‘Ik was op de grote “vreemdelingen-voor-dummies-show” van Francken’

Pierre Havaux, politiek redacteur bij Le Vif/L’Express, trok naar één van de – ondertussen bekende en beruchte – lezingen van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA): ‘Het Derde Reich voor de deur, oh la, la…’

De verschrikkelijken van dienst komen allemaal voorbij op het grote witte scherm. El Alami Amaouch, de prediker uit Verviers. De broeders Abdeslam. Fouad Belkacem, de oprichter van Sharia4Belgium.

Het publiek huivert. Bij elk beeld hoor je onderdrukte ‘ah’s!’ en ‘oh’s!’. Et alors? Et alors? Eh, eh, Theo est arrivé!

Daar is hij dan, in vlees en bloed voor het publiek in Zaventem waar hij donderdag 15 juni zijn Vlaams-nationalistische tournee afrondde.

Ik was op de grote u0022vreemdelingen-voor-dummies-showu0022 van Francken.

De reden waarom de staatssecretaris voor Asiel en Migratie het neusje van de zalm van het islamitisch radicalisme en de jihadistische terreur presenteert, is om het kader van zijn werk te schetsen. ‘My business, hell of a job’, zucht Francken. ‘Goed, here we go’, begint Theo.

Hij is vertrokken voor een onemanshow die twee uur zal duren met als enige geheugensteuntje op het scherm grafieken vol rijen cijfers zo hoog als wolkenkrabbers, en kaarten vol dikke pijlen die dreigend uit Afrika vertrekken om samen te komen in de zeef die Europa heet.

Een eerste huivering voor onderweg : ‘Er is een ernstig, gigantisch probleem met de organisatie van de islam in België. Een totale ramp.’

De kijk van Theo op buitenlanders is nooit rooskleurig. Het is een ‘on-voor-stel-bare’ biotoop, een ‘waanzinnige’ wereld die een hoop ‘oei, oei, oei’, ‘pfff’ of ‘Mamma mia!’ bij hem oproept. Of het droog klakken van de tong, een geluid waarmee je een hond terugfluit, maar dat Francken gebruikt wanneer hij het over de misbruikers van onze gastvrijheid heeft.

Hij leerde ze kennen in de nor toen hij nog kamerlid-burgemeester was te Lubbeek. Herinneringen ophalen: ‘Ik bezocht gevangenissen, ik dronk koffie met de directeur, ik keek naar de lijsten met de gevangenen. Zeer interessant, al die namen… Onvoorstelbaar. Al onze gevangenissen zitten vol buitenlanders. Maar ssst! Publiek geheim!’

En wat met de zware gevallen, ‘dealers, dieven, verkrachters, moordenaars’: waarom zou hij dat verbergen voor de zaal.

Deportaties à la Francken, het Derde u003cemu003eReichu003c/emu003e voor de deur, oh la, la…

Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA)

Theo heeft nog een goede anekdote over niet te repatriëren gedetineerden: een dovemansgesprek met de ambassadeur van Algerije. Het lijkt wel echt.

De Staatssecretaris: ‘Neem ze terug.’

De diplomaat (Francken slaat een hoge toon aan): ‘Nee.’

Francken : ‘Ja.’

De diplomaat: ‘Nee, we hebben al genoeg terroristen in Algerije.’

Hilariteit alom.

De staatssecretaris draagt zijn kruis. Men smeekt hem de terminal van Zeebrugge te ontdoen van de illegalen die het gebouw kraken, ‘in de trappen plassen, in tuinhutten slapen’. ‘Theo, doe iets, smeekt de politie me’, zegt hij. Maar Theo mag dat niet doen, zelfs als hij dat wou. ‘Hun frustratie, uw frustratie, is 100% de mijne. Geloof het goed!’

Je zou er zin van krijgen om muren te bouwen. ‘Je kan dat moreel laakbaar vinden. Maar het helpt, het werkt. Kijk naar de Grote Muur in China die de Mongoolse invasie tegenhield.’

Theo zoekt het ver. Is zijn reputatie gemaakt? Het showbeest kan er om lachen.

‘Deportaties à la Francken, het Derde Reich voor de deur, oh la, la…’ grapt hij terwijl hij zijn hakken onopvallend tegen elkaar slaat. Het getuigt van een kolossale finesse.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content