Bob Pleysier: ‘Misschien doeken ze Fedasil beter op’

Hij hoopte op een sterke minister van Asiel en Migratie. In plaats daarvan kreeg hij Maggie De Block. ‘En dat terwijl we dringend nood hebben aan visie en daadkracht’, zegt Bob Pleysier, voormalig topman van Fedasil.

Elf jaar lang was Bob Pleysier directeur van het Brusselse opvangcentrum voor asielzoekers Klein Kasteeltje. Tot hij in 2002 de eerste directeur-generaal werd van Fedasil, het federaal agentschap voor de opvang van asielzoekers. Vijf jaar later werd hij weer aan de kant geschoven. Maar daarmee zijn ze in de Wetstraat nog niet van hem af. Integendeel. Vorige week schreef hij een gepeperde open brief aan staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block (Open VLD).

Wilt u haar eigenlijk wel een kans geven? U had er bij haar aanstelling duidelijk al een hard hoofd in.

Pleysier: Ik vond het heel vreemd dat de partijvoorzitters voor haar hadden gekozen. Er waren toch genoeg andere mensen die veel meer van asiel en migratie kennen? Caroline Gennez (SP.A), bijvoorbeeld, of Gwendolyn Rutten (Open VLD). Het is echt erg dat zo’n belangrijke keuze door partijpolitieke kronkels wordt bepaald en niet door de competentie van de betrokkenen. En dat terwijl de sector drie jaar op een minister heeft moeten wachten.

En uiteindelijk een staatssecretaris kreeg.

Pleysier: Ook al zoiets. Ik vraag me af hoe sterk Annemie Turtelboom (Open VLD) haar staatssecretaris zal steunen als ze zelf al zo veel geld nodig heeft voor Justitie. Weet u wanneer er veel middelen voor de opvang van asielzoekers werden vrijgemaakt? Toen Johan Vande Lanotte (SP.A) in de eerste regering-Verhofstadt verantwoordelijk was voor Maatschappelijke Integratie. Als vicepremier had hij geen enkel probleem om veel geld binnen te halen en dus kon hij in één dag drie opvangcentra kopen.

Hoe kan de instroom van asielzoekers worden afgeremd?

Pleysier: Ik blijf pleiten voor een open terugkeercentrum. Asielzoekers die uitgeprocedeerd zijn, horen niet thuis in een opvangcentrum. We moeten die mensen daar weghalen en in een apart terugkeercentrum onderbrengen, waar alles gericht is op terugkeer.

Hoever mag een land gaan om asielzoekers af te schrikken? Hen bij vriestemperaturen buiten laten slapen?

Pleysier: Het is duidelijk dat we dakloze asielzoekers van de straat moeten halen. Maar hen in de winter allemaal een bed geven, is nog geen beleid. Wat denkt een man dan die hier al drie jaar illegaal verblijft en plots door de overheid te slapen wordt gelegd? Die krijgt niet meteen het signaal dat we willen dat hij vertrekt, hè. Op langere termijn zal mevrouw De Block dus wel moeten laten onderzoeken wie die mensen zijn en wat ze in Brussel doen. De komende zes maanden mag het aantal bedden wel toenemen om de opvangcrisis het hoofd te bieden, maar daarna moet dat weer worden afgebouwd. Anders lopen we het risico dat uitgeprocedeerde mensen hier langer zullen blijven en dat we daarbij nog nieuwe asielzoekers aantrekken.

Fedasil bestaat straks tien jaar. Een reden om te feesten?

Pleysier: Absoluut niet. (zucht) Fedasil was aanvankelijk een boeiend experiment. Maar het is helemaal verknoeid, en daar heb ik zelf flink schuld aan. Door de politieke inmenging gingen we elkaar wantrouwen. Op den duur was de organisatie te bang om verantwoordelijkheid op te nemen. Daardoor werd Fedasil een grote bureaucratie, en als directeur-generaal was ik niet sterk genoeg om dat te doorbreken. (AP)

Ik weet dan ook niet hoe het nu verder moet. Misschien dat er nog iets te redden valt als er snel een sterke directeur-generaal kan worden aangesteld. Als die tenminste door iedereen aanvaard zou worden. Anders kunnen ze het agentschap misschien beter opdoeken. (AP)