Patrick Lefevre: ‘Op mijn grafzerk gaan ze niet zetten: hij won nooit de Tour’

Patrick Lefevre: 'Het businessmodel in het wielrennen zit totaal fout. Alle geld gaat naar de organisatoren, terwijl de teams content zijn met kruimels.' © Jelle Vermeersch
Jef Van Baelen
Jef Van Baelen Journalist voor Knack

Zaterdag begint in Noirmoutier-en-l’Île de 105e Ronde van Frankrijk. Een Tour zonder controverse: zou het mogelijk zijn? Patrick Lefevere, manager van Quickstep, vermoedt van niet. ‘Ik heb er geen belang bij om Chris Froome te verdedigen, maar van hypocrisie word ik boos.’

Het is zijn 34e Ronde van Frankrijk, en eigenlijk kijkt Patrick Lefevere er niet naar uit. Te hectisch, te veel rondhangen met invités, terwijl de ceo van de uiterst succesvolle Quickstepploeg wel wat anders aan zijn hoofd heeft: de Tour is namelijk ook de officieuze start van de transferperiode en Lefevere blijft altijd op zoek naar een goeie deal. ‘Volgens het reglement mogen wielerploegen pas vanaf begin september contracten tekenen, maar uiteraard starten de onderhandelingen vroeger’, vertelt Lefevere. ‘In principe heb ik deze zomer weinig transferzorgen. De vier sterkhouders – Bob Jungels, Philippe Gilbert, Fernando Gaviria en Julian Alaphilippe – liggen vast en onze jonge mannen, die zo verrassend goed presteren, ook. De enigen die zorgen baren, zijn Niki Terpstra en Yves Lampaert. Ze lijken van plan bij te tekenen, maar ik begrijp dat ze de markt willen verkennen. Terpstra zeker: die is 34, won de Ronde van Vlaanderen en de E3-prijs. Zo iemand kun je niet kwalijk nemen dat hij informeert naar wat andere teams betalen.’

Haal de etappes zonder betekenis eruit en kort de Tour in tot 17 dagen. Volgens mij zal dezelfde coureur winnen.

Chris Froome mag dan toch starten in de Ronde van Frankrijk. De Brit tekende bij een dopingtest te hoge salbutamolwaarden op, maar de internationale wielerbond schort nu zijn tuchtprocedure op.

Patrick Lefevere: De publieke opinie werd in dat dossier op een schandalige manier bespeeld. Onze ploegdokter heeft mij in mensentaal uitgelegd wat er aan de hand is. Froome gebruikt inderdaad een puffer en dat mag, want die renner heeft inspanningsastma. Wie geen astma heeft, rijdt met zo’n puffer niet rapper: dat gelijkstellen met doping slaat dus nergens op. De wielerbond heeft een limiet gesteld aan hoeveel je mag puffen, maar bij Sky drinken ze de laatste dertig kilometer niet. Het vocht dat een renner zo verliest, betekent minder kilo’s om de berg op te sleuren: dat moet je tot op de milliliter uittellen of de man met de hamer komt langs, maar bij Sky slagen ze daar blijkbaar in. Nu zou het kunnen dat uitgedroogde coureurs rare waarden laten optekenen bij de dopingcontrole, want de densiteit van hun urine is anders. Had men de normale procedure gevolgd, dan was er nu niks aan de hand. Maar iemand heeft die dopingtest gelekt waardoor er nu, nodeloos, een zwarte wolk boven de Tour de France hangt. Ik vertel geen geheimen als ik zeg dat je het lek in de Franse hoek moet zoeken. De primeur was opnieuw voor Le Monde, altijd op de eerste rij als er heibel kan worden gemaakt rond doping.

Ik heb er geen belang bij om Froome te verdedigen, maar van hypocrisie word ik boos. De Fransen doen zich voor als heiligen, terwijl ze zelf boter op het hoofd hebben.

Hoezo?

Lefevere: In het wielrennen geldt al een aantal jaar een no needle-policy: dokters mogen geen infuus steken en geen spuiten geven. Ik hoor dat de Fransen dat omzeilen.

