‘Ik ben niet onverdeeld gelukkig dat het Vlaams Belang zo klein is geworden’ (Peter Verlinden)

Peter Verlinden en zijn vrouw Marie © Saskia Vanderstichelen
Ann Peuteman

Na een hectische week wil VRT-journalist Peter Verlinden de rust laten terugkeren en de discussie over racisme weer aan specialisten ter zake overlaten. Alleen in Knack wilde hij één keer zijn hele verhaal doen.

‘Tien jaar heb ik erover gedaan om in Congo naar de mensen te kunnen kijken zonder te zien dat ze zwart zijn’, zegt VRT-journalist Peter Verlinden. ‘Het is een knop in je hoofd die je moet omdraaien. Anders blijf je mensen vastpinnen op hun huidskleur en afkomst, zoals in Vlaanderen nog al te vaak gebeurt.’ Dat mocht hij vorige week, als man van een Rwandese vrouw met een bruine dochter en stiefzoon, zelf ervaren. ‘Negers!’ stond er in grote witte letters op de zijgevel van zijn huis. Dat incident voegde hij op de valreep toe aan een opiniestuk over racisme en plots waren alle camera’s op hem en zijn vrouw Marie gericht. Vooral zijn uithaal naar het Vlaams Belang en zijn oproep aan de N-VA om racisme publiekelijk te veroordelen zorgden voor honderden reacties.

De voorbije jaren heeft de VRT-nieuwsdienst veel kritiek gekregen over de manier waarop hij met het Vlaams Belang omging. Soms omdat hij die partij te weinig aandacht zou geven, soms omdat de mandatarissen net een te groot forum kregen.

Peter Verlinden: Dat klopt. Zelf heb ik daar altijd een heel uitgesproken mening over gehad: we mogen het Vlaams Belang niet doodzwijgen. We moeten over die partij berichten, maar dan wel op een heel kritische manier. Het probleem is dat je de nodige deskundigheid in huis moet hebben om dat soort journalistiek te kunnen bedrijven. De meeste journalisten op de redactie hadden die deskundigheid niet – en dat is tot op bepaalde hoogte nog altijd zo.

Hebt u dan wel de nodige kennis om over het Vlaams Belang te schrijven?

Verlinden: Ik ken dat milieu in elk geval. Als jonge politicoloog heb ik voor mijn licentiaatsscriptie twee jaar onderzoek gedaan naar extreemrechts binnen het Vlaams-nationalisme. Om in die kringen door te dringen, werd ik lid van extreemrechtse groeperingen als Voorpost en de VMO. Ik was zelfs stichtend lid van de Mechelse afdeling van de Vlaams Nationale Partij, de voorganger van het Vlaams Blok. Achteraf heb ik die organisaties allemaal een brief gestuurd met de boodschap dat het voor mijn onderzoek was.

Ondertussen kalft het Vlaams Belang steeds verder af. Bent u daar als oud-VU’er blij mee?

Verlinden: Dat geeft me toch een dubbel gevoel. In mijn scriptie kwam ik destijds al tot de conclusie dat het extreemrechtse gedachtegoed ook in allerlei gevestigde groepen en partijen zat, zoals de CVP en de Volksunie. Maar het is moeilijker om daar je pijlen op te richten dan op partijen die openlijk extreemrechts zijn. Daarom ben ik er niet onverdeeld gelukkig mee dat het Vlaams Belang zo klein is geworden. De racistische onderstroom is er nog steeds, maar hij wordt minder zichtbaar.

Het volledige interview met Peter Verlinden leest u deze week in Knack.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content