N-VA houdt niet langer vast aan begrotingsevenwicht

N-VA wil het begrotingsevenwicht zoals dat is afgesproken met Europa, uitstellen met twee jaar. Dat bleek bij de voorstelling van het plan waarmee de partij van Bart De Wever naar de verkiezingen trekt.

Hoewel de partij jarenlang storm liep voor een strikte toepassing van de begrotingsafspraken met Europa, wil N-VA het afgesproken evenwicht in 2016 met twee jaar opschuiven tot 2018. Dat is nodig om de eigen hervormingsvoorstellen uit het ‘Plan V’ te betalen en tegelijk de begroting te saneren. Totale inspanning over vijf jaar: 54,9 miljard euro.

“Snoeien om te groeien”, is het credo bij de Vlaams-nationalisten. “Dit plan vraagt inspanningen van iedereen, het zal niet zomaar vanzelf in orde komen”, onderstreepte voorzitter Bart De Wever.

Opvallend daarbij is onder meer de indexsprong in 2015, al wordt die volgens de partij grotendeels gecompenseerd door andere hervormingsvoorstellen. Om aan het eind van de legislatuur met een licht overschot te eindigen, zal volgens N-VA in 2019 zowat 17 miljard euro nodig zijn.

Besparingen

De partij maakt zich sterk dat het af te leggen traject grotendeels met besparingen en hervormingen kan, maar rekent niettemin ook op 12,43 procent uit “ecofiscaliteit en diverse indirecte belastingen”.

Het gaat dan onder meer om extra lasten op roltabak en pesticiden, maar ook om “een betere inning van de btw”, de nucleaire rente en fraudebestrijding. Hoeksteen van het besparingsplan is de veelbesproken Moesen-norm, waarbij de federale uitgaven twee jaar nominaal bevroren worden. Nadien wil N-VA naar eigen zeggen het besparingstraject aanhouden dat de regering-Di Rupo “met Europa heeft afgesproken maar nooit heeft uitgevoerd”.

Index

De besparingsoefening van N-VA groeit doorheen de legislatuur aan tot 12 miljard euro in 2019. De partij rekent daarbij op een hervormde index, wat dat jaar 2 miljard moet opleveren. Hetzelfde bedrag maakt N-VA vrij door het budget van de gezondheidszorg trager te laten stijgen, terwijl mensen langer aan het werk houden de pensioenen met 2,5 miljard euro minder moet laten stijgen. En door zich terug te plooien op haar “kerntaken” en het met minder ambtenaren te doen, moet het overheidsapparaat in 2019 met zowat 2,4 miljard inkrimpen.

De rest van de besparingsoefening, zowat 3,1 miljard, haalt N-VA door te snoeien in het arbeidsmarktbeleid. Ze beperkt de werkloosheidsuitkeringen tot twee jaar, met nadien nog maximaal een jaar activeringsuitkering, schrapt brugpensioen en wachtuitkeringen en “werkt de excessen weg” in het tijdskrediet. En ook de gelijkgestelde periodes worden ingeperkt. In combinatie met de extra inkomsten, rentewinst en terugverdieneffecten, creëert dat alles voldoende ademruimte voor een “herstelbeleid vanaf dag één”, aangevuld met een reeks sociale ingrepen. Vooreerst wil N-VA de vennootschapsbelasting verlagen van 33,9 tot minder dan 25 procent.

Notionele intrestaftrek

Nettowinst is dat niet volledig, want bedrijven zien wel zowat alle overige aftrekposten verdwijnen, net als de notionele intrestaftrek. De Vlaams-nationalisten behouden enkel een uitgebreide aftrek voor innovatie en de volledige aftrek ‘definitief belaste inkomsten’ (DBI), gecombineerd met stimulansen voor de opbouw van eigen vermogen.

Het relancepact van de regering-Di Rupo verwijst N-VA naar de prullenmand. Op twee jaar moet de loonkosthandicap met vijf procent omlaag dankzij de indexsprong, die trouwens niet geldt voor de laagste sociale uitkeringen, aangevuld met een verlaging van de werkgeversbijdragen met 3 miljard in 2016. In de jaren nadien klimt dat tot 4,5 miljard. En ook zowat 100 miljoen aan “pestbelastingen” belooft N-VA weer te schrappen.

Loonkloof

Na twee jaar brengt dat onze loonkloof weer op het niveau van onze buurlanden in 1996, aldus N-VA. Vanaf 2016 wordt de automatische loonindex ook vervangen door tweejaarlijks te onderhandelen “all-in akkoorden”. Dat moet meer zekerheid bieden voor ondernemers en de loonevolutie dichter bij de realiteit brengen.

“Werken belonen” doet N-VA met de eerder aangekondigde hervorming van de personenbelasting, waarbij de schijf van 45 procent wegvalt en de drempel voor die van 50 procent wordt opgetrokken van 37.000 naar 50.000 euro. De belastingvrije som verhogen de Vlaams-nationalisten niet, omdat ze “willen focussen op wie werkt”. Naargelang de hoogte zou dat de nettolonen doen stijgen met 1,95 tot 3,26 procent, met het grootste voordeel voor brutolonen van 2.000 tot 4.500 euro.

Een sociale werkbonus moet daarnaast de werkloosheidsval verkleinen. Concreet gaat het om een verhoging van de bestaande korting op de RSZ-werknemersbijdrage, wat volgens N-VA in 2015 alleen al 693 miljoen kost. De laagste lonen krijgen daardoor zicht op 2 procent extra nettoloon.

Pensioenen

En wat met die andere grote kostenpost, de pensioenen? Door meer mensen langer aan het werk te houden, onder meer door het schrappen van het brugpensioen, hoopt N-VA de meerkost in de komende legislatuur te beperken tot 6,9 miljard. De partij trekt de laagste pensioenen wel wat op, wat in 2015 75 miljoen zal kosten.

Leefloon

Eenzelfde bedrag voorziet ze trouwens in eerste instantie voor het optrekken van het leefloon. Om die naar de Europese armoedegrens te tillen, dikt dat tegen 2019 verder aan tot 425 miljoen.

“Vertrouwen is het sleutelwoord”, zo vatte De Wever samen. “Vertrouwen dat het land in een andere plooi kan en moet gelegd worden.” Volgens hem zal het ‘Plan V’ aan het einde van de rit garanderen dat “iedereen die kan weer bijdraagt, terwijl iedereen die er recht op heeft kan rekenen op solidariteit.” En in elk geval is het nodig om de welvaartsstaat overeind te houden, denkt hij.

N-VA-plan enkel voor federaal niveau

Op te merken is tot slot dat het ‘Plan V’ zich beperkt tot het federale niveau. Over de uitdagingen op Vlaams niveau – zoals het aanpakken van de wachtlijsten of de extra kosten door de bevoegdheidsoverdrachten – repte N-VA niet. Dat N-VA het met Europa afgesproken begrotingspad verlaat en pas mikt op een begrotingsevenwicht in 2018 mag volgens Europees lijsttrekker Johan Van Overtveldt geen probleem zijn. “Al je ziet welke ingrijpende en structurele maatregelen we nemen, denk ik dat we Europa kunnen overtuigen om het traject aan te passen”. (Belga/EE)