N-VA wil het sociaal overleg drastisch hervormen en het zwaartepunt verleggen naar de bedrijven en de sectoren. Het huidige model waarbij het overleg over loon- en arbeidsvoorwaarden op federaal niveau gebeurt, werkt niet meer.
N-VA wil het sociaal overleg drastisch hervormen en het zwaartepunt verleggen naar de bedrijven en de sectoren. Het huidige model waarbij het overleg over loon- en arbeidsvoorwaarden op federaal niveau gebeurt, werkt volgens de partij niet meer.
Dat heeft ondervoorzitter Ben Weyts gezegd op een studiedag over arbeidsmarktbeleid, die kadert in het confederalismecongres dat de N-VA in 2014 organiseert.
Top-down-model
Het sociaal overleg is momenteel op federaal niveau gecentraliseerd. Elke twee jaar onderhandelen vakbonden en werkgevers over een interprofessioneel akkoord (IPA), dat dan wordt omgezet in sectorale CAO’s. Bedrijven kunnen deze centrale CAO’s enkel aanvullen, niet aanpassen.
‘Dat top-down-model werkt niet meer,’ vindt N-VA. ‘Op federaal niveau blokkeert het sociaal overleg. Men slaagt er al enkele jaren niet meer in om tot een bindend IPA te komen. Bovendien leidt het systeem tot een ontsporing van de loonkost’.
Bedrijven
De partij wil daarom het zwaartepunt verschuiven naar bedrijven en sectoren zelf. Weyts: ‘Bedrijven en de bedrijfsbonden moeten de autonomie krijgen om zelf op de werkvloer all-in-akkoorden te sluiten, met afspraken over de lonen, maar ook ploegenarbeid, over aanvullende voordelen, over flexibiliteit, … Via een opt out-clausule kunnen bedrijven, mits sociaal akkoord, afwijken van de centraal onderhandelde loonafspraken, zoals over de automatische indexering van de lonen. Sociaaleconomische hervormingen zijn pas mogelijk als we ons sociale overlegmodel inpassen in een confederale logica.’
De N-VA vreest dat de op til staande staatshervorming Vlaanderen te weinig bevoegdheden zal geven om de nodige hervormingen door te voeren. ‘De bevoegdheid over de loonvorming en de aanpak van onze loonkosthandicap blijft exclusief voorbehouden voor het federale niveau en het Belgisch sociaal overleg’, zegt Weyts. ‘Bij gebrek aan eigen sociaaleconomische en fiscale hefbomen, moet minister-president Peeters, tot wanhoop gedreven, bedelen aan de poort van de Wetstraat 16, in de hoop dat Elio Di Rupo hem wat minuscule lastenverlagingen toegooit’.
ACV: ‘We weten nu hoe N-VA over werknemers denkt’
Een en ander valt niet in goede aarde bij het ACV. De christelijke vakbond zegt vooral te vrezen dat de voorstellen ertoe zullen leiden dat degenen die nu al zwakker staan, nog zullen verzwakken terwijl de sterkeren – met name de hogere kaderleden en de directie – sterker worden op de kap van de gewone werknemer.
‘Er is één voordeel aan de verklaringen van N-VA. Ze maken duidelijk wat de werknemers voor hen betekenen, zij moeten vooral werken en zwijgen’, reageert Mathieu Verjans, nationaal secretaris van ACV. (Belga/KVDA)
