“Euthanasie kan gewone medische handeling worden”

© Reporters

Tien jaar nadat het federale parlement in rep en roer stond tijdens de bespreking van de euthanasiewet, onderzoekt Knack hoe zieke Vlamingen sterven anno 2011.

Dit is het eerste deel van een 3-delige reeks over euthanasie.

‘Na bijna tien jaar blijken steeds meer mensen euthanasie te beschouwen als een normale medische handeling in het verlengde van pijnbestrijding’, zegt professor Medisch Recht Herman Nys (K.U.Leuven). ‘Eigenlijk zijn we bezig met een maatschappelijk experiment. Ik sluit dan ook niet uit dat euthanasiewetten uiteindelijk maar een fase in de geschiedenis zullen blijken te zijn en dat euthanasie op termijn zal worden aanvaard als een gewone medische handeling. Maar zover zijn we nog lang niet.’

Euthanasie is maar een van de mogelijke beslissingen aan het eind van een mensenleven, en dan nog veruit de minst frequente. Zo komt palliatieve sedatie, waarbij een terminale patiënt in een diepe slaap wordt gebracht, ongeveer tien keer vaker voor. Sommige mensen, zoals de jonge Bart Verbeeck die een paar maanden geleden in een Koppen-reportage getuigde, verkiezen sedatie omdat het afscheid dan minder bruusk lijkt dan bij euthanasie en ze zelf het tijdstip van hun dood niet hoeven te kiezen.

Maar soms is het de dokter die voor palliatieve sedatie opteert, en niet de patiënt. Het komt ook voor dat iemand om euthanasie vraagt, geen duidelijk antwoord krijgt en een paar dagen later wordt gesedeerd. ‘Het is heel frustrerend dat zo’n beslissing niet met de patiënt is doorgepraat’, zegt professor Palliatieve Geneeskunde Wim Distelmans (VUB). ‘Nu wordt iemand soms in slaap gedaan zonder dat zijn familie afscheid van hem heeft kunnen nemen.’

In de praktijk wordt de slaapmedicatie dan soms opgevoerd louter en alleen omdat de patiënt niet snel genoeg overlijdt. ‘De behandelende arts doet dan de facto aan levensbeëindiging, en dan nog vaak zonder verzoek van de patiënt’, zegt Distelmans. ‘Het effect is hetzelfde als bij euthanasie, alleen wordt het proces over een aantal dagen uitgesmeerd. Blijkbaar vinden sommige artsen dat makkelijker omdat ze zichzelf dan kunnen wijsmaken dat hun patiënt vanzelf is overleden. Onzin natuurlijk. Als je het als arts moeilijk hebt met bepaalde beslissingen rond het levenseinde, blijf er dan af. Begin vooral niet te knoeien en alternatieven voor te stellen, maar verwijs je patiënt gewoon door naar een collega.’

(APE)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content