Raf Verbeke: “Financiële krachten regeren over ons land”

Raf Verbeke (oud-lijsttrekker CAP) en drie andere burgers verzetten zich tegen de Belgische toekenning van 15 miljard euro aan het Europees Financieel Stabiliteitsfonds.

Raf Verbeke (oud-lijsttrekker CAP) en drie andere burgers verzetten zich tegen de Belgische toekenning van 15 miljard euro aan het Europees Financieel Stabiliteitsfonds (EFSF). Dat fonds moet noodlijdende Europese landen zoals Griekenland en Ierland financieel uit de brand helpen. Volgens Raf Verbeke en co werden hiervoor grondwettelijke en democratische regels geschonden en is er met dat fonds helemaal geen sprake van Europese solidariteit: “Wij zijn solidair met de Griekse en Ierse ambtenaren, maar niet met de banken.”

Volgens Verbeke werden de regels geschonden op zowel het nationale als het supranationale niveau. Aangezien onze regering ontslagnemend is, kan ze geen nieuwe budgettaire beslissingen nemen die nog enkele jaren doorwerken. De volgende regering, waarvan de samenstelling nog ongekend is, zou dan immers beslissingen moeten uitvoeren die ze mogelijk niet zelf nam.

Om deze grondwettelijke beperking te omzeilen en tegemoet te komen aan Europa, riep de ontslagnemende regering in het parlement de hoogdringendheid in. Zo kon de wet toch goedgekeurd worden.

Verbeke: “Ondanks het feit dat die steun niet in vraag te stellen was en dat ze via een koninklijk besluit, dus zonder parlementaire inmenging, kan uitgebreid worden, keurde het parlement de wet in amper 20 minuten goed.” Problematisch, zegt Verbeke, want er is geen begroting om die 15 miljard in te schrijven.

En daarbij komt dat die 15 miljard een “veel grotere impact op ons land heeft dan de financieringswet. Vandaar dat Jan Jambon (N-VA) plots die deadline stelde om eind april een akkoord te hebben: dan moet de meerjarenbegroting aan Europa voorgesteld worden. Natuurlijk willen ze daar hun zeg over kunnen doen.”

Neoliberaal

Maar is het niet vreemd, vraagt Verbeke, dat over die 15 miljard zo snel eensgezindheid gevonden werd, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de financieringswet? Verbeke ziet de reden daarvoor op supranationaal niveau, bij de EU: “Iedereen gaat mee in de neoliberale Europese constructie, waarbij alles wordt vrijgemaakt. Ook de staatsschuld dus.”

Verbeke en de drie anderen verzetten er zich tegen dat de belastingbetalende bevolking opdraait om die schulden af te lossen, aan de banken. “Natuurlijk zijn wij solidair met de Griekse en Ierse ambtenaren. Maar niet met de banken! Want met dit fonds wordt niet de Europese solidariteit gered, maar wel de Duitse en Franse banken. Die gaan over kop als Ierland en Griekenland hun staatsschuld niet kunnen betalen. En dus stellen de overheden zich garant, en zo draaien de belastingenbetalers voor de kosten op.”

Garant

Maar dat die overheden zich garant stellen en dus een deel van de staatschuld van bijvoorbeeld Griekenland op zich nemen, is strijdig met het Verdrag van Lissabon, meent Verbeke.

“In dat verdrag is bepaald dat staatschulden niet gedeeld mogen worden. En dat gebeurt nu wel. Op 15 december 2010 werd beslist om dat te wijzigen. Maar eerst moet het EFSF een permanent karakter krijgen, op aandringen van de Duitse bondskanselier Angela Merkel. Zij wil daar dan op de Europese Top van 24 maart ook haar competiviteitspact aan koppelen. En de saneringen, looninleveringen, het afschaffen van de index … die daarbij horen.”

Ook dit vindt Verbeke plooien voor een neoliberaal dictaat. “Alle principes worden overboord gegooid onder druk van de financiële crisis. En wat komt in de plaats? Socialisme voor de rijken, liberalisme voor de armen.”

Het lijkt wel een historisch experiment, zegt Verbeke: “Een land zonder regering of parlement, keurt een meerjarenbegroting goed die haar opgelegd is door de EU. Maar wie keurt die begroting goed? Dat bewijst dat een land geregeerd wordt door ongekozen supranationale instellingen, die onder de knoet zitten van de financiële markten.”

Eisen

Om deze evolutie tegen de houden willen de vier burgers drie zaken: “Ten eerste willen we de Nationale Bank terug, want de Europese Centrale Bank overtreedt haar eigen regels. Die Nationale Bank kan dan zelf beslissen of ze een lening wil geven aan Ierland en Griekenland. Aan een lagere rente, 1%, en als zij die zelf willen uiteraard.”

Daarnaast willen ze de bevolking haar zeg laten doen, in een referendum. “Zo kunnen we de omerta doorbreken, en alle partijen ter verantwoording roepen.”

Ten derde moeten de schulden helder geanalyseerd worden: “Maak een opdeling tussen de schulden van het volk en die van de banken. De banken kan je dan gecontroleerd failliet laten gaan. Nu chanteren de banken de EU: zij speculeren, en toch krijgen ze garanties!”

Om hun eisen kracht bij te zetten, diende het viertal op 24 februari alvast een vordering tot nietigverklaring bij het Grondwettelijk Hof in. Dat was volgens Verbeke het enige juridisch platform waarop ze terecht konden. Burgers die Verbekes bezorgdheid delen, kunnen zich bij de klacht aansluiten.

(SD)