Dat hebt u gehoord?

Lefevere: Froome was nog niet positief of ik kreeg een mail met de vraag om lid te worden van de Mouvement Pour un Cyclisme Crédible (MPCC: een verbond van voornamelijk Franse ploegen tegen doping, nvdr.). Ik heb geantwoord dat ik de MPCC niet nodig hebben om me te gedragen als ‘ un bon catholique’. Dat schijnheilige: ik krijg er jeuk van. Bardiani-CSF ging begin dit jaar bij de MPCC, het meest verbrande team dat er bestaat: alleen al in de Giro van vorig jaar drie dopinggevallen! Heel die MPCC dient om de macht van de Fransen te betonneren, want Tourorganisator ASO is dat initiatief wel érg genegen. Kleinere teams moeten zich lid maken of ze kunnen fluiten naar hun wildcard voor de Ronde van Frankrijk. Onder het goedkeurend oog van David Lappartient, de nieuwe voorzitter van de UCI: niet toevallig ook een Fransman.

Weet je wel hoeveel Sky betaalt? Ze zijn bij mij Wout Poels en Michal Kwiatkowski komen halen: hun loon ging maal drie.

Hij kan er zelf weinig aan doen, maar de Brit is geen vedette die de massa aanspreekt.

Lefevere: Hij zit niet elegant op zijn fiets, maar als je zo’n lang lijf hebt, wat moet je daar dan mee? ( lacht) In de Giro voerde hij anders een knap nummer op, in die lange ontsnapping waarin hij uiteindelijk de roze trui pakte. Froome koerst altijd berekend, maar dit was: alle kaarten op tafel en we zien wel waar het strandt. Ik hoop dat vaker van hem te zien. Ik heb Froome nog nooit van mijn leven gesproken. Bradley Wiggins trouwens ook niet. De Britten blijven nogal op zichzelf.

Wat een seizoen voor Quickstep: 43 overwinningen vóór de zomer. Gaat uw record van 62 zeges (in het seizoen 2014) eraan?

Lefevere: Dat mag, maar zo’n record betekent of verandert niks. In de sport moet je je hoe dan ook elke dag opnieuw bewijzen. Als de Ronde van Frankrijk tegenvalt, krijg ik dat op mijn brood. De mensen vergeten snel. In de vorige Tour de France won Quickstep vijf ritten met Marcel Kittel. Je kunt niet verwachten dat Fernando Gaviria, onze nieuwe spurter, dat evenaart. Ik heb te doen met die jongen. Je weet nu al dat de journalisten ons zullen vragen waarom het deze keer niet even goed is als in 2017.

Wordt Gaviria de nieuwe grote sprinter?

Lefevere: Nee. Vandaag zijn een vijftal spurters elkaar waard. Gaviria is goed maar Arnaud Démare, die hem klopte in Zwitserland, schat ik even hoog in en ook hij heeft een sterke ploeg achter zich. Kittel wil zich opnieuw tonen, maar bij zijn team draait het voorlopig niet. En André Greipel of Mark Cavendish kun je evenmin afschrijven. Dat Gaviria een gewezen pistier is, lijkt een voordeel nu niemand erbovenuit steekt. De Toursprints zijn de laatste jaren erg chaotisch geworden. Ik denk dat ik een van de uitvinders van het sprinttreintje ben, met Mario Cipollini destijds, maar vandaag blijkt geen enkel team nog in staat om een peloton zijn wil op te leggen. In die omstandigheden ben je meer met een klein, vinnig mannetje zoals Gaviria, dan met een grote, krachtige sprinter die het op de macht doet.

Gaviria, Nairo Quintana, Rigoberto Uran, nu weer dat jonge talent Egan Bernal dat voor Sky de Tour rijdt: tien jaar geleden waren er amper Colombiaanse coureurs, nu koersen ze iedereen in de vernieling. Maar zijn ze wel zuiver?

