Véronique Goossens

Federale regeringsvorming wordt geen walk in the park

Véronique Goossens Anker Kanaal Z

Volgens het Warande manifest moesten Vlaanderen en Wallonië onafhankelijke staten worden en Brussel een apart statuut krijgen. Voor Herman De Bode is de versheidsdatum van die boodschap nog lang niet overschreden.

Het was zijn beste dag niet. De dag waarop hij inzag dat hij McKinsey meer schade zou toebrengen door aan zijn directeursstoel in Brussel vast te houden, dan hem te verlaten en low profile te gaan. We zeggen en schrijven eind 2005, enkele dagen nadat de denkgroep “In de Warande” zijn explosieve “Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa” had losgelaten. De leider van het initiatief was Remi Vermeiren, als voormalig topman van KBC niet de minste. Onder de ondertekenaars ook Herman De Bode, topman van de gereputeerde management consultant McKinsey Benelux. Intern hadden zijn Harvard-kompanen nochtans in zijn oor gefluisterd dat hij daarmee een flater zou begaan. Het mocht niet baten, Herman De Bode wilde zichzelf in de spiegel blijven kijken, zegt hij daarover deze week in Z-Talk Goossens. Hij zou het Manifest vandaag opnieuw ondertekenen.

Voor de spiegel in de schminkkamer herleeft hij de schotwonde in zijn rug van Georges Jabobs, toen een van de machtigste Franstalige zakenmannen van het land. In het openbaar liet hij optekenen dat hij McKinsey niet meer in zijn heiligdommen zou binnenlaten, en dat waren er wel wat.

Het Manifest was dan ook een niet mis te verstane pandoering aan het adres van het Franstalige landsgedeelte. België werkt voor geen meter, zo luidde het verdikt. En Wallonië en Brussel liggen aan een infuus met Prozac dankzij de fenomenale tranfers. Daarom moesten Vlaanderen en Wallonië onafhankelijke staten worden en Brussel een apart statuut krijgen. Voor Herman De Bode is de versheidsdatum van die boodschap nog lang niet overschreden.

De meedenkende Kris Peeters

Het wordt bijna komisch. Telkens als ik Remi Vermeiren aan de lijn krijg, en in de afgelopen jaren gebeurde dat wel eens, ontkent hij in alle toonaarden dat hij bezig is met een nieuw manifest, deze keer voor Brussel. Terwijl ik uit andere hoeken net het tegenovergestelde verneem. Vermeiren heeft blijkbaar verlossingsangst. Of hij wacht het juiste moment af. Ik ben benieuwd wanneer dat ogenblik zich mag aandienen.

Maar nog weetgieriger ben ik naar wie de ondertekenaars zullen zijn. “Kris Peeters alleszins niet. Hij trok zich angstvallig terug uit de denkgroep “In de Warande” op het ogenblik dat hij minister werd in de Vlaamse regering”, hoor ik bij een van de voormalige ondertekenaars van het Manifest. Jan Jambon ook niet. Hij blies de aftocht toen hij een prominente rol ging spelen bij de N-VA. Herman De Bode mogelijk ook niet. Uit zeer goede bron heb ik vernomen dat hij de nationale lijst van N-VA zal versterken. De Vlaams-Nationalistische partij lijkt deze keer vastbesloten om zich in 2014 de kaas niet van het brood te laten eten bij de federale regeringsonderhandelingen. En als CD&V eens voor een keer echt doet wat ze zegt, dan is N-VA numeriek nodig om een Vlaams onderdeel in de federale regering te krijgen.

In de mate waarin N-VA de PS door de mangel haalt in zijn congresteksten – het strikje van Di Rupo komt er deze keer niet bij te pas -, kunt u er gif op innemen dat de regeringsvorming geen walk in the park zal zijn.

Herman De Bode is dit weekend te gast in Z-Talk Goossens op Kanaal Z.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content