Bart De Wever en Elio Di Rupo, of de rumba van de panda’s

Reuzenpanda’s Hao Hao en Xing Hui weten niet waar ze hier in België beland zijn en dat is maar beter voor hen ook. Nadat Elio Di Rupo hen als koningen ontving, verkleedt Bart De Wever zich als panda. Wat is dat voor een circus? Een kiescampagne in tijden van mediahype.

Daar is hij weer. Als panda. Er wordt gezegd dat N-VA-voorzitterBart De Wever er fysiek slecht aan toe is: zijn gezondheidstoestand zou zwak zijn en zijn afwezigheid op de verkiezingstelevisiedebatten begon onrustwekkend te worden. En dan verschijnt de voorzitter van de N-VA in volle Vlaamse televisieshow plots als panda, en oogst hij veel succes. Het heeft iets van een verrijzenis en vooral van de kunst om uit het veld te slaan.

Je weet niet meer wat te denken. Is Bart De Wever zo ziek dat hij zijn krachten moet sparen en dat hij zelfs geen campagne meer in topvorm kan voeren? Zijn korte prestatie als panda neemt de twijfel niet weg. De balans zal op lange termijn gemaakt moeten worden.

Wordt er van de leider van de eerste Vlaamse partij iets anders verwacht dan dat hij de grapjas uithangt? Het is niet zeker dat de rol van grappenmaker die De Wever graag talentvol inneemt de draagwijdte of de geloofwaardigheid van zijn verklaringen bij de Vlaamse kiezers aantast.

Het is uiteraard niet dat Bart De Wever zoveel van panda ’s houdt. Hij is dol op het voor de gek houden van zijn grote tegenstander van de andere kant van de taalgrens. Door premierElio Di Rupo (PS) uit te dagen en te bespotten op zijn favoriet terrein, de politieke communicatie. En door zijn lievelingswapen te gebruiken: de mediastunt.

De socialistische eerste minister had het hem makkelijk gemaakt. ‘Ik hou van panda’s’ had Elio Di Rupo in de Kamer verklaard. Er zat meer dan liefde in die verklaring. Het was staatszin die de premier ertoe dreef de twee in Wallonië uitgenodigde lieftallige dieren met veel bombast in Zaventem te ontvangen. Hij moest wel alles uit de kast halen om de Chinese partners niet te kwetsen, wat altijd zeer slecht voor de business is. Er werd gezegd dat je van slechte wil moest zijn om de socialistische kandidaat – met pluchen pandaatje in de hand – op enkele maanden van de verkiezingen van een verkiezingsshow te verdenken.

Bart De Wever ziet de dingen altijd groots : hij heeft gekozen voor het levensgroot kostuum als gevat antwoord. Is wat dan ook goed om op te vallen? Daar is iets van. Genoeg met de grapjes: nu verwachten we inhoud, programma, diepte, debat van zowel De Wever als Di Rupo. De twee vermijden elkaar, treuzelen om de maskers te laten afvallen, laten hun tweede mannen de zalen warm maken. Een panda haast zich altijd traag.