‘Bevries alle overheidsuitgaven tot 2015’ (Wim Moesen)

© ImageGlobe

Om de overheidsfinanciën tegen 2015 uit de rode cijfers te halen helpt volgens Wim Moesen nog maar één maatregel: een bevriezing van de overheidsuitgaven in de komende drie jaar.

‘Dat de regering-Di Rupo bij de begrotingscontrole heeft vastgehouden aan een globaal tekort van 2,8 procent van het bruto binnenlands product (bbp) voor 2012, is positief’, zegt Wim Moesen, emeritus professor economie (KU Leuven) en uittredend lid van de Hoge Raad voor Financiën. ‘Het is ook niet ongebruikelijk dat ze bij die controle haar toevlucht heeft genomen tot buffers en een groot aantal eenmalige maatregelen. Tegelijk is het duidelijk dat België met zijn huidige budgettaire parcours over drie jaar géén begroting in evenwicht haalt.’

Methode uitgeput

Volgens Moesen is het tijdperk van ‘vele kleine en pijnloze maatregelen’ voorbij. ‘Bij de opmaak van de begroting voor 2012 eind vorig jaar werd 11,3 miljard euro bezuinigd. Daarvoor heb ik 153 maatregelen geteld. De begrotingscontrole begin deze maand voegde daar 119 maatregelen aan toe om 2,5 miljard extra te saneren. Dat illustreert de afnemende opbrengst: in het oorspronkelijke budget bedroeg die gemiddeld 75 miljoen per maatregel, bij de begrotingscontrole nog amper 20 miljoen. Deze methode is uitgeput en Europa zal ze ook niet meer aanvaarden.’

Moesen zegt dat in de periode 2013-2015 ‘scherpe, structurele ingrepen nodig’ zijn. Zo is een indexsprong volgens hem onvermijdelijk, maar de echte budgettaire klapper, die hij voorstelt, is een nulgroeibegroting.

Keurslijf

Moesen: ‘Om tussen nu en 2015 een nulresultaat op de begroting te bereiken, zonder veel aan de belastingen te morrelen, is er maar één afdoend middel en dat is een nominale bevriezing van alle uitgaven op alle overheidsniveaus in de komende drie jaar. Die uitgaven worden dus niet meer geïndexeerd en blijven zolang op het niveau van 2012. En als men bijvoorbeeld voor gezondheidszorg of in een ander domein toch meer zou willen besteden, moet dat elders gecompenseerd worden.’

‘Ik besef dat de politici huiveren voor een dergelijk keurslijf, maar het zal hen dwingen tot efficiëntiewinsten. Dat die mogelijk zijn, is bewezen door de voorbije begrotingscontrole en ook door eigen onderzoek in 2007 naar de optimale omvang van een performante publieke sector. Van 23 welvarende landen had België toen de vierde grootste publieke sector. Maar als het op presteren aankwam, bekleedde ons land pas de veertiende plaats.’ (PM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content