Ann Peuteman

‘Banken kiezen er helemaal zelf voor om grove schoonmaak te houden’

In de banksector staan duizenden banen op de tocht. Banken moeten zich aan de digitale tijden aanpassen, heet het. ‘Als ze met te veel werknemers en kantoren zitten, is het logisch dat er functies worden geschrapt’, schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman. ‘Maar ze zouden dat ook geleidelijker en vooral menselijker kunnen doen.’

Ze kan het gewoon niet geloven. Haar hele volwassen leven al werkt ze voor ING. Net zoals haar vader vroeger. Maar plots staat dat allemaal op de helling. Ze is doodsbang dat ze haar job zal kwijtraken, of toch minder zal verdienen. Hoe moet het dan verder met de afbetaling van het huis? Hoe moet het dan verder tout court? Afgelopen vrijdag staakte ze. Voor de eerste keer in haar bestaan. ‘Mijn collega’s en ik zijn helemaal geen stakers. Maar dit is er echt over’, legt ze uit. ‘Ons bedrijf is kerngezond, maar toch moet de helft van de medewerkers weg.’ Niet alleen bij ING hangt het personeel zo’n doemscenario boven het hoofd. Ook Crelan, Rabobank en Axa hebben een afslanking aangekondigd, en BNP Paribas Fortis zal kantoren verzelfstandigen en andere sluiten. En wellicht is het leed nog niet geleden.

‘Banken kiezen er helemaal zelf voor om grove schoonmaak te houden’

Vroeger hadden onze ouders nochtans niet liever dan dat we bij een robuuste bank gingen werken. Dat was ook de reden waarom ik meer dan twintig jaar geleden bij zo’n instelling solliciteerde: mijn moeder wou dat graag. Als debuterende freelancer kwam ik amper rond, en een bankjob betekende werkzekerheid, een ruim startersloon en ook nog een resem extralegale voordelen.

'Banken kiezen er helemaal zelf voor om grove schoonmaak te houden'
© /

Bovendien wist iedereen dat banken hun personeel hoogachtten. Schoenen Torfs is er niets bij. Banken huisden in mooie gebouwen met originele kunstwerken aan de muur, ze sponsorden fijne evenementen waarvoor het personeel gratis toegangskaarten kreeg en bij elk jubileum incasseerden werknemers een designhorloge of een breedbeeldtelevisie. Geen wonder dat mensen trots waren om voor zo’n doorluchtige instelling te werken.

Ik, daarentegen, was bijzonder opgelucht dat ik er al in de eerste ronde uitlag. Anders zat ik hier nu geen column te schrijven. Toch heb ik later, bij zware deining in medialand, wel eens gedacht aan die studiegenoot van me die wel op de persdienst van de bank was aangenomen. Ondertussen verdiende hij honderden euro’s meer dan ik. Hij hoefde ook niet te vrezen dat zijn job zou worden weggestreept en was nog elke dag om halfzes thuis ook.

Maar gaandeweg begon er iets te veranderen. Een verschuiving hier, een paar hervormingen daar. De buitenwereld viel het amper op, maar bankbedienden werden er onrustig van. Regionale directies werden samengevoegd en dan weer uit elkaar gehaald, functies werden geschrapt, mensen werden overgeplaatst, meer en meer loketten gingen dicht en late vijftigers kregen de vriendelijke doch dringende vraag om op te krassen.

Reputatie van de Belgische banken

En toen werd het 2008, en 2011. Fortis en Dexia vielen en van de reputatie van de Belgische banken bleef niet veel meer over. De meeste employees bleven de kleuren van hun bank verdedigen, maar steeds meer werd dat een gevecht tegen de bierkaai. Zeker toen ze zuur werden bekeken door de tienduizenden beleggers die de banken in hun val hadden meegesleurd. Dat ook de werknemers in hun vertrouwen waren beschaamd, kwam amper aan bod.

En net nu de banken hun rug weer hebben gerecht en het personeel weer een beetje trots durft te zijn, beweren veel banken hun sociaal passief onder handen te moeten nemen om rendabel te blijven. (Dat ze het over sociaal passief hebben en niet over menselijk kapitaal, zegt al genoeg) Natuurlijk kan niemand ontkennen dat banken zich moeten wapenen tegen een digitale toekomst met crowdfunders en andere nieuwlichters.

En ja, de rente is dezer dagen wel erg laag. Maar dat wil nog niet zeggen dat ING en consoorten zo bruusk moeten ingrijpen. Ze hebben er helemaal zelf voor gekozen om van de ontslagengolf gebruik te maken om ook grove schoonmaak te houden. Het spreekt voor zich dat ze in de toekomst van wat mensen en kantoren af moeten, maar dat had ook geleidelijker en menselijker gekund. Of ze hadden er wat vroeger mee kunnen beginnen, waardoor ze nu, zoals sommige andere banken, mensen zouden kunnen aanwerven in plaats van ontslaan.

Maar dat is natuurlijk een magere troost voor alle bankbedienden die vandaag ziek zijn van onzekerheid en alleen maar kunnen hopen dat ze straks nog werk hebben. Ga maar eens op zoek naar een nieuwe job als nog duizenden andere werkzoekenden exact dezelfde vaardigheden hebben als jij. Aan zo’n gegraveerd horloge voor twintig jaar trouwe dienst heb je dan niet veel meer.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content