‘Bij een pak mensen aan de universiteit heeft Rik Torfs geen serieuze naam’

André Oosterlinck © Jef Boes
Walter Pauli

André Oosterlinck heeft stilaan de status van een ‘onbewogen beweger’. Hij zit al 23 jaar in het Leuvense universiteitsbestuur, eerst als vicerector en daarna, tussen 1995 en 2005, als rector. Hij was toen ook al voorzitter van de ‘Associatie KU Leuven’, een mandaat dat begin dit jaar nog eens voor vijf jaar werd verlengd. ‘Ik weet wel dat ze mij de onderwijspaus noemen.’

André Oosterlinck: Ik doe mijn uiterste best om niet te beantwoorden aan de karikatuur die van mij wordt gemaakt. Zo heb ik me op geen enkel moment ingelaten met de verkiezingen van de nieuwe rector. Vooraf heb ik tegen de vier kandidaten gezegd dat wie van hen ook de nieuwe rector wordt, hij of zij voor de volle honderd procent op mijn steun zou kunnen rekenen. En daarna ben ik naar het buitenland vertrokken.

En daar bereikten u geen echo’s van de wijze waarop de Leuvense campagne verliep?

Oosterlinck: Ik heb Rik Torfs gezegd: ‘Wat jij tijdens de verkiezingscampagne over mij heb gezegd, heb ik niet gehoord en interesseert mij dus ook niet.’ En vandaag is onze relatie uitermate goed. Ik heb met hem onmiddellijk alle belangrijke dossiers doorgenomen. Ik informeer hem en houd geen kaarten achter de hand.

Het bestuursteam dat Torfs heeft aangesteld, is merkwaardig evenwichtig. Vicerector Didier Pollefeyt heeft uitstekende relaties met de bisschoppen, het katholiek onderwijs en de Broeders van Liefde: altijd nuttig. Vicerector Danny Pieters is een bekend N-VA-politicus: altijd nuttig. Enzovoort.

Oosterlinck: Dat is de nieuwe rector ook op het hart gedrukt na de verkiezingen. Laten we er niet flauw over doen: bij een pak mensen aan de universiteit heeft Rik Torfs geen serieuze naam. Dus moet hij die verwerven. De eerste, belangrijkste test was de samenstelling van het nieuwe bestuur. Hij heeft dat erg goed gedaan.

Er blijft toch een fundamenteel verschil tussen jullie? Rik Torfs is tot rector verkozen omdat hij de kritiek deelde dat er een fundamentele hervorming nodig is van ‘uw’ systeem met zijn academische publicatiedruk en het nastreven van steeds hogere rankings.

Oosterlinck: Ik sta misschien bekend als de ‘founding father’ van dat systeem, maar mijn voorganger Roger Dillemans evolueerde al in die richting en ik vermoed dat ook Rik Torfs zal eindigen als een fan van dat model. Wat is het probleem? Het academisch personeel klaagt vandaag over de werkdruk. Alleen vergeet het de enorm geprivilegieerde positie waarin het zich bevindt. Jonge wetenschappers zien zichzelf soms als slaven. Dan zijn ze toch de best betaalde slaven van West-Europa. Nergens verdient een doctoraatsstudent zo veel als in Vlaanderen, exn postdocs verdienen nog meer. Wat een probleem is voor wie later een carrière buiten de universiteit moet uitbouwen: die valt dan vaak terug op een loon dat tot veertig procent lager ligt dan bij ons.

Het volledige interview met André Oosterlinck leest u deze week in Knack

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content