Letterlijk: de 11 juli-boodschap van Kris Peeters: ‘Autonomer Vlaanderen moet ook beter, warmer en welvarender zijn’

Lees hier de integrale toespraak van minister-president Kris Peeters (CD&V): ‘Een autonomer Vlaanderen moet ook een beter, warmer en welvarender Vlaanderen zijn.’

‘Mijnheer de burgemeester, Mijnheer de voorzitter, Dames en heren,

712 jaar geleden verzamelden in deze stad duizenden boeren, ambachtslieden en poorters. Ze stonden aan de vooravond van een dag die de loop van de Vlaamse geschiedenis zou veranderen. Eén voor één waren die mannen bereid om het ultieme offer te brengen voor een simpel principe: vrijheid. De vrijheid om zelf te beslissen, om zelf te kiezen welke taal je spreekt, om zelf te besturen.

100 jaar geleden herhaalde de geschiedenis zich. Opnieuw veranderde de provincie West-Vlaanderen in een al te bloedig strijdtoneel.

Opnieuw was het menselijk leed niet te overzien. En opnieuw gebeurde dat in een strijd om dat universele verlangen naar vrijheid.

Die episodes uit onze geschiedenis mogen wij nooit vergeten. Wij mogen nooit vergeten welke onnoemelijke prijs betaald is voor onze vrijheid. Welke offers gebracht zijn om ervoor te zorgen dat wij onze vrijheid niet meer met de wapens moeten opeisen, maar ze kunnen afdwingen met woorden en argumenten.

Vandaag is de Vlaamse autonomie groter dan men 700, 100 of zelfs 50 jaar geleden had durven dromen. 11 juli is vandaag een feest van de Vlaamse dynamiek. Het Vlaanderen van vandaag staat voor traditie én vernieuwing, globalisering én kleinschaligheid, openheid én zelfbewustzijn.

De vrijheid die we vandaag hebben, is echter niet vanzelfsprekend. Want die vrijheid brengt verantwoordelijkheid mee. We zijn het aan die vele generaties voor ons én aan de generaties na ons verplicht om te blijven werken aan een sterker Vlaanderen.

En sinds 10 dagen hebben we daarvoor nieuwe troeven in handen. Nieuwe bevoegdheden die we zelf kunnen invullen.

De komende jaren vormen een scharniermoment. Ze zullen beslissen welke plaats Vlaanderen inneemt in Europa en de wereld.

Op dit kruispunt in de geschiedenis moet de volgende Vlaamse regering duidelijke keuzes maken. Keuzes die leiden tot vooruitgang, tot structurele groei, tot baanbrekend vakmanschap. Keuzes die ervoor zorgen dat de 6^de staatshervorming in de praktijk een reëel en positief verschil maakt voor élke Vlaming. Keuzes die we in de komende dagen en weken zúllen maken.

Waar het om draait, dames en heren, is dat een autonomer Vlaanderen ook een beter, warmer en welvarender Vlaanderen moet zijn. Autonomie is zoveel meer dan een institutioneel begrip. Autonomie betekent dat je mensen, bedrijven en besturen zelf de beslissingen laat nemen die nodig zijn voor hun toekomst.

Dàt is de vrijheid waar zo lang en zo hard voor gestreden is. En die vrijheid moeten wij vrijwaren.

De overheid moet baan ruimen waar mogelijk. De Vlaamse overheid moet efficiënt en klantvriendelijk zijn. Ze kan en moet slanker. Meer doen met minder is ook in de komende vijf jaar het devies. Met minder regels, minder uitzonderingen, en meer duidelijkheid.

Dames en heren,

Vlaanderen is vandaag, 712 jaar nadat die duizenden Vlamingen voor het eerst opkwamen voor hun vrijheid, inderdaad autonomer dan ooit. Een autonomie die erkend wordt binnen onze landsgrenzen en daarbuiten.

Dat moeten we blijven uitdragen. Want een autonoom Vlaanderen is géén Vlaanderen dat terugplooit op zichzelf. Dat zou, op een moment dat de wereld alsmaar internationaler wordt, een schromelijke vergissing zijn.

Integendeel, Vlaanderen moet een voorloper zijn. Vlaanderen moet de wereld inspireren. Daarom heeft de uittredende Vlaamse regering een merkbeleid uitgewerkt. Dat merkbeleid is meer dan marketing. Het is gebaseerd op de fundamentele sterktes van Vlaanderen en de Vlaming.

We hebben onze hoofdstad Brussel die we nooit zullen loslaten. We hebben onze culturele en academische vertegenwoordigers die de wereld veroveren. Wij hebben innovatieve ondernemers die onze economische toekomst verzekeren.

In de moeilijke economische tijden die we hebben meegemaakt, hebben we ons bovendien voorbereid op betere tijden. Nu de wind opnieuw in de goede richting draait, staat ons schip klaar om die wind in de zeilen te krijgen.

Met het Nieuw Industrieel Beleid zijn we een voorloper in Europa. Daarmee transformeren we onze industrie, die al sinds de Tweede Wereldoorlog de basis van onze welvaart vormt, tot dé economische stuwkracht van de 21^ste eeuw.

Dat is een industrie die de wereld de oplossingen biedt om met 8 of 9 of 10 miljard mensen te kunnen samenleven op deze planeet. Oplossingen op het vlak van gezondheid, voeding, energie en grondstoffen.

Maar die oplossingen, die ontwikkelen we niet geïsoleerd. 16 leidende Europese industriële regio’s hebben zich bij ons gevoegd in het Vanguard Initiative. Die kracht van regio’s die samenwerken wordt gehoord. Europa ent haar industrieel beleid vandaag op de voorstellen die de Vanguard regio’s naar voor schuiven.

Door samen te werken met ieder die onze doelen deelt, komen wij inderdaad vooruit. De federale overheid moet zich daar ook bewust van zijn. Het moet zich focussen op zijn kerntaken, en zich strikt en doortastend met die taken inlaten. Hoe volwassener en autonomer Vlaanderen wordt, hoe volwassener ook de relaties met de andere overheden zullen worden.

Dames en heren,

Op deze vooravond van onze feestdag mogen wij trots zijn op de weg die we al hebben afgelegd. Wij hebben vertrouwen in een nieuw tijdperk omdat we de bevoegdheden hebben om onze eigen keuzes te maken. Wij hebben vertrouwen in een nieuw tijdperk omdat we slagvaardig zijn. Wij hebben vertrouwen in een nieuw tijdperk omdat we dat tijdperk samen tegemoet gaan. Zelfverzekerd, onbevangen, positief.

Ik dank u.’