Pessimisme troef in de krantencommentaren

De krantencommentaren zijn een mengeling van pessimisme, ontgoocheling en verbazing bij de verjaardag van de verkiezingen. De nieuwe peiling is het zoveelste bewijs dat de situatie muurvast zit, klinkt het overal.

PS-topman Elio Di Rupo en N-VA-voorzitter Bart De Wever, de winnaars van de vekiezingen hebben het vertrouwen dat in hen werd gesteld, geschonden. En toch worden ze er niet voor gestraft, schrijft Pierre Huylenbroeck van de zakenkrant De Tijd. “Neen, als de heren zich nog eens twaalf maanden willen ingraven, dan kan niemand dat tegenhouden. En als ze straks schouderophalend besluiten dat we dan maar nieuwe verkiezingen moeten houden, dan betaalt het hele land daar de factuur voor.”

“Maar voorlopig geven deze cijfers hun geen enkele motivatie om het been minder stijf te houden en naar een compromis toe te werken” staat er in De Morgen. “Integendeel zelfs, deze peilingen zijn eerder regelrechte uitnodigingen aan PS en N-VA, die trouwens toch geen van beide zin hebben in een vergelijk, om in het najaar hun electorale bonus op te strijken.”

Volgens De Standaard bewijst de peiling dat N-VA-voorzitter met een luxeprobleem zit. Zijn populariteit is zo groot dat hij niet langer aan de zijkant mag staan en een uitvoerend mandaat moet opnemen. “Bart De Wever heeft het voor het uitkiezen. Wil hij in 2012 Patrick Janssens opvolgen als burgemeester van Antwerpen? Vervangt de N-VA-voorzitter vanaf 2014 Kris Peeters aan het hoofd van de Vlaamse regering? Of kiest hij toch voor de bijhuizen van de Wetstraat 16?”

Ook Het Nieuwsblad buigt zich over de populariteit van Bart De Wever. “We weten dat onderhandelingen nooit kunnen lukken als niemand bereid is de onderhandelingen te trekken. ‘Premier’ mag in het N-VA-vocabularium dan wel een vies woord zijn, zonder kandidaat-premier raak je ook nergens”, analyseert Liesbeth Van Impe. “En we hebben intussen afdoende bewezen dat als iedereen in zijn eigen logica blijft vastzitten, een akkoord nooit binnen bereik komt.”

Luc Van Der Kelen van Het Laatste Nieuws richt zijn pijlen dan weer op Elio Di Rupo: “Veel, zo niet alles, hangt nu af van formateur Di Rupo. Hij zal boven zichzelf moeten uitstijgen en tonen dat hij een verstandige hervormer kan zijn, die houdt wat goed is en verandert wat moet. ’t Is Sinksen. Misschien dat het helpt.”

Di Rupo mag de peiling niet naast zich neerleggen zoals hij eerder met de aanbevelingen van Europa deed, klinkt het in Gazet van Antwerpen. “Vlaanderen is zijn status-quo beu. Het is ook een les voor de Vlaamse partijen, meer bepaald voor CD&V en Open Vld. Mocht ik Wouter Beke of – zeker – Alexander De Croo heten, ik zou ingaan op de vraag van Bart De Wever tot Vlaamse frontvorming. Nu tegen de Vlaamse onderstroom ingaan betekent verder verlies.”

Ook het Belang van Limburg pleit voor een Vlaams front. De Vlamingen willen nog steeds ingrijpende hervormingen. “Hoe kan men de Franstaligen overtuigen dat die verandering echt nodig is? Er is maar één oplossing: een Vlaams front.”

“België bestaat nog. Het land is niet verdampt”, zegt Béatrice Delvaux van Le Soir. “Het is enkel een beetje minder Belgisch geworden.” Volgens de Franstalige krant beginnen Franstaligen zich ondertussen ook te schikken naar een situatie die in Vlaanderen al maanden worden gezegd: In België wonen twee verschillende volkeren onder hetzelfde dak die nog maar weinig met elkaar gemeen hebben. (SF)