Gedenkboek geeft gevangenen van Breendonk een naam en een gezicht

(Belga) “De nazi’s hebben geprobeerd hun identiteit volledig te wissen door hen te reduceren tot een nummer. Dit boek geeft hun terug een naam en een gezicht.” Zo zei minister van Defensie Pieter De Crem in de Senaat bij de voorstelling van het gedenkboek “De gevangenen van Breendonk”.

Het boek is een indrukwekkend eerbetoon aan de 3.589 mensen die in de periode 1940-1944 in het Fort van Breendonk hebben vastgezeten. Enerzijds is er een alfabetische lijst van iedereen die de gruwel van het Auffanglager Breendonk in die periode onderging. Anderzijds krijgen de slachtoffers van het nazisme een gezicht. Van 2.044 van de 3.589 Breendonkgevangenen wordt de foto weergegeven. Het Fort van Breendonk werd in het midden van de 19de eeuw gebouwd als onderdeel van de tweede fortengordel rond Antwerpen, maar was bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog nog niet klaar. In de achttiendaagse veldtocht van mei 1940 deed het fort een aantal dagen dienst als algemeen hoofdkwartier van koning Leopold III, maar in september van dat jaar brachten de nazi’s er al de eerste gevangenen binnen. Aanvankelijk werd er politieke gevangenen opgesloten, maar vanaf september 1941 werd Breendonk een doorgangskamp. Minister De Crem wees erop dat de helft van de gevangenen in Breendonk de Tweede Wereldoorlog niet overleefd hebben. Senaatsvoorzitster Sabine de Bethune herinnerde eraan dat bij de eerste zitting van de Senaat na het einde van de Tweede Wereldoorlog de plaatsen van Isidore Heyndels en Valentin Tincler leeg bleven omdat zij na hun passage in Breendonk de oorlog niet hadden overleefd. De Tweede Wereldoorlog kostte overigens nog het leven aan andere Belgische parlementsleden, maar zij verbleven niet in Breendonk. (DIRK WAEM)