Jo Detavernier

‘Moet België dure vliegtuigen kopen van een land waarvan de regering over een defect moreel kompas beschikt?’

Jo Detavernier Vlaamse ondernemer die woont en werkt in de VS.

‘Wat kan men nu in het verre Europa doen om de regering-Trump verder in te tomen’, schrijft Jo Detavernier vanuit de VS.

Vaak zeer jonge latino-kinderen die aan de Amerikaans-Mexicaanse grens van hun ouders gescheiden worden, omdat die laatste op illegale wijze het land betreden hebben, en vervolgens in kooien gestopt worden. Aluminiumfolie die als dekentje dienst doet. Speelgoed dat afgenomen wordt. Broers en zussen die verboden wordt elkaar te omhelzen. Vaak zeer jonge kinderen die niet weten wat er met hun ouders gebeurd is. Sommige van hen zijn van de ouders afgenomen met het excuus dat ze gewassen zouden worden. De taferelen die hier net geschetst zijn werden niet geplukt uit een dystopische roman over de Verenigde Staten in een verre toekomst, maar vonden daadwerkelijk plaats in mei en juni 2018.

Bange blanken stemden op Trump

Volgens het Witte Huis was het scheiden van ouders en kinderen een kwestie van afschrikking. Als ze wisten dat ze riskeerden van hun kroost gescheiden te worden, zouden mensen die overwegen illegaal de grens over te steken wel twee keer nadenken.

Dat alles mag geen verrassing heten. Anti-immigratiestandpunten hebben mee de verkiezing van Trump mogelijk gemaakt. Hij kreeg de steun van blanke kiezers die achtergesteld zijn of zich — terecht of niet — economisch bedreigd voelen. Bij dat deel van het electoraat krijgt hij overigens nog steeds steun. Een ander belangrijke sleutel om het beleid van Trump te begrijpen is dat de jongste generatie latino’s en masse Democratisch stemt.

Uiteraard dienen de Verenigde Staten beperkingen op te leggen aan de immigratie. Dat is niet de vraag. Dit betekent dat de legale migratie volgens welomschreven regels verloopt en er maatregelen genomen worden die de illegale immigratie zoveel als mogelijk terugdringen. Niemand met gezond verstand denkt dat een land kan genieten van de voordelen van immigratie wanneer regels ontbreken om die in goede banen te leiden.

Populisme bracht de VS het morele moeras in

De scheiding van ouders van hun kinderen was evenwel absoluut niet noodzakelijk en (mede daarom) moreel laakbaar. Jonge kinderen die onverwacht van hun ouders gescheiden worden riskeren majeure emotionele trauma’s op te lopen die op hun beurt aanleiding kunnen geven tot levenslange mentale stoornissen. Dat zeg ik niet, maar dat legde de CEO van de American Psychological Association in zijn brief aan de president van 14 juni omstandig uit.

Er zijn echter alternatieven voorhanden. De Obama-administratie hield de ouders samen met hun kinderen maar gebruikte wel enkelbanden om de bewegingsruimte van de ouders in te perken. Of ze besloot enkel tot scheiding van ouders en kinderen over te gaan voor een ander misdrijf dan het loutere overtreden van de migratie regelgeving (drugshandel bijvoorbeeld). Hoe het zover is kunnen komen dat alsnog een derde van de Amerikaanse publieke opinie (en een krappe meerderheid van Republikeinse kiezers) de behandeling van de kinderen aanvaardbaar vond, is volledig te wijten aan het populistische parcours dat voorafging.

Wie, zoals Trump zo efficient deed, van Mexicanen een zondebok maakt voor jobverlies en criminaliteit (“bad hombres”, dixit Trump) en daarmee de haat tegenover een etnische groep oppookt, duwt een samenleving het morele moeras in. Na de dehumanisering volgt de abjecte behandeling: de kinderen van de illegale migranten gaan de kooi in. En een derde van de Amerikaanse publieke opinie vindt dat dus OK. De wijze waarop over de zwaksten in een samenleving gesproken wordt (en we hebben het hier over rauwe kansarmoede: de kinderen uit Mexico en andere Centraal-Amerikaanse landen ontvluchten met hun ouders door armoede en criminaliteit getroffen regio’s) heeft een onmiddellijke impact op de bewegingsruimte die de publieke opinie het beleid ten opzichte van die groep zal willen schenken. Woorden gaan aan daden vooraf.

Enter België en de F-35

Amerikaanse burgers beschikken over heel wat middelen om tegen het hardvochtige migratiebeleid van de Trump administratie in het verweer te komen en het is hartverwarmend om te zien hoe de tegenstanders van het beleid van Trump zich geroerd hebben en er ultiem in slaagden alvast een regeringsbeslissing af te dwingen waarmee geen nieuwe scheidingen van gezinnen meer zullen plaatsvinden (er verandert evenwel niets aan het lot van de duizenden kinderen die reeds van hun ouders gescheiden werden). Wat kan men nu in het verre Europa doen om de Trump-administratie verder in te tomen? De mogelijkheden zijn zeer beperkt. Alhoewel… er is wel één wapen waarover de Europese regeringen beschikken en dat is de portemonnee.

Europese overheden moeten dringend meer investeren in hun defensie. Het continent kent heel wat veiligheidsrisico’s aan zijn buitengrenzen en Trump heeft de NAVO-bondgenoten bezworen dat ze niet op Amerikaanse steun moeten rekenen als ze niet een extra budgettaire inspanning leveren. Het Amerikaanse standpunt dat de Europeanen extra middelen moeten investeren in hun eigen verdediging is fair. Maar dient het extra geld dan ook te gaan naar Amerikaanse wapens?

Een groot Belgische investeringsdossier is dat van de gevechtsvliegtuigen. De Amerikaanse optie (de F-35 van Lockheed Martin) heeft heel wat mooie knoppen waar de Belgische luchtmacht gek van is, maar is peperduur en blijkbaar helemaal niet zo efficiënt. Het werd gebouwd voor de Amerikaanse land-, lucht- en zeemachten waardoor het in heel wat dingen een beetje goed is, maar nergens in excelleert.

Moet België dit dure toestel aankopen van een land waarvan de regering over een defect moreel kompas beschikt, en als kers op de taart ook nog eens gebrand is op een handelsoorlog met zijn oude Europese bondgenoten? Een ding is zeker: hoe harder de backlash van de Europese reactie op het beleid van Trump voor de Amerikaanse export wordt, hoe minder bondgenoten de regering-Trump in het Amerikaanse bedrijfsleven zal hebben.

‘Money talks’, heet dat in Amerika.

Jo Detavernier is een Vlaamse ondernemer die in de VS woont.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content