Kraakgevallen Gent: ‘We doen wat we kunnen, maar we kunnen het niet alleen’ (Termont)

© Belga

Burgemeester Daniël Termont klaagt het gebrek aan steun aan van de verschillende politieke niveaus om de woningnood en kraakgevallen in Gent te bestrijden.

Afgelopen maandag raakte bekend dat Romazigeuners in Gent opnieuw een huis hebben gekraakt. De politie kan de groep niet uitzetten omdat het kraken van een onbewoond pand onder de huidige wetgeving niet strafbaar is. Ondertussen werd de nieuwe wet die kraken strafbaar stelt in het Staatsblad gepubliceerd. Daardoor zal hij binnen tien dagen van kracht worden.

Volgens burgemeester Daniël Termont kan het Gentse stadsbestuur de woningnood voor mensen in precaire levensomstandigheden en het probleem van de krakende Roma niet alleen oplossen. Dat zei hij naar aanleiding van de viering van het tweejarige bestaan van het IEM-project in Gent, dat kwetsbare jongeren uit Roma- en andere gezinnen met een intra-Europese migratie-achtergrond begeleidt.

‘Sommigen laten uitschijnen als zou ik nog nooit van Roma en Kosiçe hebben gehoord. Dat is te belachelijk voor woorden. Toen de eerste problemen de kop opstaken, in de periode 2007 -2008, had ik die stil kunnen houden. Ik heb, integendeel, meteen de kat de bel aangebonden dat wij, als stadsbestuur, die mensen wel willen helpen, maar dat we dat niet alléén kunnen.’

Zo vindt Termont dat de manier waarop lidstaten in Oost-Europa omgaan met hun minderheden beter moet worden gecontroleerd en eventuele mistoestanden moeten worden bestraft. ‘Europa is nog steeds veel te veel een economisch project, en veel te weinig een sociaal project. Dan krijg je het fenomeen, dat mensen van binnen de Europese Unie migreren naar een andere lidstaat, op zoek naar een beter leven voor henzelf en hun kinderen. Omdat ze, zoals we in Gent zeggen, “geen nagel hebben om aan hun gat te krabban”. Of erger nog: omdat ze daarbovenop ook nog eens gediscrimineerd worden, en weggejaagd.’

Plan trekken

Termont wijst ook met de vinger naar het federale en Vlaamse niveau omdat de meest kwetsbare jongeren volgens hem niet tot nauwelijks terecht kunnen in de bestaande systemen. ‘Daarom hebben we in Gent gedaan wat we gewoon zijn om te doen, als Gentenaars: we hebben zo goed als mogelijk “onze plan getrokken” om er alvast zélf iets aan te doen.’

De burgemeester besliste vorig jaar dan ook om het IEM-project te verlengen voor drie jaar. De verschillende partners uit de sector van de integrale jeugdhulp kregen daarvoor 400.000 euro van het stadsbestuur. ‘Het is een werk van lange adem’, geeft Termont toe, ‘en de positieve, preventieve effecten blijken en blijven in grote mate afhankelijk van de primaire behoeften van de jongeren: als ze geen dak boven hun hoofd hebben en niks te eten, als daar niet in de eerste plaats op gewerkt wordt, is er nauwelijks beginnen aan.’

Partner Content