Louis Ide (N-VA)

‘De zwijgende massa zal straks weer binnensmonds vloeken als ze wacht op de stakende trein’

Louis Ide (N-VA) Algemeen Secretaris van N-VA en arts.

‘Er is een sociaal akkoord over het brugpensioen. Dat hebben werkgevers en werknemers onderling afgesproken, zoals ze dat sinds WO II doen. Als het de traditie is dat het zondermeer wordt uitgevoerd, waarom is er dan nog een regering nodig?’, vraagt algemeen secretaris van de N-VA Louis Ide zich af.

Er is een sociaal akkoord over het brugpensioen. Dat hebben werkgevers en werknemers onderling afgesproken, zoals ze dat sinds Wereldoorlog II doen. En alle burgers en politici in dit land staan erbij en kijken ernaar. Want dergelijk akkoord is ‘één en ondeelbaar’. Het is de traditie dat het zondermeer wordt uitgevoerd. Waarom is er dan nog een regering nodig?

Bijsturen

De zwijgende massa spreekt pas als er verkiezingen zijn. Dat is het moment waarop alle Belgische meerderjarigen hun vertegenwoordigers kiezen en zo een mandaat geven om te doen wat ze in aanloop naar de verkiezingen beloofden. Eigen aan de verkiezingen moeten er dus meerderheden gevormd worden en komt er een regeerakkoord uit de bus dat een eerbaar compromis is voor de ideologische stromingen die er dan zijn. Als er later tussen die partijen een akkoord is om af te wijken van dat regeerakkoord, omwille van pakweg het voortschrijdend inzicht, kunnen bepaalde zaken bijgestuurd worden.

Het is te nemen of te laten, waarbij u ‘laten’ mag lezen als staken

Hoe verhoudt het sociaal overleg zich dan tot een federale regering? Zoals het nu zit, acht vooral de socialistische vakbond het sociaal akkoord als een beslissing boven elke regeringsbeslissing. Het is te nemen of te laten. Waarbij u “laten” mag lezen als staken. Het ACOD steekt alvast het vuur aan de lont en gaat staken.

Activering

Waarover gaat het? De federale regering zet in op activering. Iedereen aan de slag. Werk is goed voor elke mens. Het garandeert een inkomen, een zekere onafhankelijkheid, een zekere eigenwaarde en het helpt de sociale zekerheid overeind te houden. Er zijn zeker momenten waarop mensen niet meer kunnen of hoeven te werken. Ziekte, ouderdom, invaliditeit, … Noem maar op. Degenen die werken financieren dan de pechvogels als ik het zo oneerbiedig mag uitdrukken. Solidariteit heet dat.

Wie werkt, financiert de pechvogels

De solidariteit moet ook wederkerig zijn. Als we dus met zijn allen wat langer werken, moeten er minder pensioenen betaald worden, dragen we met zijn allen bij tot de sociale zekerheid waardoor zieken en invaliden goed verzorgd kunnen worden. Omgekeerd, door daar niet op in te zetten, betalen we sneller en meer pensioenen, nemen de uitgaven sociale zekerheid alsmaar toe waardoor bedrijven kreunen en werknemers aan de deur gezet worden omdat de bedrijven hun competitiviteit dreigen te verliezen. Deze negatieve spiraal moet doorbroken worden.

‘Democratie gijzelen’

Wie kan werken, moet ook blijven werken want anders dreigt een te kleine groep op te draaien voor de lusten van een andere groep. We kunnen immers – gelukkig maar – niet ontkennen dat gemiddeld een man leeft tot hij 80 is en een vrouw tot ze 84 is. Vroeger was dat even anders. En vandaar dat men vroeger ook minder lang moesten werken.

In die zin is het ook gelegitimeerd om niet naar het verleden te kijken, noch het in vraag te stellen: pacta sunt servanda. Maar voor de toekomst mag er duidelijk gevraagd worden aan iedereen die kan werken, om te werken. Dat is de omgekeerde solidariteit. De solidariteit tussen de generaties en de prijs die we moeten betalen omdat we met zijn allen alsmaar langer leven. Dat is ook de geest van het regeerakkoord.

Het is de solidariteit tussen generaties en de prijs die we moeten betalen omdat we langer leven

De zwijgende massa, zal straks weer eens binnensmonds vloeken wanneer ze wachten op de trein die niet komt of wanneer ze alweer een dag vakantie moeten opofferen omdat het ACOD opnieuw gaat staken. De rode vakbond heeft zich duidelijk niet neergelegd bij de uitslag van de verkiezingen. ACOD (en dus ABVV) houdt geen rekening met alle Belgen. Vanuit een misplaatst paternalisme zullen de vakbonden zeggen wat goed is voor u. Stakingsrecht is een recht, maar als het gebruikt wordt om de democratie te gijzelen, zal de zwijgende massa hopelijk niet langer meer zwijgen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content