‘Maak pensioen niet afhankelijk van leeftijd maar van het aantal gewerkte jaren’

‘Je herstelt het vertrouwen in ons pensioenstelsel niet door minder te geven aan wie al weinig heeft en meer aan wie al een hoger pensioen heeft,’ schrijft sp.a-politica Karin Temmerman over de pensioenplannen van de regering-Michel. ‘Wie langer werkt, heeft recht op een hoger pensioen.’

Een drastische pensioenhervorming, dat beloofde deze regering bij haar aantreden bij monde van N-VA-voorzitter Bart De Wever. ‘Want als we zo doorgaan, stevenen we recht af op een muur,’ was de teneur. Eerste stap: breek de verkiezingsbelofte van zowel CD&V, Open Vld en N-VA om de pensioenleeftijd niet te verhogen. Schaf vervolgens de pensioenbonus af die ervoor zorgde dat zij die meer werken op het einde van de rit meer overhouden. Tel daarbij de indexsprong (nu het leven duurder is geworden, volgt uw pensioenbedrag niet) en drie jaar later is de pensioenvisie van deze regering duidelijk: minder geld voor langer werken. Welk perspectief geef je zo aan mensen die zich heel hun leven uit de naad hebben gewerkt? En belangrijker nog voor de toekomst: welke zekerheid biedt die zogezegde hervorming de jongeren van vandaag? Geen enkele, laat dat duidelijk zijn.

De afgelopen weken voegde minister van Pensioenen Daniel Bacquelaine (MR) – volmondig gesteund door de meerderheidspartijen, ook ‘het sociale gelaat’ CD&V – daar nog een fundamentele oneerlijke component aan toe. De nieuwe regel komt erop neer dat wie rijk genoeg is om studiejaren af te kopen, die jaren kan laten meetellen voor de berekening van zijn of haar pensioen. Met andere woorden, extra pensioen voor wie extra lang studeerde, tenminste als je daar het geld voor liggen hebt.

Wie dus niet studeerde, krijgt die kans niet. De dokter die 7 jaar geneeskunde achter de rug heeft, des te meer. Op zijn minst is het vreemd dat deze regering eerst de pensioenbonus afschaft en zo langer werken ontmoedigt, om daarna de pensioenafkoop te stimuleren voor wie wél studeerde én het zich kan permitteren. Vrij vertaald: de hoogste pensioenen worden verhoogd, terwijl de lagere pensioenen het gelag betalen. Langer werken loont minder, terwijl langer studeren pensioen oplevert voor wie geld heeft om zijn studiejaren af te kopen. De Inspectie Financiën – die de afkoopregeling van de studiejaren onder de loep nam – kwam in een advies alvast tot dezelfde conclusie als wij: dit zal de sociale ongelijkheid tussen werknemers alleen maar vergroten.

Je herstelt het vertrouwen in ons pensioenstelsel niet door minder te geven aan wie al weinig heeft en meer aan wie al een hoger pensioen heeft. De pensioenhervorming zoals de regering-Michel ze ziet is dan ook een schoolvoorbeeld van een negatief project. Massa’s mensen gaan erop achteruit – vrouwen, die vaak de zorg van het gezin op zich nemen en hun loopbaan tijdelijk ‘on hold’ zetten, nog het meest. En zij die hun leven lang hard gewerkt en bijgedragen hebben, krijgen te horen dat ze vooral zelf moeten sparen voor hun oude dag. Wie dat niet kan, moet maar op de blaren zitten.

Ons pensioensysteem eerlijk en positief herdenken, dat is wat we moeten doen. Dat vereist een fundamentele omslag in ons denken. Dat houdt in dat we enkele muren slopen om het voor iedereen weer eerlijk te maken. Daarom stellen wij voor om uw pensioenleeftijd niet langer afhankelijk te maken van leeftijd of diploma, maar wel van het aantal jaren nadat u bent beginnen te werken of start met naar werk te zoeken. Het aantal kilometer op de teller moet doorslaggevend worden.

Dan moet een loopbaan van 42 jaar gewoon volstaan om recht te hebben op een volwaardig wettelijk pensioen dat toelaat zorgeloos je oude dag te beleven. Wie op zijn 18e begint met werken, heeft recht op pensioen op zijn 60e. Wie tot zijn 22e studeert en daarna werk begint te zoeken, zal tot zijn 64e aan de slag moeten blijven. En wanneer je ziek bent, voor je kinderen zorgt of een tijd op zoek bent naar een job, dan blijft je teller lopen. Wie langer doorwerkt, heeft gewoon recht op meer pensioen. Dat is eerlijk, eenvoudig en transparant.