Waarom staken de bonden op 30 januari? Is er een draagvlak voor de actie en wat zijn de gevolgen voor het overleg met de regering? Drie vragen aan Knack-directeur Rik Van Cauwelaert. ‘De lakse houding van Di Rupo is opmerkelijk.’
Waarom staken de vakbonden op 30 januari?
Rik Van Cauwelaert: Toen hij eind 2007 even interim-premier werd, zei Guy Verhofstadt: ‘Het geld is op.’ Hij kon het weten want hij had het mee over de balk gegooid. De Belgische situatie is er niet op verbeterd, bovendien moet de federale regering rekening houden met de strenge eisen van Europa. Dat maakt dat er een gigantische saneringsoperatie op ons afkomt.
De voorzitters van de grote vakbonden Rudy De Leeuw van ABVV en zijn gewezen collega bij ACV, Luc Cortebeeck, intussen opgevolgd door Marc Leemans, waren als regenten van de Nationale Bank van België, perfect op de hoogte van de stand van de Belgische boordtabellen. Zij hebben hun achterban onvoldoende ingelicht over wat er echt te gebeuren stond. Ze hebben ook de impact van de Europese afspraken totaal onderschat.
Deze staking is dus een noodgreep van de vakbondstop.
Is er een maatschappelijk draagvlak voor nog een nationale staking?
Rik Van Cauwelaert: Naarmate de crisis en de sanering voelbaar worden en de eurocrisis naar een hoogtepunt gaat, zal dat maatschappelijke draagvlak voor dit soort vakbondsacties groter worden. De vaak pijnlijke gevolgen van de begrotingsrigueur die Europa de lidstaten oplegt, worden stilaan duidelijk. De Griekse, Portugese en Spaanse voorbeelden van sociale ellende stemmen steeds meer mensen tot nadenken. Bovendien biedt Europa geen enkele hoop op een verbetering van de economische, laat staan van de sociale situatie. Europa lijkt vandaag wel het Europa van de bankiers. Toch even meegeven: in de Europese Unie leven 115 miljoen mensen op en onder de armoedegrens.
Blazen de bonden het overleg met de regering hiermee niet op?
Rik Van Cauwelaert: Toch niet. Ook de werkgevers beseffen dat men hoe dan ook tot overleg moet komen om de boel draaiende te houden. Opmerkelijk is wel de lakse houding van premier Elio Di Rupo en zijn regering in deze kwestie.
