Life-coaching: een alternatieve aanpak voor (hoge-) risicojongeren.
Het intensief coachen van (hoge-) risicojongeren is een nieuwe aanpak om om te gaan met delinquente jongeren. De werkwijze lijkt veelbelovend, maar staat nog in zijn kinderschoenen. Dat blijkt uit de masterscriptie van criminoloog Gert Lemmens aan de KU Leuven.
“Het is een misvatting te geloven dat opname in een instelling de enige oplossing is voor het behandelen van hoge-risicojongeren,” aldus Lemmens. “Life-coaching of het motiveren van jongeren om hun leven in eigen handen te nemen en een positief levenspad te bewandelen, is een recente maar toepasbare ontwikkeling.”
Vertrouwen is cruciaal
De jongeren bepalen zelf hun agenda en doelen. Daarin worden ze voortdurend begeleid door een coach. Volgens Lemmens is vertrouwen tussen de twee partijen van cruciaal belang. “Door de warmte en onvoorwaardelijkheid die ze ervaren en door de continue beschikbaarheid van de coach slagen ze erin hun doelen vast te stellen en te behalen.”
“De jongere en de coach zijn gelijkwaardig. De coach luistert en plaatst als het ware spiegels rond de jongere. Hij stelt andere opties voor, maar zegt niet wat de beste uitkomst is”, voegt Lemmens nog toe.
In het ideale geval duurt een volledig traject een jaar of langer.
Veelbelovende effecten
Hoewel de effecten veelbelovend lijken – onder andere minder middelengebruik, een beter psychologisch welzijn en het aanvangen van studies of werk – zijn ze nog te beperkt om te stellen dat de aanpak werkelijk een positief effect heeft op de jongere.
Toch beweert Lemmens dat deze aanpak positief is voor de jongere door het constructieve karakter ervan. “In plaats van jongeren vis aan te reiken, leren we ze vissen”, aldus Lemmens. (SVL)
