Antwerps retributiereglement strijdig met regels over EU-burgerschap

(Belga) Het omstreden Antwerpse retributiereglement is strijdig met de regels over het Unieburgerschap. Dat concluderen Geert De Baere en Janek Tomasz Nowak van het Instituut voor Europees Recht (KU Leuven) in een bijdrage in De Juristenkrant.

Eind februari keurde de Antwerpse gemeenteraad een reglement goed waarbij een eenmalige retributie van 250 euro wordt ingevoerd voor elke eerste inschrijving aan het vreemdelingenloket. De regeling zou zonder onderscheid van toepassing zijn op EU-burgers en zogenaamde derdelanders. Wat de EU-burgers betreft, is de situatie voor beide auteurs vrij duidelijk: het nieuwe reglement lijkt zonder meer strijdig te zijn met het EU-recht. Het probleem zit bij de ongelijke behandeling tussen EU-burgers met de Belgische nationaliteit en die met de nationaliteit van een ander EU-land. Omdat de retributie niet geldt voor Belgen, voert het reglement een ongelijke behandeling in die louter op nationaliteit is gebaseerd, stellen De Baere en Nowak. De Europese regels schrijven voor dat EU-onderdanen die zich in een Belgische gemeente willen vestigen, geen andere behandeling mogen krijgen dan Belgen die zich ergens willen inschrijven. Iedere EU-burger heeft immers het recht te reizen en verblijven op het grondgebied van de lidstaten. Lidstaten mogen de betrokkenen wel verplichten zich in te schrijven, waarvoor de autoriteiten dan een verklaring van inschrijving moeten afgeven. Dat moet gratis gebeuren, of voor een bedrag dat niet hoger ligt dan het bedrag dat voor de afgifte van soortgelijke documenten aan eigen onderdanen wordt aangerekend. Beide auteurs merken nog op dat het Hof van Justitie kosten of andere budgettaire overwegingen niet aanvaardt om een ongelijke behandeling te rechtvaardigen. Dat Belgische Unieburgers in ons land belastingen hebben betaald en andere Unieburgers niet, doet daaraan geen afbreuk, gaat het voort. Bovendien dragen EU-burgers die in België werken, wel degelijk bij aan de financiering van de sociale regelingen en moeten ze die onder dezelfde voorwaarden kunnen genieten als de nationale werknemers. (MVL)