In de Scheldestad worden de pionnen stilaan gezet. Aan de linkerzijde wemelt het van de geruchten over samenwerkingen, maar officieel is helemaal niks beslist.
Embryonaal? Zelfs dat niet.
Sinds CD&V de verhuis van Kris Peeters aankondigde, blijft de verkiezingskoorts gestaag klimmen in Antwerpen. Vooral langs linkerzijde wordt er verwoed gezocht naar een succesformule om Bart De Wever uit het Schoon Verdiep te drijven. Net voor de jaarwisseling lekte uit dat sp.a aan een progressieve burgerbeweging werkt, die ‘de daadkracht en het engagement van de mensen moet bundelen’, aldus lokaal partijvoorzitter Tom Meeuws.
Volgens sommige media was die beweging niets meer dan een slecht verholen alliantie met Groen en PVDA – nieuws dat kon tellen, want PVDA stond al geruime tijd onder druk om afstand te nemen van de uitwassen van het communisme. Die plannen klasseerde Tom Meeuws gauw in de sectie geruchten: ‘Voor alle duidelijkheid: ik ken Groen persoonlijk beter dan de PVDA. Peter Mertens heeft al een aantal keer gezegd dat hij vanalles van plan is, maar ik heb hem nog niet aan de lijn gehad. Dat mag je dus met een korrel zout nemen.’
Dat de verwantschap tussen groenen en socialisten heel wat hartelijker is dan die met de PVDA, bleek vandaag opnieuw. De Standaard pakte uit met sluimerende plannen voor een groenrode coalitie om het oranje blok in Antwerpen te breken. Vier namen worden daarbij naar voren geschoven om de tandwielen te doen draaien: Groen-voorzitster Meyrem Almaci, Vlaams Parlementslid voor Groen Wouter Van Besien, Tom Meeuws en Vlaams Parlementslid voor sp.a Yasmine Kherbache.
Dat die coalitie nog embryonaal is, is duidelijk. Over een lijsttrekker zou nog geen enkele beslissing gevallen zijn, en op Twitter noemde Tom Meeuws het bericht ‘boeiend, maar speculatie’. Die speculatie was alvast voldoende om PVDA-voorzitter Peter Mertens in een kramp te doen schieten. Zijn partij dreigt immers uit de boot te vallen. ‘Ze hebben maandenlang volgehouden dat ze nog niet met strategische spelletjes bezig waren, maar nu blijkt dat ze in de achterkamertjes van de politiek zelfs al over postjes gesproken hebben,’ klonk het. Een voorbarige conclusie, zo blijkt. Bij Groen ontkent men dat een akkoord in de steigers staat. ‘Embryonaal? Zelfs dat niet. Er is nog geen enkele beslissing over genomen.’
Tegelijk valt ook op te tekenen dat een groenrode samenwerking als logische optie geldt. De toon van Meeuws lijkt in ieder geval een stuk zachter dan een maand terug. Van een ‘korrel zout’ mét de PVDA naar ‘boeiende speculatie’ zónder de extreem-linksen. Dat Groen en sp.a de klus liever met z’n tweeën klaren, is eigenlijk niet meer dan logisch. In tegenstelling tot Wallonië lijkt Vlaanderen voorlopig niet gecharmeerd door de ideeën van de PVDA/PTB. Bovendien is de partij niet helemaal ongehavend uit de mediastorm van de afgelopen weken gekomen, ook al riep Peter Mertens luid ‘F*ck Noord-Korea’.
De electoraal kleine winst die PVDA op links zou brengen weegt niet op tegen de mogelijke winst in het centrum. Daar ligt nogal wat voor het rapen, want federaal bakkeleien regeringspartijen N-VA, CD&V en Open Vld al langer op een rechtse zakdoek. CD&V probeert wel het sociale gelaat van de regering te zijn, maar slaagt er te weinig in die intentie in de verf te zetten. Tel daarbij de groeiende ontevredenheid binnen de ACW-vleugel van de christendemocraten: niet alleen omdat een Arco-vereffening steeds verder weg drijft, ook omdat CD&V zich in Antwerpen achter de commercialisering van de zorg schaarde.
Dat allemaal in de veronderstelling dat socialisten en groenen de handen in elkaar slaan – want dat is geen uitgemaakte zaak. Groen is al langer aan een opmars bezig in de peilingen, en dat opent mogelijk perspectieven. Bij sp.a moet Tom Meeuws het nieuwe Antwerpse boegbeeld worden, iemand die de partij weer wind in de zeilen kan geven en op eigen kracht kan laten varen. Vooralsnog ziet het er in ieder geval uit dat de Antwerpse coalities enkel bestaan op krantenpapier.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
