Kathleen Van Brempt (Vooruit)

CETA: ‘Magnette verzet zich niet op het laatste nippertje maar is consequent in het verzet dat zijn partij al lang voert’

Kathleen Van Brempt (Vooruit) Europarlementslid voor Vooruit

‘In het Europees parlement verzet de PS zich al jaren tegen de macht die multinationals in de schoot geworpen krijgen door handelsverdragen zoals CETA’, schrijft Kathleen Van Brempt.

De Vlaamse nationalistische pot verwijt de Waalse ketel dat hij zwart ziet. Of rood in dit geval. De discussie over het Waalse verzet tegen een lichtzinnige afhandeling van de handelsverdragen met Canada is vervallen in ordinaire communautaire verwijten. Het Waalse parlement en de Waalse PS-CDH-regering wordt door N-VA handig verengd tot de PS. Een Europees dossier wordt misbruikt om de eigen zwakte op de Vlaams nationalistische flank van N-VA af te dekken. Het was immers lang geleden dat iets nog eens de schuld was van de Franstalige socialisten en nu kan dat eindelijk weer eens gezegd worden. Een ijzersterke framing, zo werd het vandaag nog in een krantenstandpunt genoemd. Waals minister-president Paul Magnette wordt weggezet als een onverantwoordelijk politicus die een handelsverdrag keldert om zijn positie tegenover de uiterst linkse PTB te versterken. We moeten eerlijk zijn, Magnette’s houding zal daar wel degelijk effect op hebben, althans zolang er geen oplossing is gevonden voor CETA. Van zodra die oplossing er wel komt, zal Magnette opnieuw geconfronteerd worden met een partij die gewoon geen handelsverdragen wil.

Magnette verzet zich niet op het laatste nippertje maar is consequent in het verzet dat zijn partij al lang voert

De werkelijkheid is, dat Magnette en zijn regering wel degelijk en geheel terecht problemen hebben met de manier waarop Europese handelsverdragen tot stand komen. Hij volgt daarbij getrouw de houding die mijn PS-collega’s in het Europees parlement hebben aangenomen. Daar verzetten ze zich al jaren tegen de macht die multinationals in de schoot geworpen krijgen door dergelijke handelsverdragen. Daarin kregen ze trouwens de volle steun van sp.a, zoals blijkt uit een opiniestuk dat ik in september 2014 over CETA publiceerde. Het verzet van Magnette is het logische verlengstuk van maandenlange reacties op een aantal bepalingen in het handelsverdrag. Alleen werd gehoopt dat naar aloude traditie die kritieken genegeerd konden worden om op het einde van de rit het hele dossier er alsnog te kunnen doorduwen.

Vingeroefening

Magnette verzet zich dus niet op het laatste nippertje, zoals de nationalistische framing het wil, maar is consequent in het verzet dat zijn partij al lang voert, daarin gesteund door sp.a. Dat dat nu feller is dan ooit tevoren heeft met twee factoren te maken: de steeds complexer wordende verdragsteksten die véél verder gaan dan het louter wegwerken van handelsbelemmeringen en waar een kat haar jongen niet meer in terug vindt. De Europese nieuwssite Politico noemde die massieve te-nemen-of-te-laten dossiers de echte gijzelnemers van de democratie en voorspelt dat er geen handelsverdragen meer gesloten zullen worden als diplomaten die evidentie niet onder ogen willen zien. Het verzet tegen de CETA-teksten heeft ook te maken met toekomstige handelsverdragen, zoals TTIP, die het economische handelslandschap voor de komende jaren zullen bepalen. Het momentum is gekomen om een duidelijke positie in te nemen en de Europese standaarden op het vlak van ondermeer milieunormen, bescherming van werknemers, consumenten en publieke dienstverlening wereldwijd te betonneren. Twee posities tekenen zich daarbij af: de economisch liberale, waarbij handel een doel op zich is, en de progressieve, waarbij handel een middel is om welvaart én welzijn voor de bevolking te creëren en op het globale niveau regels voor de globalisering vorm te geven, onder meer rond milieu, arbeidsregels en consumentenbescherming.

Als Magnette er in slaagt om die garanties ook te krijgen, dan heeft hij Europa een grote dienst bewezen.

Het handelsverdrag met Canada is daarbij een belangrijke vingeroefening die zal bepalen hoe we in de toekomst handelsverdragen afsluiten. Het is niet, zoals Alexander De Croo verkondigde, vergelijkbaar met Brexit. De Vlaamse export naar Canada bedraagt een kleine 0,60, procent van de totale Vlaamse export. Qua belang voor de Vlaamse export bevindt Canada zich tussen Nigeria en Togo. Dat klinkt niet echt als een Brexit-scenario.

Grote dienst

Tot spijt van wie het benijdt, is de strategie van Magnette er niet op gericht om CETA ten gronde te richten. Het Waalse parlement, vandaag wellicht het best geïnformeerde parlement in de hele Unie als het over CETA gaat, wil nu bikkelharde garanties zowel over de Europese standaarden als over het vernieuwde arbitragesysteem. Geruststellende woorden volstaan niet voor Wallonië, ook op papier moet het verdrag juridisch zuiver op de graat zijn. Als Magnette er in slaagt om die garanties ook te krijgen, dan heeft hij Europa een grote dienst bewezen. Dan staan we niet alleen sterker in toekomstige onderhandelingen over handelsverdragen, maar zal er ernstiger rekening worden gehouden met de bezwaren van de Europese bevolking, zoals die de afgelopen jaren ook door het middenveld verwoord werden. Dan zal Wallonië er in geslaagd zijn om de manier waarop we handelsverdragen afsluiten voorgoed én ten goede veranderd te hebben.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content