Nieuwe Franstalige burgercollectieven zoals Belvox ontstaan als reactie op de aanhoudende stroom politieke schandalen. Ze ijveren voor een andere democratie.
Franstalige burgers zijn het beu en keren in toenemende mate de gevestigde politiek de rug toe. Dat mag niet verwonderen, gezien de corruptieschandalen die Brussel en Wallonië nu al maanden in de ban houden. Facebookpagina’s waar politici voor rotte vis worden uitgemaakt, hebben veel succes. Ook de recordscore van de radicaallinkse PTB in Wallonië in een recente opiniepeiling, is een uiting van die volkswoede.
Maar er zijn ook burgers die de boosheid overstijgen. Ze organiseren zich op het internet om druk uit te oefenen op politici met positieve voorstellen voor een betere democratie. Zo iemand is Stéphane Michiels, succesvol gewezen horecaondernemer die nu huisman is, en oprichter van het burgercollectief Belvox. ‘Natuurlijk wisten wij, gewone Walen, dat er iets niet pluis was in ons politieke systeem. Maar met de schandalen die aan het licht zijn gekomen, weten we nu ook precies welke astronomische sommen publiek geld onze politici hebben verduisterd.’
Het systeem, dat dit soort praktijken mogelijk heeft gemaakt, moet op de schop
Michiels ziet geen heil in het collectief lynchen van frauderende politici. ‘Het systeem, dat dit soort praktijken mogelijk heeft gemaakt, moet op de schop.’ Wel vindt hij dat hij het aan zijn tienerkinderen verplicht is om niet bij de pakken te blijven zitten, terwijl de democratie ‘naar de haaien gaat’.
Zo ontstond Belvox, een pressiegroep met een 1500-tal sympathisanten, die de mosterd haalt in Zwitserland, Ierland, IJsland en Scandinavië. Actiepunten zijn burgerinspraak in de democratische instellingen, bindende referenda, de politiek niet overlaten aan beroepspolitici, een rigoureuze beroepsethiek en een radicale decumulatieregeling. ‘Wat Franstalige politici nu voorstellen, is boerenbedrog. Je zou niet langer een parlementair mandaat met een lokaal uitvoerend mandaat kunnen combineren. Maar wel nog met een mandaat in een vzw, in de privésector en ga zo maar door’, zegt Michiels.
Michiels werkt samen met andere burgercollectieven zoals het eveneens recent opgerichte Transparencia, dat ijvert voor het recht op informatie van de burger, een recht dat in de praktijk vaak dode letter blijft. Hij heeft intussen, in volle politieke crisis, ook een uitgebreid onderhoud gehad met Ecolo-covoorzitster Zakia Khatabbi. ‘Dat was een heel constructief gesprek. Onze ideeën liggen dicht bij elkaar.’ Een afspraak met CDH-voorzitter Benoît Lutgen stond ook op de agenda, maar is intussen al twee keer uitgesteld. Lutgen heeft op dit moment dan ook andere katten te geselen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
