Hendrik Bogaert: ‘De regering-Di Rupo komt er’

Hij houdt er de moed nog altijd in. Ook al zitten de onderhandelingen weer muurvast. ‘Ik ben ervan overtuigd dat deze ploeg er uiteindelijk zal komen’, zegt Hendrik Bogaert, de begrotingsspecialist van CD&V. ‘Ik weet alleen niet wanneer.’

Om B-H-V gesplitst te krijgen heeft vooral de MR grote toegevingen moeten doen, en voor de Vlaamse partijen is de nieuwe financieringswet een zware dobber. Is het niet hoog tijd dat ook de PS een prijs betaalt?

Bogaert: Daar gaat het niet om. Het is gewoon zo dat er in de begroting een evenwicht moet zijn tussen besparingen en nieuwe belastingen, en we weten allemaal dat de PS niet graag bespaart. Ik vind het jammer dat de onderhandelaars zo veel energie hebben gestoken in een eindeloze discussie over wat nu precies een besparing is en wat bij de belastingen mag worden gerekend.

Dat is niet altijd duidelijk?

Bogaert: Nee, en Open VLD heeft de neiging om maatregelen nogal vlot bij de belastingen onder te brengen. De nucleaire heffing, bijvoorbeeld, is geld dat een monopoliespeler teruggeeft aan de maatschappij. Die kun je niet zomaar bij de rest van de belastingverhogingen optellen als die niet wordt doorgerekend aan de eindconsument. En als men de strijd tegen de fiscale fraude wil opvoeren, is dat toch ook geen belastingverhoging? Een partij die elke stijging van de overheidsontvangsten een belastingverhoging noemt, is bezig met politieke positionering.

Wordt Elio Di Rupo uiteindelijk premier?

Bogaert: Ik ben ervan overtuigd dat die ploeg er zal komen. Ik weet alleen niet wanneer. En natuurlijk wordt Di Rupo dan premier.

Hoe stabiel kan een regering zijn waarover anderhalf jaar lang is onderhandeld?

Bogaert: Dat zal afhangen van de kwaliteit van het regeerakkoord. Als de onderhandelaars erin slagen om daar alle nodige hervormingen in op te nemen, zie ik niet in waarom de regering-Di Rupo de rit niet zou kunnen uitrijden.

Uw partijgenoot Eric Van Rompuy schreef onlangs op zijn blog dat CD&V moet uitkijken dat ze niet weer terechtkomt in een machteloze regering die België wel hervormt maar niet in staat is de economische problemen aan te pakken.

Bogaert: Daar ben ik niet bang voor. Als de nieuwe regering uiteindelijk wordt gevormd, zal ze heel wat realisaties verzameld hebben: de splitsing van de kieskring en het gerechtelijke arrondissement B-H-V, de nieuwe financieringswet, een bevoegdheidsoverdracht van 17 miljard euro, stappen rond de eindeloopbaan die – daar vertrouw ik echt op – groter zullen zijn dan in het Generatiepact, en een begrotingstekort onder de 3 procent van het bbp. Met dat pakket moet de regering straks een eervolle weg kunnen afleggen naar de volgende verkiezingen.

Vreest u niet dat CD&V in de regering constant in de rol van bemiddelaar zal worden geduwd?

Bogaert: Het is niet nieuw dat mijn partij een grote verantwoordelijkheid op haar schouders laadt. Ook al krijgt ze daar bijlange niet altijd krediet voor. Maar wil dat zeggen dat we onze zin voor verantwoordelijkheid dan maar moeten lossen en ons ook de hele tijd moeten positioneren? Dat is niet de stijl van CD&V, en dat zal het ook niet worden.

In Italië is ondertussen een kabinet van technocraten aangetreden. Moeten we die oplossing ook hier achter de hand houden?

Bogaert: Ik sluit niet uit dat zo’n technocratenregering in sommige gevallen een oplossing kan bieden, maar dat zou natuurlijk wel een ongelooflijke capitulatie van de politiek zijn. Een vernedering van alle politieke partijen ook. Wat de politiek nu moet doen, is zélf haar verantwoordelijkheid opnemen: zo snel mogelijk een regeerakkoord afsluiten waarin de noodzakelijke hervormingen zijn opgenomen, een regering vormen en het vertrouwen van het parlement vragen. Ik kan alleen maar hopen dat we allemaal binnen zijn als de bijlen beginnen te vallen. Want dat zal niet lang meer duren. (AP)