De wissel aan de top van Open VLD behoedt de partij voor een nacht van lange messen.
Open VLD-kopstukken Alexander De Croo en Vincent Van Quickenborne wisselen van functie. De Croo wordt minister van Pensioenen en vice-premier in de regering Di Rupo, Van Quickenborne wordt – voorlopig en in afwachting van een verkiezing – voorzitter van Open VLD.
Komt deze wissel uit de lucht vallen na de uitslag van de verkiezingen of was hij al langer gepland? Drie vragen aan Knack-redacteur Ann Peuteman.
Was een verhuis naar de regering de enige politieke uitweg voor Alexander De Croo nu almaar duidelijker werd dat hij binnen de partij nog weinig steun had als voorzitter?
Ann Peuteman: Het is in elk geval de meest elegante oplossing. Hoewel een paar mandatarissen vol overgave aan de poten van zijn stoel zaten te zagen, was het bijlange niet zeker dat Alexander De Croo de voorzittersverkiezingen in december zou verliezen. Integendeel. Net als zijn vader, Herman De Croo, kan hij rekenen op de steun van veel afdelingen en militanten.
Maar als hij als voorzitter was aangebleven, waren de komende maanden wellicht een opeenvolging van mediagenieke momenten geworden, vol lange messen en broedertwisten. Dat had de partij alleen verder de dieperik in geduwd.
Intussen raakte bekend dat Vincent Van Quickenborne lang voor de verkiezingen in Kortrijk een voorakkoord afsloot waardoor hij burgemeester werd. Is de wissel Van Quickenborne / De Croo al lang afgesproken tussen de twee liberale kopstukken?
Ann Peuteman: Het is zeker niet zo dat Vincent Van Quickenborne in de federale regering plaats heeft geruimd voor Alexander De Croo. Zo altruïstisch is de man niet. Toen het hem de voorbije maanden begon te dagen dat hij misschien wel een kans had om Stefaan De Clerck uit het Kortrijkse stadhuis te verjagen, heeft hij daar zijn persoonlijke queeste van gemaakt. Dat hij dan zou moeten worden opgevolgd in de federale regering, was niet meer dan een bijwerking, die achteraf gezien zeer goed uitkwam.
Zelfs met een voorakkoord op zak, kon zijn plan trouwens nog mislukken. Hadden hij en zijn coalitiepartners SP.A en N-VA twee zetels minder binnengehaald, dan zat Van Quickenborne vandaag nog in de regering en was De Croo dus nog partijvoorzitter.
Ligt voor Van Quickenborne de weg nu open om in zijn plaats Open-VLD-voorzitter te worden?
Ann Peuteman: Vincent Van Quickenborne heeft voor de verkiezingen heel expliciet gezegd dat hij geen gooi naar het partijvoorzitterschap zou doen. Al zou hij daar nu heel makkelijk op kunnen terugkomen met de boodschap dat hij ‘zijn vriend’ Alexander De Croo nu geen concurrentie meer aandoet. Als waarnemend voorzitter heeft hij ook nog even tijd om het terrein af te tasten.
Wellicht zal hij alleen kandidaat zijn als hij heel zeker is van de overwinning. Veel hangt dus af van de liberalen die zich de komende weken voor het voorzitterschap melden of die door de schoonmoeders van de partij naar voren worden geschoven.
Ook nu weer wordt de jonge Gentenaar Mathias De Clercq genoemd, die zou zijn gevraagd door Guy Verhofstadt en naar verluidt zelfs door Karel De Gucht. Al is zijn positie wel iets verzwakt omdat de Open VLD op 14 oktober niet heeft standgehouden in Gent. Wie het ook wordt, krijgt de aartsmoelijke taak om de partij heelhuids naar de verkiezingen van 2014 te leiden. (EE)
