De partijen waar u nergens iets over leest (3): De Piratenpartij

Het voornaamste strijdpunt van de sociaalliberale Piratenpartij: ‘Gratis internet, voor iedereen.’

De Piratenpartij is een Zweedse uitvinding. Ontstaan uit een golf van burgeractivisme die opkwam na de meest recente financiële crisis. Zij hebben een grondige afkeer van de particratie en dulden binnen hun partij ook geen hiërarchisch onderscheid. Hun partijmedewerkers worden steevast crewleden genoemd en de partijvoorzitter is meer een woordvoerder. Sarah Van Liefferinge is woordvoerster van de Belgische tak van de partij.

Piraten zonder piraterij

Ook al zijn ze geen echte piraten – hacken moet volgens hen verboden blijven -, de Piratenpartij is zeer ontevreden met de huidige copyrightwetgeving. “Op het moment zit daar een machtige lobby achter en het is hen niet alleen om de rechten van de artiest te doen. Artiesten mogen wel vergoed worden, maar wij pleiten ervoor om de auteursrechten te beperken”, zegt Van Liefferinge. Volgens de huidige wetgeving geldt het auteursrecht tot zeventig jaar na het overlijden van de artiest. De Piraten willen dit beperken tot een periode van vijf tot tien jaar nadat het werk wordt uitgebracht.

Hun voornaamste strijdpunt is het garanderen van het recht op gratis internet voor iedereen. Al hebben ze nog geen concreet idee hoe ze dit gaan realiseren. “De overheid zal dit recht moeten garanderen. We hebben geen budget voor studiegroepen of dossiers zoals grote partijen, dus we zullen dat concreter moeten maken eens we verkozen zijn”, vertelt Van Liefferinge.

Hetzelfde, maar anders

De Piraten omschrijven zich dus als een burgerbeweging, die opkomt voor meer inspraak in het politieke proces en volledige vrijheid van het internetgebruik. Dat lijkt verdacht veel op andere recente burgerbewegingen zoals Anonymous of de Occupybeweging. “We hebben onze inspiratie uit die organisaties gehaald en we zijn ook rond dezelfde periode ontstaan. Maar we hebben geen officiële banden met Anonymous of Occupy. We delen enkel hetzelfde soort ongenoegen ten opzichte van de huidige politiek”, aldus Van Liefferinge.

Hun partijprogramma staat vol met liberale standpunten, zoals de verlaging van de stemplicht naar zestien jaar, de legalisering van cannabis en het afschaffen van de GAS-boetes. Daarin komen ze overeen met een andere kleine partij, namelijk de partij ROSSEM. “Er zijn toch nog veel verschillen tussen onze andere standpunten”, vindt Van Liefferinge. “Onze stijl is anders en we zijn ook nog altijd voor een andere staatsvorm.”

De sociale standpunten van de partij tonen ook overeenkomsten met de extreemlinkse PVDA+.”De PVDA is een nog te veel een traditionele partij. Zij hebben de juiste thema’s, maar ze zijn voor een gecentraliseerde staat. Wij willen juist een gedecentraliseerde staatsvorm. Hun programma is ook verouderd. Zij vertellen een verhaal van de 19^e eeuw”, aldus Van Liefferinge.

Beter laat dan nooit

De Piratenpartij komt een beetje laat opdagen in de verkiezingsrace. Misschien een strategische zet? “Het is puur toevallig dat we nu pas beginnen met campagne voeren”, geeft Van Liefferinge toe. “Pas op 26 april hebben we onze verplichte handtekeningen verzameld en op 1 mei werd onze deelname aan de verkiezingen bevestigd”, legt ze uit.

Ook in media en de debatten komen ze niet aan bod. “Wij zijn enorm teleurgesteld in de media en de debatorganisatoren. Wij worden nergens uitgenodigd. Maar ondertussen mogen dezelfde grote partijen dezelfde dingen komen vertellen die ze al vijf jaar vertellen”, hekelt de woordvoerster.

Volgens velen is de uitkomst van de verkiezingen al bepaald. Maar hoe schat de piratenkapitein zelf haar kansen in? “Niemand weet wat de toekomst brengt en zeker de opiniepeilers niet. De kiezers worden voortdurende bang gemaakt door allerlei voorspellingen. Op den duur durven ze niet meer op kleine partijen stemmen. Wij gaan ons er in ieder geval volle bak insmijten en we zien wel waar we uitkomen”, besluit ze.