Een werkgever had voor aanpassingen moeten zorgen, zodat een vrouw die door kanker lange tijd niet kon gaan werken toch haar job kon blijven doen.
Dat zegt het Arbeidshof van Brussel in een arrest van 20 februari, aldus gelijkekansencentrum Unia, dat in de zaak vrijwillig tussenkomende partij was. ‘Het is de eerste keer dat een rechter de blijvende gevolgen van kanker ziet als een handicap. De rechter veroordeelde de werkgever tot het betalen van een schadevergoeding van 12.500 euro aan de werkneemster wegens discriminatie.’
Omdat er sprake is van een handicap mag de werkgever de vraag om aanpassingen aan de werkomstandigheden en werkvoorwaarden niet zomaar weigeren. ‘Dat staat in de antidiscriminatiewetgeving. Het gaat dan om redelijke aanpassingen. Zo vroeg de vrouw in kwestie, die verkoopster was, om progressief weer te beginnen werken. De werkgever weigerde dat. Kort daarna werd ze ontslagen’, vertelt Els Keytsman van Unia.
Volgens het voormalige centrum voor gelijke kansen kunnen werknemers die herstellen van kanker, op basis van deze rechtspraak, aangepaste werkomstandigheden vragen aan hun baas. ‘Als die dat weigert, is naar de rechtbank gaan een optie. Maar bij Unia kiezen we er voor om eerst de twee partijen rond de tafel te brengen’, zegt ze.
Cijfers voor België zijn er niet, maar uit recent Nederlands onderzoek blijkt dat 57 procent van ex-kankerpatiënten moeizame reacties ervaren van hun baas. Veel werkgevers weten volgens Unia niet altijd wat redelijke aanpassingen zijn. Ook de procedure rond re-integratietrajecten is velen onbekend. ‘We juichen dan ook toe dat er heel wat studiedagen over het thema georganiseerd worden. Ook onze onlinevormingen voor HR-mensen zijn een succes’, zegt Keytsman. Ze wijst erop dat werknemers loyaler worden als ze niet moeten vrezen voor ontslag na hun behandeling en kunnen rekenen op flexibiliteit van de baas.
