Het Energiepact, de pensioenhervorming, de beursgang van Belfius, woonstbetredingen en een begrotingscontrole: de regering-Michel heeft de komende weken voldoende om handen. Maar ditmaal zit er geen groot akkoord aan te komen dat verschillende dossiers samenbrengt.
Begin volgende week verwacht de regering-Michel van het Monitoringcomité een nieuwe tussenstand van haar budgettair parcours. Dat hier en daar bijgestuurd zal moeten worden staat buiten kijf, maar de regering leeft dit keer met zelfvertrouwen toe naar de eerste begrotingscontrole van het jaar. Verschillende regeringsbronnen hebben er goede hoop op dat de budgettaire oefening vrij beperkt zal blijven en niet van de grootteorde zal zijn als de anderhalf miljard die in het verleden wel eens gevonden moest worden.
Daarbij wordt gewezen op de positieve economische cijfers die het beleid kan voorleggen. De economische groei is nog niet gaan liggen, en doordat steeds meer mensen een job vinden moeten ook minder uitkeringen betaald worden.
Nochtans heeft de indexering onverwacht de werkloosheids- en ziekte-uitkeringen een stuk duurder gemaakt, en is mede daardoor de afgelopen maanden een kloofje van 350 miljoen in de sociale zekerheid geslagen. Ook dat baart de meerderheid voorlopig weinig zorgen. De tekenen zijn gunstig, klinkt het in regeringskringen.
De verwachting is dan ook dat het aantal nieuwe maatregelen beperkt kan blijven. De regering heeft voorlopig overigens genoeg dossiers waar de eensgezindheid zoek is. Over de lijst van zware beroepen is het laatste woord nog niet gezegd, en stilaan lijkt het erop dat de lang aangekondigde hervorming naar een pensioen met punten niet meer voor deze legislatuur zou kunnen zijn.
Ook bij het Energiepact en de kernuitstap is het water tussen de coalitiepartners nog erg diep – N-VA zegt intussen dat een beslissing na de verkiezingen van 2019 geen groot probleem vormt – maar premier Charles Michel heeft beloofd nog dit jaar een akkoord rond te hebben.
Er is ook het wetsontwerp rond de woonstbetredingen, waarmee het voor de politie mogelijk zou moeten worden binnen te vallen bij burgers die onderdak bieden aan mensen zonder geldige verblijfspapieren. Het wetsontwerp was al tot tweemaal toe goedgekeurd door de regering, maar na protest uit de achterban van vooral CD&V en MR werd het teruggetrokken en beloofde de regering bijsturingen.
Nog nijpender zijn de beursgang van Belfius en de daaraan gekoppelde constructie om de Arco-puinhopen op te ruimen. De verkoop zou normaal volgende week opgestart moeten worden, maar intussen heeft de regering nog steeds geen garanties dat Europa de Arco-regeling zal laten passeren.
Heel wat losse eindjes, al is dat voor Michel geen nieuwe situatie. De voorbije jaren is de regeringsleider er meermaals in geslaagd zijn coalitie door moeilijke momenten te loodsen met een package deal waarin verschillende dossiers samen een oplossing kregen. Het werd de kenmerkende tactiek van Michel om akkoorden te sluiten: cruciale dossiers naar zich toe trekken, de tijd nemen om de bezwaren bij de vicepremiers weg te masseren, en op het juiste moment ieder wat wils geven.
Het ziet ernaar uit dat zo’n groot akkoord er dit keer niet van zal komen – daarvoor staan de dossiers te ver van elkaar. Door de begrotingscontrole niet verder te laten uitdijen dan een pure budgettaire discussie, kan die bovendien makkelijker afgerond worden en kan de premier zich richten op de grote dossiers die voorlopig niet van tafel lijken te raken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
