John Crombez (SP.A)

‘Als Vlaamse regering toch geld over heeft, kan ze dan meteen de Turteltaks verlagen?’

John Crombez (SP.A) Kamerlid en gewezen voorzitter SP.A

SP.A-voorzitter over het overschot dat de Vlaamse regering beweert te hebben op de begroting. ‘Er zijn er andere keuzes mogelijk dan zorgverenigingen aan te zetten om te spelen met hun geld.’

Een mokerslag. Zo moet het voor de verpleegster aangevoeld hebben, toen zij vanochtend vroeg aan haar ronde begon in het rusthuis waar ze al jarenlang werkt. Dezelfde verpleegster die enkele maanden terug getuigde hoe ze met een chronometer in de hand moet timen hoe lang ze met een bewoner bezig is. Een slag in het gezicht. Zo moet het voor de kok hebben aangevoeld in dat andere rusthuis, toen hij enkele maanden terug getuigde dat hij maaltijden moet bereiden voor 3 euro per dag en elk ingrediënt tot op de gram moet afwegen. Een mes in de rug.

Zo moeten de zorgverstrekkers van de 19-jarige Jordy en de 6-jarige Kjell zich vandaag voelen. Jordy, een jongen in het welvarende Vlaanderen die aan zijn lot werd overgelaten en in totale eenzaamheid stierf van ontbering in een tentje in Gent. En kleine Kjell, die eind vorige maand nog een aangrijpende brief schreef omdat hij nog nooit 10 nachten in hetzelfde bed sliep.

De zorg in Vlaanderen kreunt als nooit tevoren: wachtlijsten puilen uit, tienduizenden bedden tekort in rusthuizen en personeel dat niet weet waar eerst te beginnen, maar toch het hoofd boven water probeert te houden. Vandaag moeten al diegenen die op zorg wachten, die dringend zorg nodig hebben – jong en oud – dan lezen dat datzelfde Vlaanderen op een berg zit van maar liefst 2 miljard euro.

‘Als Vlaamse regering toch geld over heeft, kan ze dan meteen de Turteltaks verlagen?’

Behalve dat dat laatste bedrag je reinste onzin is, is de vraag of het nog cynischer kan als deze Vlaamse regering met de regelmaat van de klok herhaalt dat ze te weinig middelen heeft om een antwoord te bieden aan alle noden? Dat er geen ruimte is om te investeren? Gek genoeg is het antwoord op die vraag ondubbelzinnig ja. Want dat is wat het voorstel van Lorin Parys (N-VA) is: het manifeste gebrek aan investeringen van zijn partij in de zorg opvullen met geld van zorgverenigingen die een buffer bij elkaar spaarden om de ergste schokken van de besparingsdrift te milderen.

Meer nog, Parys wil de zorgsector nu aanzetten om haar geld te beleggen in een investeringsfonds. Zo komt de N-VA weer een stapje dichter bij wat haar ultieme project lijkt te zijn: met name de zorg in Vlaanderen – nochtans een kerntaak voor een overheid en voor elk zichzelf respecterende samenleving – vermarkten. Of anders gezegd: de zorgsector straks als essentiële pion om de economische carrousel te doen draaien. Zorg als beleidsinstrument om winst te genereren, in plaats van voor mensen te zorgen.

Tegenover de enorme inspanningen die de Vlamingen de afgelopen jaren geleverd hebben, staat vandaag nog altijd geen fatsoenlijke tegenprestatie van de Vlaamse regering. Terwijl record na record in de facturen sneuvelt – voor elektriciteit, voor water, voor onderwijs, voor openbaar vervoer – blijven Vlaamse ministers apathisch. Vandaag, 29 maart 2017, is die fundamenteel oneerlijke Turteltaks er nog altijd ondanks alle beloftes om die terug te schroeven. Vandaag zijn er Vlamingen die 0 liter water gebruiken… en ervoor betalen. Vandaag zijn er Vlamingen die 0 kwh elektriciteit gebruiken… en ervoor betalen.

‘Hoe je het draait of keert, met deze regering is de Vlaming flink geschoren.’

Nooit eerder in de geschiedenis had een Vlaamse regering zoveel bevoegdheden om haar eigen beleid te bepalen, om voor haar eigen mensen te zorgen. Nooit eerder werd een Vlaamse regering geleid door een Vlaams-nationalist. Nooit eerder werden investeringen in zorg én onderwijs zo hard teruggeschroefd. En waarom? Om straks, tijdens de begrotingscontrole, te pronken met een overschot. Hoe je het draait of keert, met deze regering is de Vlaming flink geschoren.

Na 2,5 jaar had ik nog gehoopt op een kentering, maar het voorstel van Parys heeft die hoop definitief de grond ingeboord. Deze Vlaamse regering weigert halsstarrig haar verantwoordelijkheid op te nemen. Nochtans zijn er andere keuzes mogelijk dan zorgverenigingen aanzetten om te spelen met hun geld, omdat je als overheid zelf mordicus weigert een inspanning te leveren. En als investeren een brug te ver is voor zij wiens natte droom de privatisering van de zorg is, kan het simpeler: gebruik dat overschot in begroting – dat je beweert te hebben – anders meteen om die vermaledijde en oneerlijke Turteltaks te verlagen. Alleenstaanden, gezinnen en kmo’s in Vlaanderen weten een korting op één van hun vele facturen ongetwijfeld te appreciëren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content