Ann Peuteman

‘Ergens onderweg zijn we vergeten dat iedereen fysiek als mentaal op een eigen tempo ontwikkelt’

Tegen de tijd dat je drie bent moet je zindelijk zijn, op je zesde moet je een hele dag kunnen stilzitten en zo rond je zestiende is het hoog tijd voor een lief. ‘Wie heeft dat in godsnaam allemaal bedacht?’, schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman. ‘Er zou ons zoveel ellende én medicatie worden bespaard als we alles op ons eigen ritme mochten doen.’

'Ergens onderweg zijn we vergeten dat iedereen fysiek als mentaal op een eigen tempo ontwikkelt'
© /

Sinds kort heb ik drie erg verontruste vriendinnen. Zo opgetogen als ze naar het eerste oudercontact van het schooljaar vertrokken, zo uit hun lood geslagen keerden ze terug naar huis. Nachten hebben ze er niet van geslapen. De ene omdat ze te horen kreeg dat haar zoon het drie keer in zijn broek had gedaan in twee maanden tijd en dat zoiets echt niet normaal is voor een kind van drie jaar en twee maanden. ‘U moet dringend met hem naar de kinderarts’, zei de juf. ‘Misschien is het wel iets lichamelijks.’ Een andere moeder kreeg de boodschap dat haar zesjarige zoon zijn potlood zo knullig vasthoudt dat hij geen leesbaar woord op papier krijgt. De ontwikkeling van zijn fijne motoriek is allesbehalve op schema, heette het, en dus moet ze zo snel mogelijk met hem naar de logopedist. En dan was er nog die tiener van bijna zeventien die wel behoorlijke punten behaalt maar volgens haar klastitularis abnormaal jong en dromerig is voor haar leeftijd. Bovendien – stel u voor ! – heeft ze nog geen idee wat ze volgend jaar wil gaan studeren.

‘Ergens onderweg zijn we vergeten dat iedereen fysiek als mentaal op een eigen tempo ontwikkelt’

Nu is dat meisje lang niet de enige. Net voor de start van de academiejaar stonden de kranten er vol van: achttienjarigen schrijven zich steeds later aan de universiteit of hogeschool in omdat ze niet weten wat ze willen doen. Dat zou bijzonder verontrustend zijn. Eerder al luidden kleuterscholen de alarmbel omdat meer en meer kleuters nog een pamper dragen. Uit luiheid natuurlijk: ouders beginnen veel te laat aan zindelijkheidstraining. Dat zo’n kinderlijf niet te forceren valt en pas op het potje gaat als het er klaar voor is, wordt gemakshalve aan de kant geschoven. Net zoals men er amper bij stilstaat dat het lichaam en hoofd van sommige kinderen simpelweg nog niet toe zijn aan veters knopen, fietsen, stilzitten, Sinterklaas afzweren, zwemmen, alleen thuis blijven, groeien, ongesteld worden of een toekomst uitstippelen. Ook als ze daar volgens de boeken al de leeftijd voor hebben. Dat zou ook helemaal geen problemen hoeven te zijn, maar in de praktijk is dat het meestal wel. Leerkrachten zijn zo bang om leer- of andere stoornissen te missen dat ze ouders meteen alarmeren. In hun angst om hun kinderen kansen te ontzeggen regelen die dan binnen de kortste keren logopedie, zwemles, therapie of bijles. Als hun kind al niet aan de pillen moet om minder te wiebelen en beter naar de juf te luisteren.

En dat stopt heus niet eens je volwassen bent. Integendeel. Nog altijd niet afgestudeerd? Heb je nog geen lief? Ben je nu nog aan dat doctoraat bezig? Vergeet niet: een slimme meid, krijgt haar kind op tijd. Kom jij ondertussen niet in aanmerking voor promotie? Wordt het niet eens tijd om een huis te kopen? Vreselijk vinden twintigers en dertigers dat en dus vermijden ze vakkundig reünies en familiefeesten. Maar ondertussen gaan ze wel twijfelen. Aan zichzelf vooral. Want zit er niet een beetje waarheid in al die opmerkingen? Ze hadden toch al lang vaste grond onder hun voeten moeten hebben? Wat is er in godsnaam mis met hen?

Ergens onderweg zijn we blijkbaar vergeten dat iedereen zowel fysiek als mentaal en – zo u wilt – spiritueel op zijn eigen tempo ontwikkelt. Dat moeten we dringend onder ogen zien én aanvaarden. Zowel van onszelf als van onze kinderen. Om te beginnen zal dat ons veel twijfels, huilbuien en therapiesessies besparen. Bovendien verlamt onzekerheid, en dus ga je er ook niet sneller van ontwikkelen. Kijk naar mij: vindt u het normaal dat ik op mijn leeftijd nog aan zo’n webcolumn moet zitten schrijven?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content