Knack Extra: Wereldexpo in Shanghai

Knack Extra is op 9 juni verkrijgbaar samen met Knack magazine.

Op de Bund
Door Rik Van Cauwelaert

In Shanghai werd, met de wereldtentoonstelling in het vooruitzicht, de oude Bund – dat is de lange boulevard langs de oever van de Huangpurivier – in zijn oude glorie hersteld. Sommige van de prachtige koloniale panden, veelal banken en tolhuizen, maar ook het gebouw van de Britse Royal Asiatic Society, kregen na een grondige restauratie hun originele naam terug.

De Chinezen nemen het eigen verleden ernstig. En dat van Shanghai, dat onder het bewind van de Republiek China een speciaal statuut kreeg, was wel erg bijzonder. In 1935 wijdde het Amerikaanse blad Fortune een pagina’s lang verhaal aan The Shanghai Boom. Shanghai was in die dagen niet alleen de grootste hoerenwinkel ter wereld maar tevens het belangrijkste financiële centrum van het Verre Oosten. Alle Amerikaanse en Europese financiële mogols hadden er hun uitkijkpost, gevestigd op de Bund.

In Shanghai, nu al de grootste havenstad ter wereld, willen ze hun oude status terug. Het is dan ook geen toeval dat onlangs op de Bund een bijgekleurde replica werd geplaatst van de bronzen stier van beeldhouwer Arturo di Modica, die vlak bij Wall Street prijkt en die symbool staat voor de financiële macht van New York. Er stond al een kopie voor de Bombay Stock Exchange. Shanghai mocht niet achterblijven. De bronzen stier op de Bund kijkt nu over de Huangpu naar de overkant, waar het financiële district torenhoog boven de stad uit rijst. De financiële macht van China blijkt vooralsnog niet uit de wereldlijst met het bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking. Op de IMF-lijst voor 2009 stond de Chinese Volksrepubliek voorlopig op 98e plaats, ergens tussen Albanië en El Salvador.

Niettemin werd nu al berekend dat de Chinese economie door haar fenomenale groei tegen 2040 maar even 123.000 miljard dollar zwaar zal wegen. Ook daarmee knoopt China opnieuw aan bij het verleden. Chris Patten, de laatste Britse gouverneur van Hongkong, berekende ooit dat China gedurende achttien van de voorbije twintig eeuwen aan de top stond van de wereldeconomie. De Chinezen vinden het tijd worden dat ze die vertrouwde plaats weer innemen.

Rik Van Cauwelaert

INHOUD

Imponeren en charmeren
Wat er in anderhalve eeuw allemaal niet schuilging achter de term wereldtentoonstelling.

En de beste ooit is… Moeilijke vraag, maar de Canadezen hebben in 1967 alvast getoond hoe het moet.

Het Belgische paviljoen
Recycleerbaar, sober vanbuiten en met een opvallende breincel vanbinnen.

‘China ademt vooruitgang’
Leo Delcroix is commissaris-generaal van het Belgische paviljoen.

In Virginia staat een Belgisch paviljoen
Henry van de Velde ontwierp kort voor de Tweede Wereldoorlog twee expopaviljoenen.

Streng verboden niet enthousiast te zijn Nochtans hebben de Chinezen goede redenen om het optimisme over hun wereldtentoonstelling niet te delen.

Pralines voor het personeel
De wereldtentoonstelling moet de Chinezen in elk geval vertrouwder maken met de wereld, en ons land.

Pruimenbloesem
Column door Jan Braet.

Industrieel belang en missioneringsdrang
In de Belgische relaties met China hebben koning Leopold II en de jezuïeten een belangrijke rol gespeeld.

‘Ze draaien ons een rad voor de ogen’
Sinologe Els Silvrants-Barclay, die al jaren tussen België en China pendelt, vertelt over haar fascinatie voor het gele land.

Veel show en af en toe prijs Qua architectuur was het niet altijd raak op de wereldexpo’s.

Shanghai in beeld
Enkele opvallende paviljoenen van de huidige wereldtentoonstelling.

De grootste hoerenwinkel ter wereld
In de jaren 1930 oogde Shanghai bepaald anders dan de miljoenenstad waar bezoekers nu met trots worden rondgeleid.

Oom Tom
Bladspiegel door Koen Meulenaere.

Partner Content