Bart Maddens: ‘Schaamt N-VA zich voor de eigen radicale voorstellen uit 2014?’

© Imageglobe

Politicoloog Bart Maddens las met verbazing het veelbesproken interview met Bart De Wever in L’Echo. ‘Ik vermoed dat Bart De Wever de impact van die twee kleine zinnetjes heeft onderschat.’

‘Als de kiezer het toelaat doen we verder zonder de PS. Dwingt de kiezer ons toch met de PS te spreken, zullen we onze communautaire programma op tafel leggen. Zo eenvoudig is het.’ Met deze twee zinnetjes in een interview met L’Echo veroorzaakte N-VA-voorzitter Bart De Wever een kleine deining in de Wetstraat. Hier en daar werd al gesproken van ‘de bocht van De Wever’, naar analogie met ‘de bocht van Bracke’, het moment waarop de N-VA aankondigde het communautaire voor even in de koelkast te steken.

Echt nieuw is wat De Wever nochtans niet. Tussen de lijnen viel bij de N-VA al vaker te lezen dat de partij denkt aan een verderzetting van de coalitie. Volgens politicoloog Carl Devos zei De Wever dat zelf ook al in oktober vorig jaar.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Politicoloog Bart Maddens (KULeuven) is toch verbaasd dat De Wever zijn voorkeuren voor na 2019 zo expliciet formuleert. ‘Vroeger was de strategie om te kijken wat er mogelijk is: of er zaken gedaan kunnen worden met de PS, dat er tegenover regeringsdeelname ene grote staatshervorming kan staan. Nu lijkt dat omgekeerd: de eerste keuze is voortgaan met de coalitie. Onderhandelen is de tweede keuze’, stelt Maddens in De Ochtend op Radio 1.

‘Ik vermoed dat BDW de impact van die twee zinnetjes heeft onderschat. De N-VA heeft er geen belang bij om nu al zo duidelijk in zijn kaarten te laten kijken. Het is nog lang tot 2019.’

Maddens verwijst ook naar het veiligheidsplan dat de N-VA onlangs voorstelde. ‘Dit staat heel ver van de communautaire core business van de partij. Er was namelijk al een veiligheidsplan, opgesteld in de besluiten van het congres in 2014. Daar werd gepleit om bevoegdheden te splitsen, en de bestaande structuren te hervormen naar confederaal model. pleitte de N-VA nog voor een splitsing van politie en justitie. Nu wordt daar met geen woord meer over gerept. Het lijkt wel alsof N-VA beschaamd is over radicale voorstellen van 2014.’

Opstand

Bart Maddens vermoed dat deze aanpak niet goed zal vallen bij de meer Vlaamsgezinde vleugel van de partij. ‘Als verder wordt gegaan op deze koers, zal er gemor zijn bij de flaminganten van de harde lijn.’

Of Bart De Wever dat de baas zal kunnen, hangt volgens de policoloog af van de verkiezingsuitslag. ‘Als de verkiezingen gewonnen worden, kan hij veel gedaan krijgen. Bij een minder resultaat zullen er vragen worden gesteld.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Binnen de Vlaamse Beweging wordt nu al afkeurend gereageerd op de uitspraken van de wereld, en het vooruitzicht van nog eens vijf jaar communautaire rust. ‘Je kunt één keer aan een regering deelnemen om jezelf op de kaart te zetten als beleidspartij”, zegt Pieter Bauwens van de Doorbraak.be in De Morgen. ‘Maar twee keer? Dan ben je geen Vlaams-nationalistische partij meer. Je kunt niet én maagd én zwanger zijn.’

Ook Bart De Valck, de voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) plaatst grote vraagtekens bij de plannen van De Wever. Vorige maand nog stelde hij zich vragen over de invloed van de federale regeringsdeelname voor N-VA. ‘De N-VA loopt nu zelf tegen de grendels en de betonnen muren aan en dreigt als politiek project het grootste slachtoffer van de Belgische hoogoven te worden, die elke idealistische hervormingsdrang finaal verteert. Ik denk dat heel veel mensen binnen die partij zich helemaal niet superieur voelen maar zich heel deemoedig – ‘minnetjes’ – voelen tegenover de inertie van het federale bestel.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content