Neef: ‘Michelle Martin heeft nooit berouw getoond’

Michelle Martin had geen meeleven met de slachtoffers van Marc Dutroux. Dat zegt haar neef. Ook had ze al sinds 2001 contact met de Arme Klaren van Malonne, de nonnen die haar nu onderdak willen geven.

Michelle Martin heeft nooit enig berouw getoond voor haar daden. Dat zegt een van haar neven in het magazine Paris Match.

Toen ze in 1992 de gevangenis verliet na een eerste celstraf voor ontvoering en opsluiting, als medeplichtige van haar man Marc Dutroux “leek ze volledig van de realiteit afgesneden, zonder enig besef van de ernst van de feiten die ze gepleegd had”, zegt de neef. “Ze grapte, ze lachte. Het was duidelijk iets waarover ze zich geen zorgen maakte.”

Geen medeleven
Nadat ze in 1996 opgepakt werd, “heb ik geen enkel woord van medeleven voor de slachtoffers gehoord”, aldus de neef. “Geen tranen, tenzij voor zichzelf. En zeker geen zelfkritiek. In haar gedachtengang was zij het slachtoffer.”

“Toen heb ik niet met een ontwrichte en kwetsbare vrouw gesproken die volledig de kluts kwijt was. Integendeel, de Michelle van na 1996 leek me vastberaden bij de methodische aanpak van haar verdediging: het blijven herhalen dat ze niet verantwoordelijk is voor de gruweldaden.”

Arm Klaren
Volgens de neef staat Michelle Martin ook sinds het begin van deze eeuw in contact met de Arme Klaren van Malonne. Zo bezochten de zusters haar in de gevangenis. Bovendien werden meubelen en andere spullen die ze bij de erfenis van haar moeder kreeg, in 2001 naar het klooster gebracht.

“Ik ben goed geplaatst om te weten dat de contacten tussen Michelle en de Arme Klaren oud zijn”, zegt de neef. “Bij de dood van haar moeder, in januari 2000, vroeg Michelle me de erfenis te regelen. Het gebouw liet ze aan haar kinderen. Maar een aantal meubels, huishoudtoestellen en andere spullen zijn in haar bezit gebleven.”

“Een jaar na het overlijden van mijn tante heb ik de spullen naar het klooster van Malonne gebracht. Michelle had me daarvoor het adres gegeven. Dit speelde zich af in 2001, dus ruim voor de start van het assisenproces in Aarlen (2004). Michelle zei me dat ze morele steun kreeg van de zusters die haar in de gevangenis bezochten. Ik kwam in het klooster aan met een gevulde bestelwagen. Ze vroegen me alles naar een zolder te brengen.”

Geen contact meer
Eind juli ontkenden de Arme Klaren nog de ‘geruchten’ over de komst van Martin. Drie dagen later luidde het in een communiqué dat ze er lang over nagedacht hadden. In 2011 werd de opvang van Martin aangekaart door haar advocaten nadat een Frans klooster weigerde haar op te vangen, klonk het.

Sinds het proces van 2004 in Aarlen heeft de neef geen contact meer met Michelle Martin. Hij wil de deur niet volledig sluiten, maar Martin moet eerst de ernst van haar daden beseffen en spijt betuigen. “Ik eis vooral dat ze eindelijk de waarheid zegt.” (Belga/TV)