Lefevere: Vroeger misschien niet, maar vandaag denk ik van wel. In februari bezocht ik de Ronde van Colombia. Wel, ik wist niet wat ik zag: dolle ambiance, de fans stonden rijen dik. In Colombia is wielrennen dé nationale sport. Duizenden jonge Colombianen koersen, maar niemand weet het, want de ploegen scouten daar niet. Dat er uit die duizenden een paar toppers voortkomen, mag niet verbazen.

PATRICK LEFEVERE 'Ik hou van de koers, maar ik heb geen zin om mijn eigen centen er op in te zetten.'
PATRICK LEFEVERE ‘Ik hou van de koers, maar ik heb geen zin om mijn eigen centen er op in te zetten.’© jelle vermeersch

Kijkt u uit naar de openingsweek van de Tour? Al die lange, saaie etappes die eindigen met een sprint. Zet de laatste tien kilometer de tv op en je hebt alles gezien wat de moeite is.

Lefevere: Ik zit daar niet op te wachten, nee. Wie wel? Mijn tienerzoon vindt een spannende koers als de Ronde van Vlaanderen al te langdradig, laat staan dat je hem warm krijgt om uren naar Franse kastelen en zonnebloemvelden te turen. Haal de etappes zonder betekenis eruit en kort de Tour in tot 17 dagen. Volgens mij zal dezelfde coureur winnen.

De Tour winnen: zou dat geen mooie uitdaging zijn voor zegekoning Patrick Lefevere?

Lefevere: Heb ik nog iets te bewijzen misschien? Lang duurt het niet meer voor ik sterf – ik ben 63, de levensverwachting voor een Belgische man is 78 – maar op mijn grafzerk zullen ze niet zetten: hij won nooit de Tour. Sinds de mannen van Sky de dienst uitmaken, geldt meer dan ooit: als je geel wilt winnen, moet je de hele ploeg bouwen rond één kopman en één doel. Chris Froome won vier van de laatste vijf Tours: al zijn concurrenten hebben jaren voor niks geïnvesteerd. Sowieso zou ik mijn budget ferm moeten opdrijven. Weet je wel hoeveel Sky betaalt? Ze zijn bij mij Wout Poels en Michal Kwiatkowski komen halen: hun loon ging maal drie. Ja, dan stopt het voor mij. Ik betaal goed, maar ik ben geen onnozelaar.

Wat is commercieel het interessantst: massaal veel winnen, zoals dit seizoen, of minder zeges maar wel Tom Boonen in huis hebben, die elke camera naar zich toe zuigt?

Lefevere: Boonen overschreed de grenzen van het wielrennen. Zeker in de eerste fase van zijn carrière, toen de jonge Tom de lieveling van heel Vlaanderen was. Het jaar dat hij wereldkampioen werd, was crazy, maar mannen van zijn allure groeien niet aan de bomen, hè. Vandaag is Quickstep niet meer de Vlaamse ploeg van toen. We zijn internationaal gegaan en scoren in koersen waar we vroeger amper in voorkwamen. Als in de Ronde van Baskenland veertig man wegreed, zat er geen enkele Quickstepper bij. Vandaag eindigen we in Baskenland bij de besten, met drie ritoverwinningen erbovenop.

Heeft dat met strengere dopingcontroles te maken?

Lefevere: Dat heb jij gezegd. Maar ik spreek het niet tegen. We zijn ook wel een ander type coureur gaan zoeken, minder gericht op de klassiekers.

Froome gebruikt een puffer omdat hij inspanningsastma heeft: dat gelijkstellen met doping slaat nergens op.

Er zijn 18 World Tour-teams. Drie worden gesponsord door staatsloterijen, twee maken reclame voor Golfstaten, één voor de hoofdstad van Kazachstan, en wat Katusha precies aan de man wil brengen, is negen jaar na de start van die ploeg nog steeds onduidelijk.

