De Vlaamse CD&V-burgemeesters mogen dan vijf jaar lang hard hebben gewerkt in hun stad of dorp, in 2012 zullen de kiezers hen wellicht afrekenen op wat hun partijgenoten in Brussel hebben gedaan.
Als de bemiddelaars, verduidelijkers en formateurs er in Brussel in slagen om nieuwe federale verkiezingen af te houden, zijn het de lokale mandatarissen die in het najaar van 2012 als eerste de confrontatie met de kiezer moeten aangaan.
En daar liggen vooral de CD&V’ers nu al van wakker. Bij de federale verkiezingen van vorig jaar zagen ze in hun kanton partijgenoten onderuitgaan, en nu ze zijn doodsbang om straks hetzelfde mee te maken.
‘Zolang er op nationaal vlak geen oplossing is, zal dat lokale gevolgen hebben’, zegt Koen Loete, de burgemeester van Eeklo. ‘Dat is best frustrerend: wij werken keihard voor onze stad en zullen voor een stuk worden afgerekend op wat fout loopt in Brussel. ‘De Vlaamse gemeenten vormen nochtans de echte machtsbasis van mijn partij. Als we die uit handen moeten geven, houden we niets meer over.’
Nu hebben mensen natuurlijk de neiging om bij lokale verkiezingen een andere keuze te maken dan bij parlementsverkiezingen. Maar geen enkele kiezer kan ongevoelig blijven voor wat er tegenwoordig in de nationale politiek gebeurt. Zeker niet in de Vlaamse Rand rond Brussel.
‘Jarenlang heb ik gevochten voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Maar vorig jaar heb ook ik een hoge prijs moeten betalen voor het feit dat mijn partij haar belofte niet heeft kunnen waarmaken. Dat is heel frustrerend’, zegt Michel Doomst, de burgemeester van Gooik.
Plaatselijke CD&V-kandidaten hebben niet alleen kopzorgen door de nationale strapatsen van hun partij maar ook door hun nieuwe, grote concurrent: de N-VA. In tegenstelling tot 2006 zijn het nu de CD&V’ers die moeten hopen dat de N-VA met hen in zee wil, en dat beseffen de plaatselijke Vlaams-nationalisten maar al te goed.
‘Nog niet zo lang geleden wees ik een N-VA’er uit de streek op het feit dat wij zijn partij in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2011 zowel financieel als organisatorisch zwaar hebben ondersteund’, zegt Koen Loete. ‘Weet je wat hij antwoordde? “Dat zal wel, maar nu zijn jullie has beens.”‘
Vanuit het N-VA-hoofdkwartier is nu een brief naar alle afdelingen gestuurd met het advies om vooral nog geen beslissingen te nemen over mogelijke kartelvorming.
Daarnaast had CD&V de voorbije jaren, net zoals de andere traditionele partijen, amper tijd voor een degelijk personeelsbeleid. Gevolg: bloedarmoede bij de generatie politici die nu al in stelling zou moeten worden gebracht.
‘We hebben nieuwe gezichten nodig die niet met de huidige impasse worden vereenzelvigd en op een geloofwaardige manier een nieuw verhaal kunnen brengen’, zegt Loete. Nogal wat lokale politici vinden het dan ook vanzelfsprekend dat Yves Leterme en op termijn ook Vlaams minister-president Kris Peeters het veld moeten ruimen.
‘Als dit allemaal achter de rug is, moeten we Yves Leterme en zijn generatiegenoten uitzwaaien op een ideologisch congres. Met een grote ruiker bloemen natuurlijk’, zegt een schepen. ‘En dan moeten we dit hoofdstuk eindelijk afsluiten en binnen de kortste keren aankondigen: le nouveau CD&V est arrivé.’ (APE)
