Michel Daerden, even vaak verguisd als opgehemeld stemmenkanon

Een onvervalst stemmenkanon. Een icoon in de sociale media. Een tijdlang niet weg te branden uit de kranten. Verguisd en opgehemeld zowel in zijn partij de PS als ver daarbuiten. Een portret van de overleden gewezen minister van Pensioenen Michel Daerden.

Michel Daerden kreeg van de kiezer in 1988 zijn eerste politieke mandaat. Hij werd federaal parlementslid. Daar werd hij al snel opgemerkt doordat hij als voorzitter van de Luikse federatie van de PS er in slaagde de verschillende strekkingen van de partij te verzoenen. De Franstalige socialisten lagen in onmin door moord op boegbeeld André Cools.

In 1994 werd Michel Daerden voor het eerst federaal minister. Als opvolger van Jean-Marie Dehousse, die burgemeester van Luik werd, werd hij bevoegd voor Infrastructuur en Wetenschapsbeleid. In 1995 werden er nieuwe verkiezingen georganiseerd. De nieuwe regering Dehaene II werd gevormd en Daerden kreeg de ministerportefeuille Verkeer.

Naar de regio’s In 1999 verhuisde Daerden naar het regionale niveau en wordt minister voor Werkgelegenheid, Opleiding en Huisvesting in de Waalse regering en de regering van de Franse gemeenschap. Door de regeringsherschikking van 2000 gaf hij die eerste twee bevoegdheden door naar zijn gewezen kabinetsmedewerkster Marie Arena. Zelf werd hij viceminister-president bevoegd voor Begroting, Openbare Werken, Uitrusting en Huisvesting. En in mei 2003 kwam daar de bevoegdheid Begroting van de Franse gemeenschap bij.

Bij de regionale verkiezingen in 2004 werd Daerden opnieuw minister van Begroting van zowel de Waalse als de Franse gemeenschapsregering. Daarenboven werd hij binnen de Waalse regering ook nog bevoegd voor Financiën en Patrimonium en krijg hij er in 2007, door vertrek van Claude Eerdekens, in de Franse gemeenschap nog de portefeuille Sport bij.

Michel Daerden werd zowel verguisd als opgehemeld, binnen de PS en ver daarbuiten. Hij kreeg bakken kritiek over zich heen: onder meer door zijn imago en de praktijken van het revisorenkantoor dat hij boven de doopvont hield.

Stemmenkanon
Maar “Papa”, zoals zijn medestanders hem noemden, groeide dankzij zijn typische mimiek en uitspraak uit tot een icoon op de sociale media. Bovendien is hij een regelrecht stemmenkanon.

Zo wist hij bij de federale verkiezingen in 2007 bijna als enige binnen de PS het hoofd boven water te houden. Twee jaar later haalde Daerden bij de regionale verkiezingen maar liefst 63.580
voorkeursstemmen. Een nieuwe plaats binnen de Waalse regering bleek echter niet meer voor Daerden weggelegd. Onder meer bij Ecolo zag men hem liever niet opnieuw een ministerpost bekleden. Hij had in deze periode het imago dat hij vaker dronken dan nuchter is.

Minister van pensioenen
Daerden verhuisde daarop naar de federale regering, waar hij in de ploeg-Van Rompuy en nadien onder Yves Leterme de portefeuilles Pensioenen en Grootstedenbeleid overnam van zijn partijgenote Marie Arena. Hoewel zijn imago niet altijd in zijn voordeel speelde, moesten verschillende collega’s zijn intellectuele capaciteiten en kwaliteiten als cijferaar erkennen. Daerden werd ook nooit in verdenking gesteld of veroordeeld, ondanks een onderzoek naar de praktijken van zijn revisorenkantoor.

Toen hij eind vorig jaar naast een ministerportefeuille greep in de regering-Di Rupo, leek de politieke loopbaan van Daerden stilaan uit te doven. In 2011 werd hij in zijn thuisbasis Ans immers
opzijgeschoven door de groep rond PS’er Stéphane Moreau.

Gemeenteraadsverkiezingen
Eind dit jaar zou hij echter deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen in Saint-Nicolas. Deze week raakte bovendien bekend dat hij werd aangesteld als topman van “W Fin”, een nieuwe naamloze venootschap gecreëerd door de
Luikse intercommunale Tecteo.

Op vakantie in Zuid-Frankrijk werd Michel Daerden getroffen door twee hartaanvallen. Hij bleef enkele weken in coma. Hij overleed in het ziekenhuis van Fréjus.

Knack.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content