Het lezen gezien van beneden

Peter Casteels
Peter Casteels

Wat is er aan de hand met Dimitri Verhulst?

Er ontplofte onlangs een klein bommetje in de literaire wereld, al was daar in de echte wereld wellicht weinig van te merken. Dimitri Verhulst bleek een nieuwe roman te hebben geschreven, Spoo Pee Doo, die onaangekondigd op een woensdagavond op het internet werd gegooid. En wel meteen in vier talen. ‘Europa staat in brand, maar onverschillig bestellen we nog een glas. Verdedigen we onze vrijheden, of verdedigen we onze leegte?’ zo klonk het wel heel hoogdravend op het kaft van het boek – ik kocht uiteraard netjes de hardcovereditie. Maar we wisten: urgente literatuur.

Is Spoo Pee Doo dat ook? Eigenlijk niet. Het manuscript dat Verhulst doorstuurde is een schets van mensen die drinken, eten, dansen, nog meer drinken, neuken en af en toe een lijntje snuiven. Op de achtergrond wordt er in Schiphol een terroristische aanslag gepleegd met oplopende dodentallen, maar de personages uit het boek gaan gewoon door met het vieren van hun eigen leven. Spoo Pee Doo is een ode aan onze uitbundige, hedonistische en wat vadsige en ongezonde levensstijl. Aardig opgeschreven door Verhulst, maar ik werd er nu ook weer niet door omvergeblazen. ‘Dit is een terroristische daad van schoonheid’, had hij in De Standaard gezegd. Eerder dan dat het de grote Europese roman is die de uitgeverij erin lijkt te zien, heeft het de waarde van een cursiefje voor in de krant.

Tien jaar geleden verscheen De helaasheid der dingen, het boek waarmee Verhulst een groot publiek vond en waarna hij door de literaire kritiek op een praalwagen werd gehesen. De nieuwe Louis Paul Boon – hij kwam ten slotte uit dezelfde buurt. In hetzelfde jaar verscheen Mevrouw Verona daalt de heuvel af, en net daarvoor had hij ook al Problemski Hotel geschreven. Allemaal pareltjes, waarvan hij er al even geen meer heeft afgeleverd. Verhulst heeft zich dezelfde productiviteit aangemeten als pakweg Marnix Peeters, en Marnix Verplancke bestempelde Het leven gezien van beneden, zijn roman die vorige maand verscheen, in Knack Focus dan ook als toiletlectuur. Een wel heel dunne komedie was dat over de schrijverswereld in Sofia ten tijde van het communistische bewind van Bulgarije. Net als Spoo Pee Doo is Het leven gezien van beneden een aardigheidje voor wanneer er eens een avond helemaal niets op televisie is, maar de kans is groot dat u zich er na een week even weinig van herinnert als van een aflevering van Professor T.

Of Verhulst daarvan wakker hoeft te liggen, is weer een andere zaak. Spoo Pee Doo is op internet voor nop te downloaden, maar ligt in de boekenwinkels net als Het leven gezien van beneden in grote stapels klaar.

Peter Casteels

Dit is geen grote Europese roman, hij heeft de waarde vaneen cursiefje.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content