Bart Somers: ‘Het Centrum heeft gefaald’

© Filip Naudts

In de discussie over het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding wil de Mechelse burgemeester Bart Somers (Open VLD) directeur Jozef De Witte niet persoonlijk viseren. Maar ontevreden met de werking van het Centrum is hij wel.

Bart Somers: Ik wil niet denigrerend doen over het Centrum. De rapporten die het overmaakt aan het parlement bevatten veel interessante gegevens. Wat mij stoort, is de algemene opstelling van het Centrum. Je moet toch blind zijn om niet te zien dat er in dit land duidelijk een andere ‘grondstroom’ is ten opzichte van migratie dan twintig jaar geleden, toen het Centrum werd opgericht. En wat in de samenleving leeft, vertaalt zich ook in de politiek. Er is in het parlement een erg ruime meerderheid om de mogelijkheid tot gezinshereniging sterk te beperken. Dan verwacht je van zo’n Centrum toch meer dan alleen maar de totale oppositie tegen de inzichten van de verzamelde politieke partijen? Men huldigt maar één stelling: volle bak ingaan tegen élke beperking.

Het is toch niet omdat sommigen verkrampen in het debat over migratie en multiculturaliteit dat het Centrum zomaar ‘de grondstroom’ moet volgen? Is het niet precies de taak van het Centrum om te waken over een ‘open samenleving’?

Somers: Maar waarom zou het Centrum niet veel duidelijker een brug kunnen slaan tussen die ‘grondstroom’ en het maatschappelijke middenveld, de goede wil, het engagement en de knowhow die ontegensprekelijk aanwezig zijn in onze verenigingen en instellingen? Hoe kun je bij onze organisaties een nieuw draagvlak creëren voor een nieuw migratiebeleid? Als de publieke overheid zegt dat ze graag de instroom zou beperken vanuit migratievormen als gezinshereniging, waarom moet het Centrum zich dan uitsloven om elk argument te bedenken dat gezinshereniging wel goed is? Is het niet typisch dat het Centrum net studiewerk gaat verrichten in die landen waarin gezinshereniging níét aan banden wordt gelegd?

Ofwel wil het Centrum zich opstellen als een binnenlandse niet-gouvernementele organisatie (ngo), een variant van de Liga voor de Mensenrechten – maar dan is het niet langer het officiële ‘Centrum’ van de overheid. Ofwel vervult het zijn maatschappelijke rol in opdracht van de overheid. Dan concentreert men zich op degelijk studiewerk, werkt men mee aan het herijken van het beleid en aan het vergroten van het draagvlak ervoor. Zo’n Centrum durft ook onbevangen de dialoog aan te gaan met regering en parlement. En dat is de voorbije jaren niet gebeurd. In de belangrijke taak van beleidsvoorbereiding en van ondersteuning van het publieke debat heeft het Centrum gefaald.

Als het van u afhangt, zal een nieuwe directeur voor het Centrum nog veel werk omhanden hebben.

Somers: De naam van de nieuwe directeur interesseert me veel minder dan de bekommernis dat het Centrum op een andere manier zal werken. Ach, Jozef De Witte is een verstandig man, van mij zou hij zelfs op zijn stoel mogen blijven zitten. De Witte is geen onoverkomelijk probleem. Het falen van ‘zijn’ Centrum is trouwens een collectieve verantwoordelijkheid. Alle belangrijke politieke partijen zijn vertegenwoordigd in de raad van bestuur. Als de zaken te lang op hun beloop werden gelaten, is dat ook onze schuld. Het is tijd om een en ander recht te trekken. (WP)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content