Lefevere: ( zucht) Het businessmodel in het wielrennen zit totaal fout. Alle geld gaat naar de organisatoren, terwijl de teams – toch de hoofdrolspelers in deze sport – content zijn met kruimels. Als je het budget van alle ploegen samenpakt, zit je aan 450 miljoen. Peanuts, in de geglobaliseerde sportwereld van vandaag. Die 450 miljoen is één grote risico-investering, want elke cent dient om op te doen. Stel dat wij een miljoen van ons budget overhouden, dan zegt de sponsor: we hevelen dat over naar volgend jaar en betalen dan een miljoen minder. Het zou gezonder zijn om op langere termijn te werken en bijvoorbeeld een spaarpotje aan te leggen voor wanneer het eens minder gaat, want bij één tegenslag staat het water je aan de lippen. Ik hou van de koers, maar ik heb geen zin om mijn eigen centen er op in te zetten.

Hebt u dat ooit gedaan?

Lefevere: Ik heb ooit wel eens een risicootje genomen, ja. Maar ’t was een berekend risico.

BMC, een van de grootste teams, moet er misschien mee stoppen. Ook Dimension Data zou problemen hebben.

Lefevere: Het rommelt langs alle kanten. Mitchelton-Scott presteert goed, maar ze moeten wel Caleb Ewan laten gaan en het contract van die Yates-tweeling raakt ook niet verlengd. Roman Kreuziger, een van hun belangrijkste knechten, kreeg een contractvoorstel dat diende om die jongen buiten te jagen. Ik hoor dat allemaal niet graag. Ik heb liever dat het bij de concurrentie ook in orde is.

Alleen al in de kleine Belgische voetbalcompetitie strijken spelersmakelaars elk jaar zo’n 42 miljoen euro op. Hoe zit dat in het wielrennen?

Lefevere: Een manager pakt tussen 5 tot 7 procent op het loon. Dries Smets, die Greg Van Avermaet en Philippe Gilbert in portefeuille heeft, zal toch al snel een paar miljoen verdienen. In het voetbal laten makelaars zich twee keer betalen: door de club en door de speler. Wel, daar moet ik dus niet van weten. Als wielrenners met een makelaar willen werken, dat ze hem dan zelf betalen. Eén keer heb ik een makelaarsloon uitgekeerd – bij Mark Cavendish, in Engeland kon je daar blijkbaar echt niet om heen – maar dik tegen mijn goesting en nooit meer.

Patrick Lefevere

– 1955: geboren in Moorslede.

– 1976-1979: beroepsrenner met een rit in de Vuelta en Kuurne-Brussel-Kuurne als mooiste overwinningen.

– 1979-1998: ploegleider bij Marc Zeepcentrale-Superia, Lotto-Emerxil en Mapei-GB

– 1999-…: manager van Mapei-Quickstep, Domo-Farm Frites en Quickstep Floors.

Er vallen de laatste jaren veel sterfgevallen te betreuren in het Belgische wielrennen. Niet alleen door ongelukken, er zijn ook opvallend veel hartinfarcten bij.

Lefevere: Ik laat de renners van mijn team elk jaar uitvoerig testen door cardioloog Pedro Brugada. Dat kost iets, maar ik heb het ervoor over. Dat er meer ongevallen zijn, ligt aan de weginfrastructuur: overal leggen ze rotondes en verkeerseilanden. Toch wil iedere burgemeester dat de koers pal voor zijn gemeentehuis finisht, meestal in de straat die daar het minst geschikt voor is. Dat er niet meer ongelukken gebeuren, is een mirakel.

Bedreigt dat op termijn de toekomst van de sport? Welke ouder stuurt zijn kind graag met een koersfiets de straat op?

Lefevere: Ik zou ook bang zijn. Je wuift je zoon ’s ochtends uit en je weet niet of hem ’s avonds terugziet. Waarom fietsen alle wielertoeristen langs het kanaal? Mooi is het daar niet, maar je komt tenminste geen auto’s tegen. Ik denk dat we stilaan de weg op moeten van de Australiërs. Die leren hun jongeren koersen op de piste. Pas als ze dat onder de knie hebben, mogen ze het verkeer in.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content