Het Europees Hof van Justitie oordeelt dat het Vlaams taaldecreet ‘een afschrikwekkende werking kan hebben voor niet-Nederlandstalige werknemers en werkgevers.’
Het Vlaamse taaldecreet uit 1973, dat bepaalt dat alle arbeidsovereenkomsten van bedrijven met een exploitatiezetel in Vlaanderen in het Nederlands moeten opgesteld zijn, is in strijd met het vrij verkeer van werknemers. Dat zegt het Europees Hof van Justitie in een arrest.
De uitspraak komt er naar aanleiding van een zaak rond een Nederlandse ex-werknemer van PSA uit Antwerpen. Die werd in 2009 ontslagen, maar riep toen de nietigheid van zijn arbeidsovereenkomst in. Dat contract was namelijk opgesteld in het Engels, terwijl het Vlaamse taaldecreet uit 1973 vastlegt dat bedrijven met een exploitatiezetel in Vlaanderen hun arbeidsovereenkomsten in het Nederlands moeten opstellen. Wanneer die taalverplichting niet wordt nageleefd, is de arbeidsovereenkomst nietig.
De arbeidsrechtbank in Antwerpen wilde van het Europees Hof van Justitie vernemen of het Vlaamse taaldecreet daarmee geen inbreuk vormde op het vrij verkeer van werknemers binnen de Europese Unie. Met andere woorden: vormt de Vlaamse taaleis een mogelijke belemmering voor buitenlandse werknemers en werkgevers?
‘Vlaams taaldecreet kan afschrikwekkende werking hebben’
Het Europees Hof van Justitie oordeelt van wel. De regeling kan “een afschrikwekkende werking hebben voor niet-Nederlandstalige werknemers en werkgevers” en vormt “een beperking van het vrij verkeer van werknemers”. Het is nu aan het Belgische gerecht om de zaak af te handelen “overeenkomstig de beslissing van het Hof”. (Belga/SD)
