Monica De Coninck: ‘Ik ben niet in de politiek gegaan om constant uitgelachen te worden’

Monica De Coninck. © BelgaImage

Er mag met alles gelachen worden, vinden Monica De Coninck en Rob Vanoudenhoven. Met gehandicapten, armen en allochtonen. En ook met politici, maar die hebben het té kwaad.

In Knack deze week bespreken Monica De Coninck en Rob Vanoudenhoven het spraakmakende VRT-programma Taboe, waarin komiek Philippe Geubels op zoek gaat naar de grenzen van de humor. Dat met mensen over wie het moeilijk lijkt grappen te maken: terminaal zieken, allochtonen, gehandicapten of armen. De SP.A-politica en de televisiemaker hebben wel wat te zeggen over ongemakkelijke grappen en lachen in tijden van miserie: Vanoudenhovens tienerdochter Emma zit in een rolstoel door een zuurstoftekort bij haar geboorte, in De Conincks gezin werd iemand getroffen door een psychiatrische aandoening.

Politici moeten alles pikken, zo heet het, maar wij zijn ook maar mensen, hè? Wij hebben ook familieleden

Taboe vinden ze een uitstekend programma, dat haarfijn aantoont dat je met alles kan lachen. Zolang het maar humor blijft, benadrukken ze. De Coninck: ‘Humor verdeelt niet, spot wel. En dan is er een machtsfactor in het spel.’ De Coninck vindt dat haar beroepsgroep tevaak het slchtoffer wordt van spot. ‘Ik heb de eindejaarsconferences van zowel Michael Van Peel als Stijn Meuris gezien. Dat was héél pijnlijk. Het was alsof er maar één mensensoort op deze wereld rondloopt: de homo politicus. En die doet niets anders dan foefelen, femelen en zijn zakken vullen. Ik kon het bijna niet aanzien.’

Vanoudenhoven: Monica heeft gelijk. Politici moeten tegen een stootje kunnen, maar vandaag worden ze gebasht.

De Concink: Dank u! Uiteraard mag je lachen om politici, of om iedereen die macht heeft. Maar ik ben in de politiek gegaan om anderen te helpen, niet om constant uitgelachen te worden. Er moet een evenwicht zijn.

Voelt u zich dan machteloos?

De Coninck: Het zal me wel hoongelach opleveren, maar ik voelde me na die voorstellingen machteloos en moedeloos, ja. Politici moeten alles pikken, zo heet het, maar wij zijn ook maar mensen, hè? Wij hebben ook familieleden. Het is onvoorstelbaar wat we over ons heen moeten laten komen. In de kerstvakantie heb ik gezegd dat staatssecretaris voor Asiel en Migratie (N-VA) Theo Francken zelf moest beslissen of hij nog kon functioneren na zijn leugens of halve waarheden over de Sudan-kwestie. Ik voegde eraan toe dat de federale regering voor die kwestieverantwoordelijk was, en hij niet alleen. Genuanceerd, toch? Wat las ik even later in de reacties op de VRT-website? Dat ik het voorbeeld van Steve Stevaert moest volgen en in het kanaal springen. Dat kwam binnen hoor, ook bij mijn man.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content