Bert Bultinck

‘De politici van de regering-Michel krijgen complimenten. Op voorwaarde dat ze die aan zichzelf geven’

Bert Bultinck Hoofdredacteur van Knack

Met het einde van 2017 in zicht stelt Knack-hoofdredacteur Bert Bultinck het rapport op van de regering-Michel: ‘Met een staatsschuld ruim boven de 100 % en een substantieel tekort in plaats van een overschot, zal de deliberatiecommissie niet veel werk hebben.’

Op het einde van het jaar, wanneer het wat kouder wordt, krijgen Belgische politici al eens een warm compliment. Op voorwaarde dat ze die complimenten aan zichzelf geven. Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) tweette vorige week dat hij ’80 procent van de sprong naar een recht van morgen’ heeft verwezenlijkt, en deed er een oud YouTubefilmpje bovenop waarin twee wetgevers met ronduit historische verdiensten aan bod komen: Napoleon en Koen Geens. In het filmpje, dat vorig jaar al werd gelanceerd, worden strengere straffen voor seksuele misdrijven geïllustreerd met behulp van een bandiet die een paar extra meppen op zijn kop krijgt met de hamer van de rechter. Geens zelf kreeg ook een Napoleonhoed aangemeten, die weliswaar een beetje scheef op zijn hoofd staat. Een Bonaparte van 80 procent.

De politici van de regering-Michel krijgen complimenten. Op voorwaarde dat ze die aan zichzelf geven.

Een compliment kun je ook krijgen in de vorm van een goed rapport, of toch als je zelf de vakken kiest, de examenvragen opstelt, de antwoorden geeft en op het eind tegen jezelf zegt: ‘Goed gedaan, jongen!’ In ons zusterblad Trends zei N-VA-voorzitter Bart De Wever dat er vier vakken zijn waarvoor de regering wilde slagen. Dat valt mee qua takenpakket zou je denken, en professor De Wever geeft aan student De Wever dan ook 3,5 op 4. Het overheidsbeslag is verminderd van 55 naar 52,5 procent van het bbp. Er zijn ook meer dan 100.000 jobs bijgekomen. En de concurrentiekracht is toegenomen, door de taxshift en de hervorming van de vennootschapsbelasting. Dat is drie op drie. Bij dat laatste kan niet onvermeld blijven dat Marcia De Wachter, directeur van de Nationale Bank, in Knack zei dat amper 7800 van de jobs die er dit jaar zijn bijgekomen op het conto van de taxshift te schrijven zijn. Nogal wat nieuwe jobs zijn er dus gekomen door de aantrekkende economie in binnen- en buitenland. Niettemin: ook een overwinning met de wind in de rug telt als overwinning. Maar voor het vierde vak, de begroting, is hij niet echt geslaagd, geeft De Wever toe: ‘De regering erfde een tekort van 3,1 procent van het bbp en we eindigen op -1,5 procent.’ Een kwestie voor de deliberatiecommissie, vindt hij.

Dat is het minste wat je kunt zeggen. Het is waar: voor Europa is een begrotingsevenwicht niet nodig en moet de afbouw van de staatsschuld niet holderdebolder gebeuren. Maar de resultaten blijven moeilijk te rijmen met een centrumrechts bestuur. Als je dan toch zelf de examenvragen aan het kiezen bent, is het niet meer dan billijk om naar de eigen beloftes te kijken. In haar befaamde V-plan schreef de N-VA vóór de verkiezingen: ‘Door op korte termijn impulsen te geven om de economische groei te verhogen en door te evolueren naar een overschot op het einde van de legislatuur, zal de schuldgraad afnemen tot 91 % van het bbp in 2019. ‘ Met een staatsschuld ruim boven de 100 % en een substantieel tekort in plaats van een overschot, zitten we daar zó ver van af dat de deliberatiecommissie niet veel werk zal hebben. En met de striemende kritiek van de Europese Commissie op de ontwerpbegroting van 2018 zet ook Europa ons land op één lijn met landen als Italië, Spanje en Portugal.

Het komt de ploeg van Charles Michel (MR) goed uit dat de linkse oppositie niet veel kan doen met die zwakke plek, en dat om twee redenen. Ten eerste zijn linksere regeringen in de recente geschiedenis zelf bepaald geen saneringskampioenen geweest. Ten tweede heeft links ook ideologisch minder problemen met een oplopend begrotingstekort – of toch zeker niet in een crisis. Nu is de crisis van 2008 minstens op bepaalde domeinen verteerd, maar John Crombez (SP.A) of Meyrem Almaci (Groen) zullen nog een hele tijd moeten wachten voor ze in de begroting een knuppel kunnen vinden om de ploeg van Charles Michel mee te slaan. Dat valt zwaar tegen, want elders vinden ze al helemaal geen inspiratie. Rood en groen zoeken soelaas in onbeholpen stadskartels en wollige communicatie, die geen mens overtuigen in tijden van twijfel, terreur en Trump. Daarbij vergeleken is een Napoleonhoed een winner.

‘Geen enkele regering heeft in de voorbije 25 jaar meer gerealiseerd’, zei premier Michel maanden geleden al. Dat die realisaties allemaal ten koste gaan van een kleine ravage in de begroting zei hij er niet bij. De buis voor dat vak is veel te zwaar om te delibereren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content