte bloemlezing is verhelderend. Het getuigenis van een gerepatrieerde dat hij gedurende 48 uur was vastgehouden bij zijn aankomst in Khartoem en “was tortured physically (beaten with a stick) and psychologically for three hours…” bleek een grove leugen te zijn. Hij ging op de dag van zijn aankomst zelfs op visite in het kantoor van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) en kon dus niet in de bajes gezeten hebben, laat staan gefolterd.

Scheiding der machten of platte polarisatie?

Twee andere Sudanese refugees die beweerden mishandeld te zijn, gingen één of meermaals op bezoek bij de IOM om financiële middelen te bekomen voor het opstarten van een integratieproject en zegden geen woord over hun vermeende mishandeling.

“Enkele ambassades van EU-lidstaten hebben laten weten geen weet te hebben van incidenten of mishandeling van personen die recent naar Sudan waren verwijderd. Idem voor het UNHCR en IOM.” Een andere, die volgens Debeuf gedwongen teruggekeerd was, viel ook door de mand. Hij was in realiteit uit eigen wil op het vliegtuig gestapt en werd er zelfs voor beloond: “Mr…has been fully assisted- on Monday 22nd of january 2018 business of play station center will be established in his area of origin Rabak -White Nile.”

Het leugenpaleis van Debeuf stortte door het rapport in elkaar als een kaartenhuisje.

Het leugenpaleis van Debeuf stortte door het rapport in elkaar als een kaartenhuisje. Niettegenstaande de vier gerepatrieerde Soedanezen, die door Koert Debeuf aangevoerd werden als slachtoffers van foltering, pertinent gelogen hadden, werden de rode oortjes van Koert Debeufs niet gewassen door onze media voor zijn fake news. Hij mocht zelfs nog hopeloos rond de pot draaien met een jezuïtenpassage uit het CGVS-rapport ” Er zijn geen bewijzen waaruit blijkt dat de feiten effectief hebben plaatsgevonden. Zoals er ook niet met zekerheid vastgesteld kon worden dat de aangehaalde feiten niet hebben plaatsgevonden” Je kan inderdaad het bewijs niet leveren van iets dat niet bestaan heeft. Als een beklaagde het bewijs moet leveren dat hij iets niet gedaan heeft is dat het einde van onze rechtstaat en is er geen bewijs meer nodig om schuldig te worden verklaard. Dit geldt voor elke burger, ook voor een staatssecretaris. Debeuf mag blijven balken, maar dan liever in een schandblok op het Tahrirplein in Caïro, gesubsidieerd door zijn Europese zetbaas Guy Verhofstadt. Fraus omnia corrumpit.

Dat minister Jan Jambon vorige zondag beter zijn tong zeven keer in zijn mond had rond gedraaid vooraleer strafpleiter Sven Mary terecht te wijzen, die op basis van procedurefouten de vrijspraak pleitte voor de massamoordenaar Salah Abdeslam, is voor discussie vatbaar. Het verongelijkt jongetje met het witte befje kon onmiddellijk het riedeltje van “de scheiding der machten” aangrijpen om als verdediger van de democratie een vals betoog te voeren en hemzelf te ontslaan van elke vorm van morele verantwoordelijkheid.

Geen spaghetti-arrest voor een monster

Advocaten bedienen zich niet zelden van regeltjes die het recht geen recht doen. Recht gaat in wezen over het beschermen van gerechtigheid, rechtvaardigheid en eerlijkheid. Een advocaat met een torenhoge profileringsdrang, die weet dat zijn cliënt zo schuldig is als de pest, zoekt dan uit wanhoop procedurefouten en juridische spitsvondigheden. Procedureneukers verschuilen zich achter wetteksten, net zoals salafistische terroristen achter hun koran. Ze zijn niet de hoeders van de rechterlijke macht maar de doodgravers ervan. Het is merkwaardig dat pietluttige interpretaties en haarkloverij van onze wetgeving misbruikt worden om criminelen vrij te pleiten die zelf onze rechtspraak niet erkennen en zich beroepen op een goddelijk recht dat ontleend wordt aan een sprookjesboek. Dura lex sed lex, maar rechtspraak draait niet alleen om de letter van de wet, maar ook om de geest ervan. Geen spaghetti-arrest voor een monster.

Procedureneukers verschuilen zich achter wetteksten, net zoals salafistische terroristen achter hun koran.

We lijden aan multiculturele obesitas die stilaan de fundamenten van onze rechtstaat aantast. De federale politie viel vrijdag binnen bij Globe Arena, een Brusselse socio-culturele vrijplaats voor nieuwkomers-kunstenaars. Zeven illegalen werden opgepakt. Het moreel verheven artiestenvolkje sprak met een mond vol zeep onmiddellijk over een razzia en fascistische methodes, want dergelijke vzw’s mogen blijkbaar niet gecontroleerd en geïnspecteerd worden, alleen maar gesubsidieerd. Bij een dorpsslager daarentegen, die er van verdacht wordt worsten in het zwart te verkopen, mag de belastinginspectie met een machtiging van een politierechter binnenvallen en zijn huis onderste boven halen. Als hij er dan ook nog van verdacht wordt zijn meewerkende schoonbroer onder tafel te vergoeden, mag de sociale inspectie zelfs zijn nachtkastje omkeren met de welwillende medewerking van een onderzoeksrechter.

Woonstbetreding op zoek naar illegalen daarentegen is voor de zuurbrigade van de politieke correctheid een misdaad tegen de menselijkheid. Het is merkwaardig dat Vrouwe Justitia met argusogen moet uitkijken naar procedurefouten voor een terrorist, terwijl ze een oogje moet dichtknijpen voor illegalen die de verblijfwetten overtreden. Wie draagt hier eigenlijk een blinddoek? “De twee vijanden van het volk zijn de criminelen en de overheid. Laat ons de tweede vastbinden met de ketens van de Grondwet zodat het geen gelegaliseerde versie wordt van de eerste.” Een wijs man die Thomas Jefferson.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content