‘Ik ben nog altijd zenuwachtig. Voor elke rol’

© Filip Van Roe

Hij is 71 maar Jaak Van Assche denkt nog niet aan stoppen. ‘Ik ben niet jaloers op de jonge generatie acteurs, behalve op hun talent.’

Er zijn in Vlaanderen weinig acteurs die verschillende personages hebben gespeeld die in het collectieve geheugen zitten gegrift, maar Jaak Van Assche is een van hen, dankzij Fernand Costermans uit FC De Kampioenen en Jean De Pesser uit De Collega’s.

Op zijn 71e denkt de acteur nog niet aan een rustige oude dag: dit jaar speelde hij een hoofdrol in De Ronde en stond hij op de planken met Helden, een stuk over drie oud-strijders die in een bejaardentehuis de dood afwachten, en binnenkort doet hij op VTM mee in De Zonen van Van As, een komische reeks over een familiebedrijf dat gespecialiseerd is in afbraakwerken. Al probeert hij wel af te bouwen, zegt hij in een interview met Knack.

‘Eigenlijk doe ik het nu veel rustiger aan dan vroeger. Ik heb heel mijn leven een dubbele shift gedraaid, waarbij ik overdag opnames deed voor een tv-serie of een film en ’s avonds in het theater stond, maar dat probeer ik nu zo veel mogelijk te vermijden.’

In het interview heeft Van Assche het ook over hoe de zenuwen hem nog altijd parten spelen, zeker op het toneel.

‘Bij elk stuk waar ik aan meedoe, komt er altijd een moment waarop ik denk: potverdomme, waarom ben ik hier alweer ingestapt? De stress om mensen niet te ontgoochelen, die kan ik moeilijk van mij afzetten.’

En hij blikt terug op zijn eerste stappen als acteur, en zijn keuze om zijn veilige carrière als onderwijzer die hem door zijn ouders was aangeraden op te geven voor de onzekere theaterwereld.

‘Ik was wel heel intens met toneel bezig, en droomde ervan om professioneel acteur te worden. Maar als je dan zag hoe mensen de touwtjes aan elkaar moesten knopen… In vergelijking daarmee was mijn job in het onderwijs een luxe, en bovendien gemakkelijk te combineren met mijn hobby. Maar ik heb het me nooit beklaagd, ook financieel niet.’

‘Trouwens, de school waar ik op dat moment lesgaf, bestaat ondertussen niet meer. Dat heb ik nog vaak gezegd tegen mijn ouders: ‘Ik heb een carrière kunnen uitbouwen als acteur, en mijn oude school is verdwenen.’ (SWE)

Partner Content