Het werkstuk is “geen aanvaardbare basis voor een regeerprogramma”, klinkt het bij het ACV, ABVV en ACLVB
In een gezamenlijke mededeling wijzen de drie grote vakbonden de nota van formateur Elio Di Rupo af. De formateursnota is volgens ACV, ABVV en ACLVB “onevenwichtig”. De vakbonden sluiten acties niet uit als de “rechten en belangen” van de werknemers met de voeten getreden worden”. De bonden erkennen dat het overheidstekort en de openbare schuld weggewerkt moeten worden. Maar de weg van Di Rupo leidt niet over hetzelfde pad als dat van de vakbonden.
Onevenwichtig
“Het gemeenschappelijk vakbondsfront kan niet akkoord gaan met de nota van de formateur als basis voor een regeerprogramma”, zeggen de bonden. Om middelen bij de bedrijven te halen hanteert Di Rupo “interessante pistes”, maar het gebrek aan bedragen of preciseringen is “verbijsterend”, daar waar de maatregelen die werknemers treffen wel concreet zijn. “Twee maten en twee gewichten”, tussen werknemers en uitkeringstrekkers enerzijds en banken, Electrabel, aandeelhouders…anderzijds.
Onaanvaardbaar voor de drie bonden zijn onder meer de budgettaire inperkingen in de gezondheidszorg, de vermindering van de uitkeringen van de langdurig werklozen, het scherpere sanctiebeleid naar werklozen toe, de “zware inperking” op vervroegd pensioen en de “aanslag op de ambtenarenpensioenen”. Beleidsdaden zoals de werkeloosheidsuitkeringen beperken zijn “uiterst slechte oplossingen”. Het echte probleem schuilt volgens de bonden in “een chronische onderinvestering van de bedrijven in innovatie, in onderzoek en ontwikkelingen (O&O) en in de opleiding van de werknemers”.
De institutionele pistes van de formateur zoals bevoegdheidsoverdrachten en meer fiscale autonomie zullen tot een nefaste concurrentie leiden tussen werknemers en bedrijven. De staatshervorming biedt onvoldoende garanties dat de federale overheid voldoende middelen behoudt om de vergrijzing tegen te gaan. De voorstellen kunnen leiden tot “een verscherpte fiscale concurrentie tussen de gewesten en dus van hun verarming”. De drie vakbonden pleiten voor een consequente financiering van de federale overheid en verwerpen een verarming van de deelgebieden via de financieringswet.
Geen concrete acties
Concrete acties kondigen de vakbonden niet aan. Maar als de belangen en rechten van de werknemers “opnieuw met de voeten getreden worden, zullen de vakbonden niet nalaten te mobiliseren en desnoods de sociale vrede op de helling te zetten”. Aan werkgeverszijde werd gematigd positief gereageerd op de
formateursnota. De nota bevat een aantal goede pistes, klonk het meermaals. (Belga/INM)
